بلژيکي(Belgian)
 

بيش از 200 سال است که اين نژاد وجود دارد. از مشخصات اختصاصي آن حالت قوزکردگي دائمي پرنده است که حتي به هنگام بالا گرفتن سر نيز مشاهده مي شود. طول او بين 15 تا 17 ساتي متر است. کلا يک قناري قلمي و باريک است که امتداد دم و پشت او بر هم عمود مي باشند. سينه او نه خيلي گود و فرورفته و خيلي برآمده و گرد است. سر تا حدي صاف و شبيه مار مي باشد.

مونيخي(Munich)
 

از سال 1870 در آلمان وجود داشته و داراي پرهاي فري بوده است. در زمان جنگ جهاني دوم به فرانسه برده شد و نژاد فري پاريسي و نژاد بلژيکي از آن مشتق شده اند. اين نژاد از نظر جثه جزو قناري هاي درشت مي باشد و حداقل طولش 16 سانتي متر است. سر او کوچک و گردن شانه و دور سينه اش باريک مي باشد. بال هاي او طويل و چسبيده به بدن است پاها و دم او نيز باريک و بلند مي باشد و دمش را همواره عمود نگه مي دارد.

آبرني(Bernese)
 

حدود 80 سال قبل اين نژاد در شهر برن کشور سوئيس از قناري رولر مشتق شده است. از لحاظ جثه و شکل ظاهري بسيار شبيه نژاد يورکشاير مي باشد ولي تفاوت او در ناحيه گردنش است که به مراتب از نژاد يورکشاير نازکتر است و سرش نيز به گردي او نمي باشد. در ضمن نژاد برني برخلاف يورکشاير بالهايش را به طور کامل به هم نمي چسباند.

رازا اسپانولا(Raza espanola)
 

منشا آن کشور اسپانيا است و از سال 1948 وجود داشته ولي در سال 1956 به جامعه بين المللي معرفي شد. جثه او کوچک بوده و طولش به 11 سانتي متر مي رسد. استخوان بندي پنجه پاي اين نژاد بسيار ظريف و کوچک بوده و به همين جهت براي علامتگذاري آنها بايد از حلقه پاي کوچک (با قطري در حدود 7/2 ميلي متر) استفاده کرد.

ليزارد(Lizard)
 

در واقع از نظر شکل ظاهري مشايه با قناري هاي رنگي معمولي است ولي وجه تمايز آن رنگ آميزي پر و بالش است که مانند فلس هاي روي هم خوابيده مي باشد. در واقع به علت تيره بودن وسط پرها و روشن بودن حاشيه هريک از آنها مانند فلس به نظر مي رسند. منشا اوليه به وجود آمدن او به درستي معلوم نيست ولي تصور مي شود که براي اولين بار در انگليس پرورش يافته و از سال 1945 انجمن پرورش دهندگان اين نژاد در انگلستان تاسيس شده است. اين نژاد مستعد ابتلاء به بيماري اسهال ميباشند و از اين رو بايد در مصرف سبزيجات و ميوه هاي تازه حد اعتدال را در نظر گرفت و جهت جلوگيري از کمبود هاي احتمالي از مولتي ويتامين استفاده کرد.

اسکات فنسي(Scotch fancy)
 

اين نژاد مربوط به ناحي گلاسکو کشور اسکاتلند بوده و بيش از 150 سال است که شناسايي شده است. از نظر شکل کلي شبيه نژاد بلژيکي مي باشد ولي تفاوتش در اين است که به جاي ايجاد دو محور عمودي بين دم با بدن در اين نژاد سه قسمت سر و پشت بدن و دم همانند يک کمان در امتداد هم قرار مي گيرند و طول بدن به حدود 18-17 سانتي متر مي رسد. سر پرنده کوچک و صاف و داراي پرها و نوک کوتاه مي باشد. به علت جفت گيري هاي خويشاوندي زياد ناراحتي هاي روده اي و ضعف عمومي در اين نژاد رايج است که بايد مورد توجه قرار گيرد.

فايف فنسي(Fife fancy)
 

شبيه نژاد بوردر فنسي است و از سال 1957 بوجود آمده است ولي از نظر جثه کوچکتر بوده و طولش به 11 سانتي متر مي رسد.

کولومبوس فنسي(Columbus fancy)
 

براي اولين بار در آمريکا از نژاد بوردر فنسي در سال 1924 بوجود آمده و داراي کاکل مي باشد.

فنسي ايرلندي(Irish Fancy)
 

ازنظر ظاهري شباهت زيادي به نژاد رولر دارد و خواننده بسيار توانايي است و فرم سر آن کمي گردتر و بالهايش به بدن چسبيده تر است. داراي رنگ هاي مختلف نيز مي باشد.

نژادهاي مخلوط
 

پس از تکثير و پرورش قناري ها از نظر آواز و رنگ و فرم بدن پرورش نژاد هاي مخلوط مد نظر قرار گرفت. در صورت جفت شدن پرنده اي از خانواده فينچ با قناري آن را امتزاج دو نوع مختلف مي نامند. در شرايط طبيعي انواع مختلف پرنده تقريبا هرگز با هم جفت نمي شوند. نحوه زندگي و رفتار آنان متفاوت بوده و علاوه بر آن از هم نوعان به ميزان کافي موجود مي باشد. برعکس در شرايط قفس امتزاج دو نوع مختلف به خاطر کمي امکانات کار نادري نيست. در صورتي که قناري ماده اي را همراه با فينچ سبز يا سحره در منزل داشته و دسترسي به نر هم نژاد نداشته باشيد آنها جفت گيري کرده و بچه دار خواهند شد. در اين صورت نژادي مخلوط از قناري و فينچ هاي وحشي بوجود خواهد آمد. اما اغلب نوزادان نطفه نداشته و قادر به تکثير مجدد نيستند. از جمله پرندگاني که با قناري خويشاوندي نزديک دارند سرينوس ياسسک ميباشد. نرهاي چنين دورگه هايي داراي نطفه هستند. اين امر به خويشاوندي نزديک دو پرنده مرتبط مي شود. اغلب فناري را براي تصحيح آواز و رنگ با سحره (Carduelis) جفت مي کنند. قناري را مي توان با سحره سبز (cardeulis cholris ) با فلامه (Acanthis flammea) با کانابينا ( Acathis canna bina) با اريترينوس آفريقايي (Carpodactus erythrinus) و انواع آمريکايي فينچ جفت نمود. اما جفت کردن و عادت دادن چنين پرنده هايي زمان و حوصله بيشتري نسبت به دو قناري لازم دارد. پرندگان وحشي ترسو و خجالتي بوده و به سختي به شرايط زندگي در پاسيو يا قفس کوچک خو مي گيرند. خوراک آنان بايستي مخصوص بوده و روي هم رفته نگهداريشان مشکل تر است. اغلب نر پرندگان وحشي خشن تر از قناري هاي نر بوده و ماده را آزار مي دهند. با وجود اين ترکيب نر پرنده وحشي با ماده قناري بهتر از عکس آن است. ماده پرندگان وحشي سخت گير و مشکل بوده و اغلب آنچه براي لانه به آنها عرضه ميشود برايشان مناسب نمي باشد. تعداد پرندگان وحشي نزديک به قناري نسبتا زياد است. نوع موزامبيک (Serinus mozambicus) شباهت زيادي به قناري داشته و در آفريقاي جنوبي به عنوان پرنده خانگي نگهداري مي شود.
منبع: http://www.qomcanary.com