در حدود نيم قرن ، اخترشناسان در پي دريافتن توجيهي براي اين مطلب بودند. در حال حاضر کميسيوني مشترک از آژانس فضايي اروپا و ناسا از طريق رصدخانه خورشيدي و فضاپيماي SOHO به دنبال حل اين معما هستند. تجهيزاتي که بر روي فضاپيماها تعبيه شده است نشان مي‌دهد که در سطح خورشيد حلقه‌هاي مغناطيسي دچار تغييرات سريعي مي‌شوند که با درخشندگي گازهاي داغ تاج خورشيد در ارتباطند.
آلن تايتل از انستيتوي تحقيقات فضايي کاليفرنيا مي‌گويد: حدس مي‌زنم که روند اساسي گرم شدن تاج خورشيد را کشف کرديم، اما هنوز دقيقا نمي‌دانيم که به چه صورت عمل مي‌کند. در طي چند روز ، ميدانهاي مغناطيسي در منطقه‌اي به وسعت کاليفرنيا ظاهر و سپس ناپديد مي‌شوند. انرژي اين ميدانها برابر با انرژي حاصل از هزاران سد (Hoover Dams) در طي هزاران سال مي‌باشد. زماني که اين ميدانها از بين مي‌روند، جريانهاي الکتريي وسيعي توليد مي‌شود که بر روي تاجها مساعد عمل مي‌کنند. اين جريانها شبيه حرارتي هستند که توسط يک حباب روشنايي ايجاد مي‌شود و اين انرژي خيلي بيش از آن مقداري است که براي گرم کردن تاج لازم است.