در بازاريابي حرفه اي، تاثيرگذاري مثبت در ايجاد، حفظ و گسترش ارتباطات افراد بسيار مهم است. بدون تاثير حرفه اي، تصويري ضعيف از خودمان نشان مي دهيم ، با رفتاري نسنجيده و غير حرفه اي به اعتبار خودمان آسيبي جدي وارد مي کنيم. در اين گرداب گسترده ي گيتي، بايد به سرعت اين مهارت را کسب کنيم تا در زندگي و کار حرفه اي مان موفق شويم.
در زندگي، خصوصاً زندگي کاري، حرفه اي و تجاري ما، تاثير گذاري روي افراد بسيار حائز اهميت است. اگر اين تاثير گذاري به خوبي و درست به کار گرفته شود، قطعاً مي توانيم به موفقيت هاي بيشماري دست يابيم، مي توانيم فرصت ها، امکانات و تسهيلات بسياري را به سمت و سوي خودمان، مذاکراتمان و حتي استراتژي هايي که براي بازاريابي خودمان، کالا يا خدماتمان طراحي کرده ايم جذب کنيم. در اينجا، اصلاً قصد ندارم با واژه ها بازي کنم، وقتي مي گويم به موفقيت هاي بيشماري دست مي يابيم، دقيقاً روي «بيشمار» تاکيد مي کنم، روي دستيابي به «فرصت ها» تاکيد مي کنم.
درباره تاثير گذاري (مثبت) روي افراد، شما هم قطعاً با من هم عقيده ايد که حرف هاي ضد و نقيض بسياري گفته يا نوشته شده است، اما آنچه مسلم است اين است که هيچکس نتوانسته است اهميت تاثير گذاري را ناديده بگيرد. انسانها در ارتباط و تعامل و گفتگوي دائم هستند، اين ارتباطات با آگاهي از مهارت تاثير گذاري، ايجاد مي شوند و البته با استفاده از همين مهارت، تداوم و توسعه مي يابند. همانطور که مي بينيد، از تاثير گذاري، به عنوان يک مهارت ياد مي کنم و اين بدان معني است که ما بايد آن را ياد بگيريم، تمرين کنيم و به کار بگيريم و وقتي بر آن تسلط يافتيم، آن را به ديگران نيز آموزش دهيم. معتقدم که تاثيرگذاري مهارتي است که ما بايد در آغاز و يا حتي پيش از شروع زندگي کاري و حرفه اي مان آن را فرابگيريم. متاسفانه در سيستم آموزشي ما، اين مهارتها به دانش آموزان و حتي دانشجويان آموزش داده نمي شود و همين امر موجب مي شود که بسياري از دانش اموختگان ما (حتي برخي از افراد و اشخاص هوشمند و فرهيخته) اگرچه از دانش و تجربه ي خوبي هم برخوردارند نتوانند در جامعه يا محيط هاي کاري و حرفه اي جايگاه واقعي خود را پيدا کنند.
در دنياي واقعي پيرامون ما، افراد حدوداً تنها 3 دقيقه فرصت دارند تا تاثيري روي فرد مقابل خود بگذارند، در همين سه دقيقه است که افراد به هم علاقمند مي شوند و يا از هم منزجر. روي اينترنت، آنجا که صحبت از ارسال و دريافت نامه هاي الکترونيکي است و يا آنجا که موضوع پيام ساني آني IM در ميان است و يا روي صفحات وب اين زمان 30 تا 45 ثانيه است و بار ديگر متاسفانه بسياري از ما، نه از اين مهارت در دنياي واقعي خودمان بهره اي برده ايم و نه در دنياي مجازي و به همين علت است که يا ارتباطي بوجود نمي ايد و يا اينکه ارتباطات اجتماعي مان اکثراً سست، زودگذر و ناپايدار است. مطالعات و تحقيقات پژوهشگران نشان داده است که نفوذ و تاثير گذاري افراد به وضوح در شيوه ي پذيرش يا اجابت افراد نسبت به يک درخواست يا پيشنهاد اثر مي گذارد.
اين اثرگذاري در مذاکرات يا ارتباطات به صورت مستقيم نيست بلکه به صورتي غير مستقيم است و نفوذ و تاثير گذاري موثر اساساً اصولي دارد. مثلاً يکي از آن اصول، اصل «مقابله به مثل» است. اجازه دهيد که با يکي دو مثال به شما اين پيام را منتقل کنم که عدم آگاهي ما از مهارتهاي تاثير گذاري چگونه مي تواند روي زندگي ما (حتي زندگي کاري و حرفه اي و تجاري ما) اثر بگذارد. مي خواهم از «احترام متقابل» بگويم. اگر من به فرد مقابلم «احترام» بگذارم، قطعاً آنچه داده ام را در مقابل به دست خواهم آورد و در اين مورد آن چيزي نيست جز «احترام». ما با خوش قولي و سر وقت حضور يافتن در قرار هاي کاري مان به طرف مقابل يا به افراد مقابل احترام مي گذاريم و وقتي که ببينيم پس از 30 يا 45 دقيقه طرف مقابل مان (در بد ترين حالت ميزبان ما) از راه مي رسد، او بايد بداند که در همان سه دقيقه نخست موجب انزجار ما شده است چه بخواهد چه نخواهد. ارتباط کاري و حرفه اي بوجود نمي ايد و به همين سادگي آن فرد يا افراد ديگر ارتباطات و فرصت هاي بسياري را از دست مي دهند. فردي که پشت تلفن در اولين تماس تلفني اش با فرد مقابل، روي اينترنت، در اولين نامه ي الکترونيکي اش، روي وبلاگش پس از اولين ديدارش، فرد ديگري را يا فعاليت هايش را مورد تمسخر يا انتقاد قرار مي دهد، در همان 30 ثانيه اول نشان مي دهد که چه شخصيتي دارد و فرد مقابل او چاره اي ندارد که در همان 30 ثانيه به سرعت از او و شيوه برخوردش منزجر شود.
فرهنگ سازي در اينترنت را پيش روي داريم و اين در حالي است که ما در فرهنگ روزمره و رو در روي خودمان، در ارتباطات شخصي ، کاري و حرفه اي خودمان، با مردمي که همزبان خودمان هستند بسيار مساله و مشکل داريم. متاسفانه بسياري از ما، در جايگاه هاي مديريتي و يا کارشناسي از ساده ترين مهارتهاي تاثيرگذاري بي بهره ايم - تاثير حرفه اي نمي دانيم.
نمي دانيم که با لباسي که مي پوشيم، با لحن صدايمان، يا حرکتها و رفتارمان تاثيري روي ديگران مي گذاريم که ارتباط متقابل ما با افراد ديگر را خلق مي کند. ارتباطات ما با ديگران تبليغات ماست و بالا بردن اين ارتباطات است که مي تواند موفقيت ما را تضمين کند. چگونه مي توانيم به موفقيت دست يابيم درحالي که اين اصول اساسي تاثيرگذاري را ناديده مي گيريم. ما به تاثير حرفه اي نياز داريم، کوچکترين حرکات و رفتارهاي ما به حساب مي آيد و بر اساس اصل «مقابله به مثل» در تاثيرگذاري روزي به خودمان برمي گردد. آنگاه است که شايد ديگر خيلي دير شده باشد. پيش خودمان مي گوييم: چرا موفق نشديم!
نمي دانم چه کسي اين فرهنگ غلط را باب کرده است که اگر مي خواهي با فرد مقابل همکاري کني، از او انتقاد کن! او براي دفاع از خودش دست به هر کاري خواهد زد از جمله اينکه با تو همکاري کند آن هم به شيوه اي که تو مي خواهي. دهها و صدها مثال مي توانم بياورم و حتي اعترافات بسياري را به شما نشان دهم که ببينيد افرادي دارند با قصد و غرض چنين مي کنند.
بايد بدانيم که اين راهکار جواب نمي دهد و اين شيوه، غلط است و اثرات آن هيچگاه پايدار و بادوام نيست. ارتباطي که بوجود مي آيد سست و ناپايداراست. خراب کردن هميشه از ساختن راحت تر است و ما متاسفانه چه ساده در راههاي ساده و راحت گام برمي داريم! چه کسي اين را گفته است که مشت اول را تو بزن؟ آقا جان اين يک ارتباط کاري و تجاري است و قرار نيست اينجا به جان هم بيافتيم و همديگر را زير مشت و لگد له کنيم و به باد تمسخر و انتقاد بگيريم که شايد بعداُ که خشممان فرونشست از در دوستي دربياييم، ارتباطي جديد بوجود آوريم. اين چه شيوه اي است که ما داريم و از کي و کجا باب شده است؟ با چنين نقطه نظر و طرز تلقي به کجا پيش مي رويم؟
منبع:روزنامه تفاهم ( www.tafahomnews.com )
ارسال توسط کاربر محترم سايت : omidayandh