يک فسيل سه ميليون و سيصد هزار ساله در اتيوپي کشف شده است که متعلق به يک کودک انسان نما است.
به نوشته مجله نيچر، استخوان هاي اين موجود انسان نما از نوع "آسترالوپيتکوس آفارنسيس" ( Australopithecus afarensis ) متعلق به يک دختر خردسال، از همان گونه اي است که اسکلت بالغ آن در سال 1974 کشف شد و به "لوسي" معروف شد.
اين کشف دانشمندان را هيجان زده کرده است.
آنها معتقدند که اين فسيل که تقريبا کامل است فرصتي فوق العاده براي مطالعه رشد اجداد منقرض شده بشر فراهم مي کند.
بقاياي فسيلي آسترالوپيتکوس آفارنسيسهاي نوجوان بسيار نادر است.
اين اسکلت نخستين بار در سال 2000 کشف شد که در ميان يک قطعه صخره شني جاي گرفته بود.
خارج کردن اسکلت از ميان اين صخره پنج سال طول کشيد.
زرسناي آلمسِگِد از انستيتوي انسان شناسي تکاملي در شهر لايپزيک آلمان که سرپرست اين گروه تحقيقاتي است، مي گويد: "اين فسيل از اسرار بسياري در باره آسترالوپيتکوس آفارنسيس و ساير انواع بشر اوليه پرده بر مي دارد."

استخوان هاي ظريف
 

يافته ها شامل استخوان کامل جمجمه، تنه و بخش هايي از دست ها و پاها است.
تصويربرداري از جمجمه دنداني را در آرواره نشان مي دهد که هنوز نيش نزده است، نشانه اي که از روي آن پژوهشگران تصور مي کنند اين انسان نما در هنگام مرگ سه سال داشته است.
نکته قابل توجه در اين فسيل يافته شدن استخوان هاي ظريفي است که معمولا در فرآيند فسيل شدن سالم باقي نمي مانند و مربوط به بخش هاي زبان مي شود. اين استخوان ها نشانگر ساختار حنجره اين انسان نما است و شايد بتوان از روي آن دريافت که چه نوع صداهايي را به وجود مي آورده است.
حدس زده مي شود که دليل سالم ماندن بقاياي اين انسان نما آن بوده است که احتمالا بلافاصله پس از آنکه در سيل گرفتار شده در ميان رسوبات رودخانه مدفون شده است.
دکتر آلمسِگِد مي گويد: " به نظر من، آفارنسيس ها موجوداتي هستند که به خوبي فرآيند انتقالي در شيوه تکامل بشر در فاصله چهار ميليون تا سه ميليون سال قبل را توضيح مي دهند."
وي ادامه مي دهد: "اين موجودات ترکيبي ازشبه ميمون- شبه انسان هستند. به اين ترتيب اين انسان نماها براي درک آنکه ما از کجا آمده ايم و چه هستيم از موقعيت ويژه اي برخوردارند."

توانايي بالا رفتن
 

اجداد اوليه بشر دندانهايي ابتدايي و مغزي کوچک داشتند ولي راست مي ايستادند و روي دو پا راه مي رفتند.
بحث هاي بسياري در باره اسکلت اين دختربچه اتيوپيايي و اينکه آيا او هم مانند ميمون ها مي توانسته از درخت بالا برود يا نه، مطرح شده است.
توانايي بالا رفتن به مشخصه هاي اندامي خاصي مانند دست هاي دراز نياز دارد. گونه "لوسي" دست هايي داشته است که به بالاي زانو مي رسيد.
اين گونه همچنين شانه هايي شبيه گوريل داشته که مي توانسته با استفاده از بازو ميان درخت ها جهش کند.
اما سوال اين است که آيا اين مشخصه ها مي تواند نشانه توانايي بالا رفتن باشد يا تنها جزئي از مجموعه خصوصيات تکاملي او است.
اين دختر در هنگام مرگ، مغزي در حدود 330 سانتيمتر مکعب داشته است که چندان تفاوتي با شامپانزه در همان سن ندارد.
با توجه به اينکه در سن سه سالگي نود درصد از مغز شامپانزه شکل مي گيرد و مغز "بچه لوسي" از شامپانزه همسن خود کوچک تر بوده است، بنابراين رشد مغز وي کمي بيشتر به انسان شبيه بوده است.
رشد آهسته در کودکي يکي از ويژگي هاي انسان است که سبب توانايي هاي بيشتري در بشر مي شود.
پرفسور فرد اسپور از دانشگاه لندن مي گويد اين يافته به دانشمندان "جزئيات کاملي از شکل ظاهر اجداد ما، رشد آنها و رفتارشان در زمان تکامل بشر مي دهد، زماني که آنها بيشتر به شامپانزه شبيه بودند تا انسان."
دکتر جاناتان وين از دانشگاه سنت آندروز در بريتانيا و همکارانش در دانشگاه فلوريداي جنوبي قدمت رسوبات اين فسيل را سه ميليون و سيصد هزار سال برآورد کرده اند.
اين فسيل از همان گونه اي است که اسکلت ديگري از آن به نام"لوسي" در سال 1974 در اتيوپي کشف شد و به مدت بيش از بيست سال کهن ترين جد بشر به حساب مي آمد.
منبع:www.zendagi.com
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت : omidayandh