مقدمه
 

گونههاي ميگوي آب شيرين جنس Macrobrachium در سراسر مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان پراکندهاند. اين گونهها در اغلب آبهاي شيرين داخلي شامل درياچهها ، رودخانــهها، باتلاقها ، نهرهاي آبياري ، کانالها و استخرها يافت ميشوند. اغلب گونهها در مراحل نخستين چرخه زندگيشان به آب لب شور نياز دارند و بنا بر اين در آبهايي يافت ميشوند که مستقيم يا غير مستقيم به دريا ميپيوندند، هر چند بعضي از آنها چرخه زندگيشان را در درياچههاي داخلي آب شور يا آب شيرين کامل ميکنند. بعضي از گونهها ، رودخانههايي با آب شفاف را ترجيح ميدهند، در حالي که بعضي ديگر در آبهاي بسيار گل آلود يافت ميشوند .

چرخه زندگي
 

براي رشد ، تمام ميگوهاي آب شيرين مانند ساير سخت پوستان بطور منظم اسکلت خارجي يا پوسته خود را مياندازند. اين فرآيند به پوست اندازي موسوم است و با افزايش ناگهاني در اندازه و وزن همراه است . چهار شکل مشخص در چرخه زندگي ميگوي آب شيرين وجود دارد: تخم ، لارو ، پست لارو ، و بالغ. اين جانوران همه چيز خوارند و جيره غذايي آنها در نهايت شامل حشرات آبزي و لاروهايشان ، جلبکها ، دانه گياهان ، حبوبات ، بذر و گياهان ، ميوهها ، نرمتنان ريز و سخت پوستان ، گوشت ماهي و پس ماندههاي ماهي و ساير جانوران است. به علاوه ممکن است همجنس خوار باشند .

عمليات پرورشي
 

مديريت استخر
گياهان امتداد ديوارههاي استخر ، فرسايش آنها را به حداقل ميرسانند و زير خط آب نيز غذا و زيستگاهي براي ميگوها فراهم ميکنند. به هر حال بايد توجه داشت که رشد آنها نبايد چنان زياد شود که با برداشت کردن تداخل بوجود آيد. از رشد گياهان ريشهدار آبزي و جلبکهاي کفزي نيز بايد با اعمال مديريتي جلوگيري کرد. استخرهاي تازه بايد آهک پاشي شوند. در عمل ، کاربرد استاندارد 1000 Kg/ha سنگ آهک کشاورزي هر بار پس از تخليه استخر پرورش ميگوي آب شيرين توصيه ميشود. پس از آهک دهي استخرها بيش از ميگودار کردن آنها پر ميشوند .

کود دهي در کشت ميگوي آب شيرين به ندرت لازم ميشود. در هر حال استخرهاي ساخته شده در خاکهاي شني-رسي ممکن است نياز به کوددهي داشته باشند . اجرا کننده بايد در طي مدت پرورش ، مراقب خوب نگه داشتن استخرها باشد. براي جلوگيري از فرسايش ديوارهها ، کنترل گياهان ريشهدار آبزي ، تعمير و نگهداري تجهيزات خروجي و ورودي آب بويژه توريها بـايد مـراقـبت خـاصـي انجام گيرد. گياهان Elodea و Hydrilla بستر خوبي براي ميگوها ميسازند .

ميگودار کردن
 

پست لاروها را ميتوان بلافاصله پـس از پـر آب شـدن اسـتخرهـا در آنها ريخت . معمولا پست لاروهايي که تنها 4 - 1 هفته سن دارند (پس از دگرديسي) براي ميگودار کردن استخرها بکار برده ميشوند که تا زمان برداشت در آن باقي ميمانند. به محض ورود پست لاروها به کناره استخر بايد دقت شود که در پي شناور کردن کيسههاي انتقال در استخر به مدت 15 دقيقه قبل از خالي کردن آنها در آب به درجه حرارت استخر عادت داده شوند .
اختلاف PH استخر و کيسه انتقال نيز موجب مرگ و مير ميشود. ميزان ميگودار کردن استخر به اندازه بازاري مطلوب و مديريت استخر ، خصوصا روش برداشت ، بستگي دارد. در جاهايي که اندازه مطلوب براي فروش حدود 70 گرم است و بسياري از استخرها به علت ذخيره آب فصلي دچار محدوديت فصلي در حدود 8 ماه هستند، پيشنهاد ميشود ميزان ميگو 5 پست لارو در متر مربع (5000 /ha) باشد .

تغذيه
 

نوع تغذيه
 

کشت تجارتي موفق ميگوي آب شيرين به غذاي مکمل نياز دارد. نوع اين غذا بسيار متنوع است و مواد زير را دربر دارد: مواد خام جانوري يا گياهي ، مخلوطهاي غذايي تهيه شده در کنار استخر و غذاهاي ترکيبي. در بعضي جاها نيز از برنـج و محـصولات فـرعـي بـرنـج به صـورت مـخلوط با غذاهاي ديگر استفاده ميشود .

مقدار تغذيه
 

تـوصـيه کلي براي مقدار تغذيه روزانه وجود ندارد زيرا اين مقدار بستگي به اندازه و تعداد ميگوها در استخر ، کيفيت آب و خاصيت غذا دارد. بهترين رهنمود براي مجريان استخر ، تغذيه تا حد تقاضا است. غذا بطور معمول در اطراف محيط استخر در محلهاي کم عمق که منطقه خوبي براي تغذيه است پخش ميشود. در بعضي از مواقع غذا به منطقه تغذيه در چند متري کناره محدود ميگردد .
در هر دو مورد مجري استخر ميتواند ببيند چه مقدار غذا مصرف شده است. اگر هيچ غذايي در روز بعد باقي نماند، مقدار غذا بايد افزايش يابد. اگر مقدار زيادي غذا بماند، مقدار آن را بايد کاهش داد و يا حتي به مدت يک روز قطع کرد. مقدار اوليه غذاي پيشنهادي با استفاده از جيره خشک ، همچون غذاي ترکيبي جوجه در يک استخر داراي 5 عدد در متر مربع بايد در حدود 6/25 Kg/ha در روز باشد .

برداشت
 

زمان برداشت بستگي به ميزان رشد و اندازه بازاري مطلوب و تا حدي تکنيک مديريت استخر دارد. اصولا در مديريت استخر ميگوي آب شيرين دو روش بسيار رايج وجود دارد. نخست ، تکنيک پرورش دستهاي که امکان ميدهد جانوران تا اندازه بازاري متوسط يا تا هنگام تخليه استخر به دلايل ديگر (مثلا کمبود آب ، پايين بودن درجه حرارت) رشد کنند، و سپس تمام محصول برداشت ميشود .
تکنيک ديگر ، پرورش مداوم است به اين ترتيب که معمولا يکبار در سال با تراکمي بسيار بيشتر از پرورش دستهاي به ميگودار کردن استخر ميپردازند و معمولا پس از 7 - 5 ماه بسته به ميزان رشد (درجه حرارت) و اندازه قابل فروش محلي ، جانوران با اندازه بازاري بوسيله پره در فواصل زماني منظم دستچين ميشوند. استخرها را معمولا به طور کامل هر ماه يکبار و يا نصف استخر را ماهي دو بار براي جلوگيري از گل آلودگي تمام استخر پره کشي ميکنند .

عمليات پس از برداشت
 

اغلب ميگوهاي آب شيرين ، در نزديکي محل پرورش در يخ يا زنده فروخته ميشوند. ميگوها را نيز ميتوان در تانکهاي حمل هوادار به مشتريان عرضه کرد. ميگوهاي آب شيرين خصوصا در معرض صدمات آنزيمي پس از برداشت و مرگ هستند و بعضي پرورش دهندگان ميگوها را در آب يخ فرو ميکنند و آنها را در آب 65 درجه سانتيگراد به مدت 20 - 15 ثانيه نگه ميدارند تا سفيد شوند و سپس آنها را در يخ به فروشگاه حمل ميکنند .

بيماريها
 

بيماريها معمولا عامل ثانوي هستند و از نقص بهداشت تانک ، تعويض غير کافي آب ، کميت يا کيفيت غذا ، و اکسيژن محلول در شرايط بد ناشي ميشوند . تک سلوليها شايعترين عامل بيماريهاي لارو ميباشند . عفونتهاي قارچي لاروها در مواردي مشاهده شده است اما غالبا در پي بهداشتيتر کردن غذا و کاهش تراکم لاروها رفع ميگردد . فورمالين 200 - 250 p.p.m روزانه به مدت 30 دقيقه ، عامل موثري براي درمان بيماريهاي ناشي از تک سلوليها و قارچهاست .
بيماري صدفي يا لکههاي سياه که بديهيترين بيماريهاي پست لارو و ميگوهاي در اندازه بازاري هستند از تهاجم باکتريهاي تجزيه کننده کيتين ناشي ميشوند و در بعضي از مواقع با قارچها آلوده ميگردند. تاري يا سفيدي بافتهاي عضلاني که غالبا به طرف دم صورت ميگيرد، احتمال دارد که واکنشي در برابر استرس باشد .
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت : mohamad66
/ج