علمي. خارجي. فسيل. جانورشناسي
دانشمندان اعلام كردند در شمال غربي ماداگاسكار، فسيل يك قورباغه بسيار درشت را يافته‌اند كه ? 65?تا? 70?ميليون سال قبل مي‌زيسته و قادر به خوردن دايناسورهاي كوچك بوده است.
رويترز از واشنگتن به نقل از ديويد كرآوز، ديرينه‌شناس دانشگاه "استوني بروك" نيويورك گزارش داد اين دوزيست كه محققان آن را "قورباغه شيطاني" ناميده‌اند، از تمامي قورباغه‌هاي موجود بزرگتر است و گمان مي‌رود بزرگترين قورباغه‌اي باشد كه روي زمين زيسته است.
نام علمي اين جانور "? "Beelzebufo ampinga?است كه برگرفته از لغات يوناني با معاني "شيطاني" و "قورباغه" و "سپر" است كه كلمه اخير بخاطر بخشي از بدن او كه زره مانند است، انتخاب شده‌است.
"بي‌يل زه‌بوفو" ? 41?سانتيمتر طول و حدود ? 4/5?كيلوگرم وزن داشته و با توجه به قدرت بدني، دهان بسيار گشاد و آرواره‌هاي بسيار قوي، ظاهرا شكارچي بي‌رحمي بوده است.
سوزان ايوانز از دانشگاه يونيورسيتي كالج لندن، كه در كشف بقاياي اين جانور شركت داشته، گفت به احتمال زياد اين قورباغه، مارمولك‌ها و سوسمارها، پستانداران و قورباغه‌هاي كوچكتر و با توجه به اندازه‌اش، احتمالا دايناسورهايي را كه از تخم درآمده بودند، مي‌خورده است.
به گفته دانشمندان، "بي‌يل‌زه‌بوفو"، از لحاظ تكاملي ارتباط نزديكي با گروهي از قورباغه‌هايي دارد كه اكنون در آمريكاي جنوبي زندگي مي‌كنند و برخي از آنها شاخ‌هاي كوچكي نيز دارند. دانشمندان تصور مي‌كنند كه بي‌يل‌زه‌بوفو نيز احتمالا شاخ داشته است.
در حال حاضر درشت‌ترين قورباغه‌هاي جهان كه در غرب افريقا يافت مي‌شوند، حداكثر ? 32?سانتيمتر طول و ? 3/3?كيلوگرم وزن دارند.
وجود بقاياي "بي‌يل‌زه‌بوفو" در ماداگاسكار و خويشاوندان امروزي آن در آمريكاي جنوبي، تازه‌ترين نشانه از وجود ارتباط خشكي است كه در دوران بسيار قديم ماداگاسكار را به قطب جنوب (كه در آن زمان به مراتب گرمتر بوده) و آمريكاي جنوبي متصل مي‌كرده است.
احتمالا وجود اين راه خشكي، باعث رفت و آمد حيوانات بين اين توده‌هاي خشكي شد. فسيل‌هايي از ديگر حيوانات هم عصر "بي‌يل‌زه‌بوفو" در ماداگاسكار يافت شده است كه مشابه آنها در آمريكاي جنوبي نيز پيدا مي‌شود.
نخستين قورباغه‌ها حدود ? 180?ميليون سال قبل به وجود آمدند و ساختار كلي بدن آنها تا امروز تغيير اساسي نكرده است. "بي‌يل‌زه‌بوفو" در دوران "كرتاسه" كه اواخر دوران دايناسورهاست، زندگي مي‌كرده است.
طبق فرضيه حاكم، بر اثر اصابت يك سنگ آسماني عظيم با زمين در ?65? ميليون سال قبل، نسل دايناسورها به همراه بسياري از ديگر گونه‌هاي جانوري منقرض شد.