چرا مردم دروغ مي‌گويند؟ پاسخ ساده‌اش اين است: براي اين که آسان است. تقريباً همه مردم دروغ مي‌گويند و اغلب آن‌ها در اين کار مهارت دارند. شواهد نشان مي‌دهد که اغلب مردم دروغگويي را در همان سنين اوليه ياد مي‌گيرند. کودکان تقريباً در سن 3 سالگي براي اين که خود را به مشکل نيندازند دروغ مي‌گويند. در 5 سالگي، وقتي پاي تنبيه در ميان باشد، اغلب کودکان دروغ‌گويان ماهري هستند.
به گفته گيل سالتز، روان‌پزشک بيمارستان نيويورک، نکته جالب اين است که به کودکان ياد داده مي‌شود تا براي محافظت از احساسات ديگران، و خوشامد آن‌ها دروغ بگويند. پدر و مادرها از همان سنين کودکي به فرزندانشان ياد مي‌دهند که اين گونه «دروغ‌هاي مصلحت‌آميز» را بيان کنند. براي مثال، «به خاله بگو چقدر توي اين لباس خوشگل شده.»
دروغ گفتن براي محافظت از فردي ديگر، مشکل‌تر است. براي مردم، دروغ گفتن براي محافظت از خودشان و پوشاندن خطاهايشان، طبيعي است امّا محافظت کردن از فردي ديگر، کمي پيچيده‌تر است و به تجربه بيشتري نياز دارد. اما هنگامي که مردم به سن بلوغ مي‌رسند، ديگر دروغ‌گويي به صورت طبيعت ثانويه آن‌ها در آمده است.
مردم درباره چه چيزي دروغ مي‌گويند؟
دروغگويي در افراد بالغ به منظورهايي فراتر از اجتناب از تنبيه شدن صورت مي‌گيرد، هر چند اغلب افراد بالغ براي دريافت نکردن برگه جريمه رانندگي يا تخلفات جدّي‌تر به دروغگويي روي آورده‌اند. به عقيده رابرت فلدمن، روان‌شناس دانشگاه ماساچوست، افراد بالغ مي‌خواهند چگونگي نگريستن ديگران به خود و نيز چگونگي نگريستن خودشان به خودشان را کنترل کنند.
به گفته فلدمن، مردم دروغ مي‌گويند تا مطلوب‌تر و خوشايندتر جلوه کنند و در يک موقعيت اجتماعي، ديگران را تحت تاثير قرار دهند. در واقع، آن‌ها مي‌خواهند عزّت‌نفس خود را بالا ببرند. به عقيده فلدمن، مردم به محض آن که عزّت نفسشان را در خطر ببينند، دروغ خواهند گفت.آن‌ها درباره نوع ماشيني که دارند، محل زندگيشان و مقدار درآمدشان به دروغگويي خواهند پرداخت.
براساس نتيجه مطالعه‌اي که در مجلّه «روان‌شناسي پايه و کاربردي» منتشر شده است، 60 درصد افراد مورد مطالعه در خلال يک مکالمه 10 دقيقه‌اي حداقل يکبار دروغ گفته‌اند و ميانگين تعداد دروغگويي‌ها براي هر نفر 92/2 بوده است.
مردم به طور مرتب به خودشان نيز دروغ مي‌گويند. آن‌ها درباره مقدار کاري که بايد براي خاتمه دادن يک پروژه انجام دهند، ميزان غذايي که در روز مي‌خورند، و بسياري موارد ديگر به خودشان دروغ مي‌گويند. اين نوع دروغ‌ها صرفاً در خدمت فرار از واقعيت‌ها و نوعي گول‌زدن خود است.
برخي از افراد بيشتر از ديگران دروغ مي‌گويند. در واقع، بعضي‌ها آن قدر دروغ مي‌گويند که اعتماد ديگران را از دست مي‌دهند و حرف‌هاي راست آن‌ها نيز دروغ پنداشته مي‌شود. مطالعه‌اي که در دانشگاه کاليفرنياي جنوبي بر روي دروغگويان آسيب‌شناختي (پاتولوژيک) صورت گرفته نشان مي‌دهد که اين افراد از نظر مغزي تفاوت‌هايي با ديگران دارند.

دروغگويان آسيب‌شناختي
 

پژوهگشران 108 نفر را مورد مطالعه قرار دادند. پس از انجام آزمون‌هاي روان‌شناختي، 12 نفر از آن‌ها در رده دروغگويان آسيب‌شناختي قرار گرفتند. پژوهشگران 21 نفر که نتيجه آزمايششان طبيعي بود را نيز براي مقايسه و کنترل برگزيدند. سپس از همه اين افراد آزمايش MRI به عمل آمد.
نتيجه MRI نشان داد که دروغگويان آسيب‌شناختي نسبت به آن 21 نفر که آزمايششان طبيعي بود داراي اتصالات بسيار بيشتري در مغزشان هستند. پژوهشگران در حال حاضر چنين نتيجه‌گيري کرده‌اند که اين تفاوت باعث مي‌شود که دروغگويان آسيب‌شناختي مهارت بيشتري در «هنر» دروغگويي داشته باشند. البته براي نتجه‌گيري قطعي به پژوهش‌هاي بيشتري نياز است. واقعيت اين است که برخي از مردم دروغگويان بهتري نسبت به بقيه هستند امّا همه بالاخره اينجا و آنجا دروغ مي‌گويند. به گفته فلدمن، افراد برون‌گرا بيشتر از افراد درون‌گرا دروغ مي‌گويند، مردان بيشتر از زنان دروغ نمي‌گويند، و تقريباً همه در محيط کار دروغ مي‌گويند.
مردم به کساني که به آن‌ها عشق مي‌ورزند بيشتر از کساني که فقط با آن‌ها آشنايي دارند دروغ مي‌گويند زيرا آسان‌تر است. ومردم به معشوق يا همسرشان بيشتر از بقيه دورغ مي‌گويند زيرا راستگويي ممکن است بيشتر از دروغگويي دردسر ساز باشد.

نشانه‌هاي دروغگويي
 

سالتز عقيده دارد که روش صد در صدي براي اين که بفهميم فردي دارد دروغ مي‌گويد وجود ندارد امّا برخي رفتارها را مي‌توان مورد توجه قرار داد:
• اجتناب ازتماس چشمي. آيا فرد به پائين يا اطراف نگاه مي‌کند؟
• تغيير آهنگ صدا. آيا فرد بلندتر يا آهسته‌تر و يا تندتر از معمول صحبت مي‌کند؟
• زبان بدن. آيا فرد آرام ندارد، وول مي‌خورد، با دست جلوي دهان يا صورتش را مي‌پوشاند؟
• تناقض با حرف‌هاي قبلي. آيا گفته‌هاي شخص با حرف‌هاي قبليش تناقض دارد؟
همه مردم به دلايل مختلف دروغ مي‌گويند. بعضي ممکن است بيشتر از ديگران دروغ بگويند و برخي ممکن است به کمک روان درمانگر نياز داشته باشند.

منبع:www.ravanyar.com
ارسال مقاله از طرف كاربر محترم سايت: fafari
/ع