بي‌شك اين بزرگ‌ترين گيتار در تمام كهكشان راه‌شيري است. تپ‌اختر گيتار ، بقاياي انفجار ستاره‌اي است كه به‌سرعت، ابرهاي هيدروژني را از هم مي‌درد و طرحي گيتار مانند از هيدروژن‌هاي داغ را برجاي مي‌گذارد.
ستارگاني كه سنگيني آنها بيش‌از 1.5 برابر خورشيد باشد ، معمولا در پايان عمر خود منفجر مي‌شوند و مانند ستاره‌اي نوظهور در كهكشان مي‌درخشند. در اين انفجار كه انفجار ابرنواختري نام دارد ، هسته ستاره به شدت فشرده مي‌شود و اتم‌ها در هم شكسته مي‌شوند. اگر ستاره كمتر از 3 برابر خورشيد سنگيني داشته باشد ، الكترون‌ها درون هسته جمه مي‌شوند و ستاره‌اي به قطر 30 كيلومتر تشكيل مي‌شود كه تقريبا فقط از نوترون تشكيل شده است.
اين موجود عجيب و غريب كه ستاره نوتروني ناميده مي‌شود، بسيار چگال است و در هر ثانيه چند ده بار به دور خود مي‌گردد. ميدان مغناطيسي ستارگان نوتروني بسيار بسيار قوي است و اگر برحسب اتفاق، اطراف آنها ابري از مواد ميان ستاره‌اي وجود داشته باشد، ذرات باردار در اطراف ستاره نوتروني شروع به گردش مي‌كنند و با شتاب‌گرفتن در راستاي خطوط ميدان مغناطيسي، پرتوهاي الكترومغناطيس منتشر مي‌كنند. اين چنين است كه ناظر احساس مي‌كند ستاره نوتروني همانند فانوس دريايي، امواج الكترومغناطيسي را به‌شكلي منظم منتشر مي‌كند.
اطلاعات بسيار اندكي درمورد اين نوع بقاياي مرگ ستارگان و منشا آنها در دست است. اما نينا تتزلاف از دانشگاه ژنا در آلمان و همكارانش حدس مي‌زنند كه توانسته‌اند محل تولد اين تپ‌اختر را پيدا كنند. آنها براي يافتن منشا اين تپ‌اختر، مسير حركت 140 گروه ستاره‌اي زمينه تصوير را كه طي پنج ميليون سال گذشته در فاصله نسبتا نزديكي از اين تپ‌اختر قرار داشتند، بررسي كردند.
مطالعات پيشين مشخص كرده بود كه اين تپ‌اختر با سرعتي بيش از 1500 كيلومتر بر ثانيه شليك شده بود. تتزلاف و همكارانش نيز با بررسي مسير حركت اين تپ‌اختر، نشان داده‌اند كه اين ستاره هشت صد هزار سال پيش از خوشه اي از ستارگان سنگين كه امروز در فاصله 6500 سال‌نوري از آن واقع شده، پرتاب شده است.
هنوز مشخص نيست كه اين تپ‌اخترها چگونه به اين سرعت هاي بسيار بالا دست پيدا مي‌كنند؟
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سايت با نام کاربري : sm1372