مورچه‌ها با وجود مغز بسيار كوچكي كه دارند، رفتارهاي اجتماعي پيچيده‌اي از خود نشان مي‌دهند. اكنون پژوهشگران پيشنهاد كرده‌اند كه آموزش نيز بايد به فهرست توانايي‌هاي مورچه‌ها افزوده شود.
نيژل فرانك و تام ريچاردسون، از دانشگاه بريستول در انگلستان، راه‌رفتن دونفره را در مورچه‌هايي با نام علمي Temnothorax albipennis مطالعه مي‌كردند كه طي آن دو مورچه مسير لانه تا غذا را به چندبار ايستادن و آغاز راه‌پيمايي طي مي‌كنند. پژوهشگران دريافتند مورچه‌ي پيشرو، كه راه رسيدن به غذا را مي‌داند، از سرعت خود مي‌كاهد تا مورچه‌ي پيرو با مسير آشنا شود و ادامه نمي‌دهد تا مورچه‌ي پيرو به پشت آن ضربه بزند. سرعت دو مورچه نيز هر چند متغيير، اما با هم هماهنگ است.
به نظر ريچاردسون اين رفتار بسيار زيباست و " اگر كسي مورچه‌ي پيرو را از محيط دور كند و دو بار در ثانيه با مويي به مورچه‌ي پيشرو ضربه بزند، اين مورچه به راه خود ادامه مي‌دهد."