1ـ براي توليد علم، ساختاري به مثابه منطق علم در کشور طراحي نشده و گفتارها در اين حوزه غيرعلمي و معطوف به بازي زباني هستند.ساختار توليد علم با انديشه علمي ميسر مي شود و اگر انديشه علمي به كمك ساختار توليد علم نيايد، طراحي ساختار علمي غير علمي است.
2- فقر تفکر علمي موجب شد که توليد علم در فرهنگ آموزش و پژوهش ادبياتي پيدا نکند و مستندات علمي، برنامه ريزي و مديريت آن به صورت مرموزي دچار بازي عرفي گردند. در اين بازي هم سياستمداران ميانه نقشي ايفا کردند و هم به دانش آموختگان نقشي واگذار شده است. البته ارتقاي اين تفکر وارونه، افق آرماني فراروي جايگاه علمي کشور قرار نمي دهد و جالب اين که در اين مفهوم عرفي در صورت مسئله هم هدف گذاري علمي صورت نگرفته است.
3ـ فرايند توليد علم و عوامل مؤثر در آن هدف اصلي چرخه توليد علم و زايش علمي هستند. براي تحقق اين هدف راهکار علمي ارائه نگرديده و هدف اصلي اين تفکر از دستور افتاده است.
4ـ وضعيت کنوني توليد علم، وضعيتي غيرعلمي در تالار علم است. در اين دوره دانش آموختگان به نحوي در توسعه دانش نقش ايفا مي کنند و جالب اين كه فرصتي به نخبگان داده نمي شود. اگر نخبگان سکاندار علم و جامعه علمي شوند، با احياي توليد علم در توسعه دانش و توليد آن نقش مناسب ايفا مي کنند.
5ـ توليد علم نه با دستوري صورت مي گيرد، نه به دستوري فرو مي ريزد و نه از نوع شوخ طبعي صوفيانه است. شايد هر کسي به نحوي فرصت پژوهشي پيدا کند كه با اين رويکرد روزگاري را صرف کند، ولي فاصله بسياري با توليد علم دارد. کسي که زبان و منطق علم را نمي شناسد و با الفباي علم ستاني، علم پژوهي و علم سازي آشنايي ندارد و رگه شناسي علمي انجام نداده و در حوزه علم استخواني نرم نكرده، از او کاري هر چند ساده در فرايند توليد علم ساخته نيست.
6ـ در وضعيت کنوني کشور، تحول روش علمي و احياي منطق کشف علم و توليد دانش بنيادين مانند توسعه و ترويج آن امري اجتناب ناپذير است. روش هاي متداول دانشگاهي كه برگردانده شده مدل عرفي غرب هستند به كلي مسخ شده اند و پاسخ گوي نيازهاي علمي کشور نيستند و بايد چاره ديگري انديشيد که راهگشا و فكربرانگيز باشد.
7ـ در مواجهه با علم دو نظريه کلي وجود دارد.

الف: مواجهه نظري که زيربناي علم است.
 

ب: مواجهه عملي که ريشه در مواجهه نظري دارد.
 

8ـ توليد علم در منطق علمي، ماهيت مفهومي دارد. اين ماهيت ممکن است پژوهش هاي علمي را در مدل هاي فناوري طراحي كند و شايد در حالت مفهومي برجاي بماند. در اين فرايند توليد علم مساوي با توليد مفهوم است. اين توليد زماني شناخته مي شود که اصطلاحات مفهومي و زباني آن شناخته شوند. چون بين اصطلاح مفهومي و زباني رابطه لغزش ناپذيري وجود دارد.
9ـ اصطلاحات زباني نشانه هايي براي نمايش دادن اصطلاحات مفهومي هستند. اگر نشانه ها ناشناخته باشند، ابهامي در همايش مفهومي به وجود مي آورند. 10ـ سه اصل بنيادين توصيف، تحليل و توليد علم در طول هم قرار دارند و هر يک بستري براي پديداري بخش ديگر هستند. اين سه اصل در جامعه علمي به صورت تلازم يک به يک فراموش شدند و به صورت پراکنده نکته هايي درباره آنها گفته مي شود.
11ـ توليد علم همواره با ساختار جديدي روبرو است. اگر در توليد علم تحول ساختاري مشاهده نگردد، در پديداري آن ترديد وجود دارد.
12ـ توليد علم به دو صورت کمي و کيفي صورت مي گيرد. توليد کمي، ماهيت عددي دارد و توليد کيفي به مفاهيم بنيادين ناظر است. ذهن نخست به دنبال کميت مي رود که ساده تر است و سپس توليد کيفي را که با شاکله ذهن فاصله دارد، در دستور قرار مي دهد.
13ـ توليد علم زماني ميسر مي شود که چارچوب نظري تفکر تغيير کرده باشد. اگر در رشته هاي مختلف علمي چنين تحولي مشاهده نمي شود، نشان از فقر توليد مفهوم، تفکر و فرهنگ علمي دارد.
14ـ چرا فقر مفهومي در خانه علم به وجود آمده است؟ فقر مفهومي علم حاصل تعامل خرد ايراني با خرد عرفي غرب است. براي پويايي مفهوم علمي نخست بايد احياي تفکر مفهومي در چرخه تفكر علمي به وجود آيد تا برشانه اين امکان،توليد مفهوم شکل گيرد. ايران در دوره باستان و اسلامي نقش مؤثري در توليد مفاهيم پايه(فلسفه، رياضي، پزشكي و نجوم) داشته و در دوره معاصر با افول تفکر پايه و توليد مفهوم در فضاي ادبيات عرفي علم دچار خوابگردي شده است.
15ـ توليد علم به احياي فرهنگ علمي نياز دارد. فقر اين توليد ناشي از فقر فرهنگ علمي است. اين فقر به فقر فرهنگ تفکر درآميخته و وضعيتي به وجود آورده که در اين خانه، فرهنگ تفکر و فکر کردن بيمار شده است.
16ـ راهکار علمي توليد علم به بازنگري و نوسازي آموزش و پژوهش کشور باز مي گردد. در کشور وضعي به وجود آمده که فرهنگِ آموزش و پژوهش بيمار است و در فرايند توليد علم انگيزه، دغدغه و هدف فكري وجود ندارد.
17ـ توليد علم به کمک تفکر خلاق و نخبگي فراهم مي شود. اگر اين تفکر جدي گرفته نشود، تفکر عرفي برجاي تفکر فکري مي نشيند که سرانجامي جز ترويج و توسعه علمي نخواهد داشت و در اين وضعيت منطق علم و توليد علم به کلي از جريان تفکر علمي مي افتد. با پديداري اين وضع، سيطره دانش آموختگي بر نخبگي شكل مي گيرد و چرخه سلطه پارادايم زبان بر مفهوم هموار مي گردد و بازي زباني در فضاي مه آلود فرهنگ علمي تلغي مي شود.
منبع:www.adyani.ir
ارسالي از طرف کاربر محترم : amirpetrucci0261
/ع