اتفاقي که چند سال پيش در « مثلث برمودا » روي داد بار ديگر مساله آن را بر سر زبان ها انداخته و مطالعات جديدي را سبب شده است.
سابقه « مثلث برمودا » از آن جا است که در سال 1945 پنج هواپيماي بزرگ بمب افکن امريکايي در حالي که در هواي صاف و مناسب پرواز مي کردند به ناگاه ناپديد شدند. تنها چيزي که از آن ها مي دانيم اين است که اول از مسير اصلي خود منحرف شدند و بعد با هو ناپديد شدند. تا به امروز هيچ گونه اثري از اين هواپيما و خلبان و خدمه آن ها يافت نگرديده است.
هيات مامور رديابي و مطالعه امر در گزارش نهايي خود نوشته نه فقط اثري از آثار آن ها نيست بلکه هيچ دليل مناسب و قانع کننده اي از مفقود گشتن آن ها نيز وجود ندارد. از آن روز « مثلث برمودا » به صورت يک معما در آمد و مطالعات وسيع و پيگيري درباره آن آغاز گشت. از سال 1914 ميلادي يعني سال شروع جنگ جهاني اول تا به حال بيش از دو هزار نفر در محوطه اين مثلث تصوري و اطراف آن ناپديد شده اند.هر سال شاهد گم شدن کشتي ها و هواپيماهايي در اين محدوده بوده ايم و عجيب آن که هيچ دليل منطقي و قابل قبولي هم به دست نيامده است. جالب آن که بسياري از اين وسايل و انسان ها در موقعي گم شده اند که هوا کاملا صاف بوده، بي سيم اعلام خطر از آن ها دريافت نشده و دستگاه هاي در تماس با اين کشتي ها و هواپيماها منّظما در حال کار و رديابي بوده اند.
موضوع مثلث برمودا يا بهتر بگوييم معماي مثلث برمودا را افراد مختلف از دانشمندان وارد به کار تا اشخاص معمولي مورد مطالعه قرار داده اند. حتي دانشمندان متعدد از اين مثلث بد يمن بازديد کرده و وجب به وجب اين منطقه دريايي را طي چهل سال اخير زير مطالعه و دقت خود قرار داده اند.
چند تن از دانشمندان انستيتو اقيانوس شناسي آکادمي علوم شوروي نيز سراغ مثلث برمودا رفته اما هيچ علايم و آثاري که نشان دهد اين محدوده با ساير قسمت هاي اقيانوس تفاوت دارد پيدا نکرده اند. کما اين که در درياي « سارگاسوس » به موارد فوق العاده مهمي بر خورد کرده اند: گرداب هاي فوق العاده قدرتمند به قطر دويست کيلومتر!
ژنريخ تالايافسکي، دانشمند بزرگ روسي پس از سال ها مطالعه در مسايل مربوط به نيروي ثقل زمين اين تئوري را به رشته تحرير کشيده است. که شتاب هاي انتقالي و محوري داراي طبيعتي خاص و جداگانه اند. اين کشف تا پيش از پژوهش او تقريبا ناشناخته بود.
طبق محاسبات او يک جثه يا جسم گردان و در حال چرخش وزني کمتر از حالت ايستايي خود دارد و اگر به گردش خود بيفزايد و مدت طولاني گردد ممکن است داراي وزن منفي شود! تجربيات مربوط به اين پديده و اثبات آن به چندين سال قبل بر مي گردد.
در سال 1975 دانشمندان انگليسي يک ژيروسکوپ را با سرعتي فوق العاده زياد به گردش دوراني آوردند، و مشاهده نمودند که وزن آن تقريبا تا ده درصد کاسته شد. وقتي از آن ها سوال کردند علت چيست؟ تنها پاسخي که دادند اين بود که « خودمان هم نمي دانيم »!
تجربيات مشابهي که در يکي از انستيتو هاي تحقيقاتي شوروي به عمل آمد، و طي يکي از اين تجربه ها وزن مربوط تا حدود پانزده درصد تقليل يافت. بنا بر آزمايشات تالايافسکي گردباد هايي وجود دارد که به راحتي انسان يا حتي حيوانات سنگين وزن و خانه را مثل پر کاه از روي زمين کنده و به مسافت دور دست مي برد. اين امر سبب شد دانشمند روسي معتقد شود گرداب هاي اقيانوس اثراتي همانند دارند و عده زيادي از علما اقيانوس شناس روسي نظريه وي را مورد تاييد قرار دادند و گفتند معماي مثلث برمودا بايد در اين چهارچوب قرار داشته باشد.
حال ببينيم مجله ولت وخ سوييسي (شماره 41 از سال 1975) در اين باره چه مي نويسد؟
تالايافسکي مي گويد طبق مقاله اين مجله در سال 1970 يک هواپيماي مسافربري از شرکت هواپيمايي ملي بيست دقيقه پيش از آن که در فرود گاه ميامي بر زمين بنشيند از صفحه رادار محو شد. خلبان و گروه فني پرواز از داخل هواپيما هيچ چيز غير معمولي و خارق العاده در طول پرواز احساس نکرده بودند. تنها مورد استثنايي و قابل ملاحظه آن است که تمام ساعت هاي داخل هواپيما و مسافران ده دقيقه از ساعت هاي فرودگاه عقب مانده بودند! حال آن که بر سبيل اتفاق تمام ساعت هاي داخل هوا پيما روز پيش از پرواز و هنگام آغاز مسافرت مورد بازديد قرار گرفته بودند.
بنا بر اين تئوري اينشتاين تنها وقتي که ممکن است چنين اتفاقي روي دهد، آن است که هواپيما در آن لحظات با سرعتي تقريبا نزديک به سرعت نور حرکت نموده، حال آن که اين تئوري به هيچ وجه در مورد آن هواپيما صادق نبود.
صرف نظر از اين مطلب يگانه حرفي که مي توان پيش کشيد اين است که خطري دور از دسترس و فکر بشر وجود دارد. خطري که تا به امروز به آن پي نبرده ايم. لذا با قبول اعتبار پديده مزبور وظيفه داريم بکوشيم تا توضيحي نسبتا صحيح و دقيق بيابيم.
طبق معادلات نيروي ثقل که پس از کشف دانشمند روس به دست آمده يک جسم چرخان و يا و با سرعت زياد بدون ترديد از وزنش کاسته مي شود و در عين حال در وسط کار در لحظه اي نا معلوم کل وزن خود را از دست مي دهد. اين تضاد ناگهاني باعث و باني اصلي ناپديد شدن ماهيت و ذات جسم چرخان به شمار مي رود. و اين، همان اتفاقي است که در مثلث برمودا روي مي دهد. يعني هر گاه يک کشتي به مرکز چرخش برسد يک نيروي محرکه و چرخان فوق العاده قوي آن را به اعماق درياها مي کشاند. نظير همين سانحه براي هواپيما ها نيز صادق است، تنها اي بار در هوا و اين اتفاقي است که براي پنج هواپيما بمب افکن امريکايي در سال 1945 روي داد. جريانات بسيار سريع هوايي بر سرعت وقوع حادثه مي افزايد و آن چه را خورد کرده و از هم پاشيده است صدها کيلومتر دورتر بر زمين يا در آب مي افکند.
حال ببينيم که در سناريوي فيزيکي چنين حوادثي نظم و در عين حال بي نظمي هايي وجود دارد؟ مورد هواپيماي مسافربري را مد نظر قرار دهيم که بالاخره به سلامت در فرودگاه ميامي بر زمين نشست. اين امر را چگونه توضيح و توجيه کنيم؟ تالايافسکي مي گويد که توضيحاتم در اين باره نسبي است و به قطع و يقين بيان نمي شود.
دانشمند روسي اظهار مي دارد تنها چيزي که مي دانيم اين است که ساعت ها ده دقيقه عقب ماندند. يعني يک فاصله زماني ده دقيقه اي بين ما و حقيقت وجود دارد. تئوري ما مي گويد از جمله وقايعي که ممکن است سبب حادثه شده باشد اين است که در عرض ده دقيقه وزن کل هواپيما و اثاثيه و ابزار آن به دو برابر افزايش پيدا کرده و چون هواپيما سالم بر زمين نشسته لذا نتيجه مي گيريم که افزايش وزن به حد و حدودي رسيده که اگر بيشتر شده بود امکان داشت آن نيز نابود و يا بهتر بگوييم ناپيدا شود. بيشتر توضيح مي دهم. هر گاه هواپيما کمي از مسيري که طي کرده منحرف شده بود وقوع مصيبت و از دست رفتن هواپيما و مسافران حتمي بود.
دانشمندان امريکايي با به کار بردن دستگاه هاي فوق العاده حساس براي اندازه گيري سطح و ارتفاع آب در محدوده مثلث برمودا کشف کرده اند که اين ارتفاع در بعضي از نقاط مثلث برمودا گاه تا 25 متر فرو مي رود. يعني از ارتفاع سطح آب کاسته مي شود. شايد در اين لحظات نيروي ثقل در اين منطقه اثر خود را به طور موقت از دست مي دهد!
موضوع ديگري را که نبايد از نظر دور داشت اين است که لايه هاي فوقاني هواي زمين در استوا اثراتي ديگر دارد. يعني گاه ضعيف تر از معمول است. از اين رو احتمال مي رود که اين کاهش در نقاط خاصي اثر منفي بر ابزار داخل هواپيما و يا کشتي داشته باشد که حداکثر آن نابودي کل ابزار و گاه خودکشي با هواپيما است.
عقربه هاي قطب نما که در چنين شرايط سنگين تر مي شود دقت کار خود را براي نشان دادن قطب از دست مي دهند. معذالک چون اثرات مربوطه به يکسان بر تمام ابزار فني موثر مي افتد لذا تعميم امر سبب کندي و آرامش يکسان همگاني مي گردد.
باز نکته ديگري وجود دارد. چه بسا ديده ايم هواپيما ها چند دقيقه زودتر به فرودگاه رسيده اند و خلبان چنين پنداشته که باد پشت سر قوي بوده و آن را سريع تر از معمول به حرکت وا داشته است. حال آن که دستگاه هاي هواسنج وجود وقوع باد سريع را ثبت نکرده اند.
دانشمند روسي مي گويد: اين اتفاق به سبب بي نظمي هايي است که در نيروي جاذبه مشهود مي باشد. و اين امري است که سال هاي مديد به ثبوت رسيده. مثال خوب و قابل فهم، در مورد سفينه هايي است که به سوي ساير کرات فرستاده ايم. هنگامي که سفينه هاي ما به کرات موجود در آسمان نزديک مي شوند، اختلالاتي در وزن و کار آن ها محسوس مي گردد ولي البته اختلالات از پيش، پيش بيني شده است.
محدوده « مثلث برمودا » يگانه معما و معجزه در کل مناطق کره زمين نيست. نقطه ديگر محوطه اي است بين هنگ کنگ، فيليپين و تايوان، اين درياي شيطان نيز تا به حال قرباني ها گرفته و کشتي ها و قايق هاي بزرگ در آن ناپديد شده اند. مدارک موجود نشان مي دهد که صدها کشتي بزرگ حتي در هواي خوب و صاف و بدون ابر از بين رفته اند و طبق معمول حتي يکي از قطعات کشتي يافت نگشته است. به کلامي ديگر نکات مشابه بين مثلث برمودا و اين مثلث جديد جنوب غربي قاره آسيا وجود دارد. دولت ژاپن رسما به کليه واحدها و شرکت هاي تجاري و ناوگان بازرگاني اطلاع داده که منطقه مزبور خطرناک است و بايد دقت و محاسبات قبلي و لازم به عمل آيد. خلبانان و ملوانان به اعلام خطر قانع نيستند، زيرا مي خواهند علت امر را بدانند ولي تاکنون کسي نتوانسته واقعيت قاطع و راستين بر آن ها بنماياند.
به عقيده دانشمند روسي تا روزي که به حقيقت پي نبرده ايم بايد به دستگاه ها و ابزاري که در کشتي و هواپيما به کار رفته توجه بسيار مبذول داريم و آن ها را طوري دقيق و با استقامت بسازيم که جواب گوي وقايع مورد ترديد و حدس ما باشند.
http://iranelmi.blogfa.com