اينترنت يکي از بزرگترين پيشرفتهاي صنعت ارتباطات در قرن بيستم مي باشد. اينترنت به افراد اجازه مي دهد تا در طي چند ثانيه براي هم Email بفرستند و مطالب مختلف را در سايتهاي مختلف بخوانند. ما به ديدن قسمتهاي مختلف اينترنت مانند صفحه هاي وب، پيامهاي Email و فايلهاي download ي که اينترنت را به يک رسانه پويا تبديل کرده اند عادت کرده ايم. اما هيچ يک از اينها هرگز به کامپيوتر شما نمي رسند مگر به کمک قطعه اي که حتي ممکن است شما هيچگاه آن را نديده باشيد. در حقيقت اکثر مردم هرگز رو در ماشين با تکنولوژيي که به صورت عمده موجب وجود اينترنت است نايستاده اند:

روتر (Router).
 

روترها کامپيوترهاي اختصاصي هستند که پيغامهاي شما و ديگر کاربران اينترنت را در امتداد هزاران مسير به سرعت به سوي مقصدشان روانه مي دارند. در اين فصل ما به اين ماشينها که در پشت صحنه باعث کار کردن اينترنت هستند نگاهي مي اندازيم.

در حرکت نگاه داشتن پيغامها
 

هنگاميکه شما Email براي دوستتان در آن طرف دنيا مي فرستيد، پيغام چگونه مي داند در کامپيوتر دوست شما به مسير خود خاتمه دهد نه در ميليونها کامپيوتر ديگر در سرتاسر دنيا؟ اکثر کار مربوط به رساندن از کامپيوتري به کامپيوتر ديگر توسط روترها انجام مي گيرد، زيرا آنها وسايل اختصاصي جهت رساندن پيامها از يک شبکه به شبکه ديگر به جاي جريان در يک شبکه مي باشند.
بياييد به کاري که يک روتر خيلي ساده انجام مي دهد نگاهي بيندازيم. شرکت کوچکي را در نظر بگيريد که انيميشنهاي سه بعدي براي ايستگاههاي تلوزيون محلي مي سازد. شرکت ده کارمند دارد که هر کدام داراي يک کامپيوتر مي باشند، چهار کارمند انيماتورند و بقيه در قسمتهاي فروش، حسابداري و مديريت کار مي کنند. انيماتورها اغلب در مواردي که بر روي يک پروژه کار مي کنند نياز به ارسال فايلهاي حجيم براي يکديگر دارند. براي اين منظور آنها از شبکه استفاده مي کنند. وقتيکه يکي از انيماتورها فايلي را براي انيماتور ديگر مي فرستد، فايل بزرگ از اکثر ظرفيت شبکه استفاده خواهد نمود و باعث مي شود شبکه براي کاربران ديگر بسيار کند گردد. يکي از دلايلي که يک کاربر مي تواند تمامي شبکه را تحت تاثيرقرار دهد، نتيجه طريقي است که Ethernet کار مي کند. هر بسته اطلاعاتي که از کامپيوتري فرستاده مي شود توسط تمام کامپيوترهاي ديگر در آن شبکه محلي ديده مي شود، سپس هر کامپيوتر بسته را امتحان مي کند و تصميم مي گيرد که آيا منظور آدرس او بوده است يا نه. اين موضوع طرح مقدماتي شبکه را ساده مي کند اما داراي پيامدهايي در کارايي هنگاميکه اندازه و ميزان فعاليت شبکه افزايش مي يابد است. براي جلوگيري از دخول کار انيماتورها با افرادي که در قسمتهاي ديگر اداره کار مي کنند، کمپاني دو شبکه مجزا احداث مي کند، يکي براي انيماتورها و يکي براي بقيه شرکت. يک روتر دو شبکه را به هم متصل کرده و هر دو را به اينترنت وصل مي کند.
روتر تنها وسيله اي است که هر پيغامي را که به وسيله هر کامپيوتري در هر يک از شبکه هاي شرکت ارسال مي شود مي بيند. وقتي يکي از انيماتورها فايل عظيمي را براي انيماتور ديگر مي فرستد، روتر به آدرس گيرنده نگاه مي کند و تراقيک را در شبکه انيماتورها نگاه مي دارد. از طرف ديگر وقتي يکي از انيماتورها پيغامي به دفتردار مي فرستد و درخواست چک کردن صورت هزينه را مي دهد، روتر آدرس گيرنده را مي بيند و پيغام را بين دو شبکه ارسال مي کند.
يکي از چيزهايي که روتر جهت تصميم گيري در مورد اينکه يک بسته کجا بايد برود استفاده مي کند جدول تنظيمات (Configuration Table) مي باشد. جدول تنظيمات مجموعه اي از اطلاعات مي باشد، شامل موارد زير:
• اطلاعاتي درباره آنکه چه اتصالاتي به چه گروهي از آدرسها مرتبط مي شوند.
• تقدم مربوط به ارتباطات مورد استفاده.
• قوانيني براي مديريت حالتهاي عادي و خاص ترافيک
جدول تنظيمات در ساده ترين روترها داراي مي تواند داراي چندين سطر باشد و در روترهاي بزرگ که مديريت پيامها را در ستون فقرات اينترنت بر عهده دارند پيچيدگي و بزرگي آن بسيار بيشتر خواهد شد. پس روتر دو کار جداگانه اما مرتبط با هم دارد:
• روتر مطمئن مي شود که اطلاعات به جايي که نياز نيست نمي رود. اين امر براي جلوگيري از انباشته شدن مقادير زيادي اطلاعات نامربوط در اتصالات کاربران بي گناه امري حياتي است.
• روتر اطمينان حاصل مي کند که اطلاعات به مقصد مورد نظر مي رسد.
لذا با توجه به اين دو وظيفه روتر وسيله اي بسيار مفيد جهت سر و کله زدن با دو شبکه مجزا مي باشد. روتر دو شبکه را به هم متصل مي کند، اطلاعات را از يکي به ديگري مي فرستد و در برخي موارد عمل ترجمه پروتوکلهاي مختلف بين دو شبکه را انجام مي دهد. همچنين از شبکه ها در برابر همديگر محافظت مي کند و از رسيدن ترافيک غير ضروري از يکي به ديگري جلوگيري مي کند. همچنانکه تعداد شبکه هاي متصل به هم رشد مي کند، جدول تنظيمات براي اداره کردن ترافيک بين آنها رشد مي کند و قدرت پردازش روتر افزايش مي يابد. صرفنظر از تعداد شبکه هايي که متصل شده اند، کار اصلي و وظيفه روتر به همان صورت اصلي باقي مي ماند. از آنجايي که اينترنت شبکه عظيمي است که از ده ها هزار شبکه کوچکتر تشکيل شده است، استفاده آن از روترها يک نياز مطلق است.

انواع روترها :
 

• روترهاي سخت افزاري : روترهاي فوق ، سخت افزارهائي مي باشند که نرم افزارهاي خاص توليد شده توسط توليد کنندگان را اجراء مي نمايند (در حال حاضر صرفا" به صورت black box به آنان نگاه مي کنيم ).نرم افزار فوق ، قابليت روتينگ را براي روترها فراهم نموده تا آنان مهمترين و شايد ساده ترين وظيفه خود که ارسال داده از يک شبکه به شبکه ديگر است را بخوبي انجام دهند . اکثر شرکت ها ترجيح مي دهند که از روترهاي سخت افزاري استفاده نمايند چراکه آنان در مقايسه با روترهاي نرم افزاري، داراي سرعت و اعتماد پذيري بيشتري مي باشند . شکل زير يک نمونه روتر را نشان مي دهد . ( Cisco 2600 Series Multiservice Platform )
• روترهاي نرم افزاري : روترهاي نرم افزاري داراي عملکردي مشابه با روترهاي سخت افزاري بوده و مسئوليت اصلي آنان نيز ارسال داده از يک شبکه به شبکه ديگر است. يک روتر نرم افزاري مي تواند يک سرويس دهنده NT ، يک سرويس دهنده نت ور و يا يک سرويس دهنده لينوکس باشد . تمامي سيستم هاي عامل شبکه اي مطرح ،داراي قابليت هاي روتينگ از قبل تعبيه شده مي باشند .
در اکثر موارد از روترها به عنوان فايروال و يا gateway اينترنت ، استفاده مي گردد . در اين رابطه لازم است به يکي از مهمترين تفاوت هاي موجود بين روترهاي نرم افزاري و سخت افزاري ، اشاره گردد : در اکثر موارد نمي توان يک روتر نرم افزاري را جايگزين يک روتر سخت افزاري نمود ، چراکه روترهاي سخت افزاري داراي سخت افزار لازم و از قبل تعبيه شده اي مي باشند که به آنان امکان اتصال به يک لينک خاص WAN ( از نوع Frame Relay ، ISDN و يا ATM ) را خواهد داد .يک روتر نرم افزاري ( نظير سرويس دهنده ويندوز ) داراي تعدادي کارت شبکه است که هر يک از آنان به يک شبکه LAN متصل شده و ساير اتصالات به شبکه هاي WAN از طريق روترهاي سخت افزاري ، انجام خواهد شد

مهمترين ويژگي هاي يک روتر :
 

روترها دستگاههاي لايه سوم ( مدل مرجع OSI ) مي باشند . روترها ماداميکه برنامه ريزي نگردند ، امکان توزيع داده را نخواهند داشت . اکثر روترهاي مهم داراي سيستم عامل اختصاصي خاص خود مي باشند . روترها از پروتکل هاي خاصي به منظور مبادله اطلاعات ضروري خود ( منظور داده نيست ) ، استفاده مي نمايند . نحوه عملکرد يک روتر در اينترنت : مسير ايجاد شده براي انجام مبادله اطلاعاتي بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده در تمامي مدت زمان انجام تراکش ثابت و يکسان نبوده و متناسب با وضعيت ترافيک موجود و در دسترس بودن مسير ، تغيير مي نمايد.
منبع : www.srco.ir
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت: sm1372