جويندگان فسيل، بقاياي آنچه را که احتمالا جد مستقيم انسان است و بيش از 4 ميليون سال قبل مي زيسته پيدا کرده اند.
کشف بقاياي اين موجود کهن به دانشمندان کمک کرده است شکاف هايي بزرگ در مرحله اي مهم از تکامل انسان را پر کنند.
پروفسور تيم وايت از دانشگاه کاليفرنيا در برکلي و همکارانش اين گنجينه فسيلي را در منطقه "اواش مياني" در اتيوپي کشف کرده اند.
آنها اين يافته ها را که مي گويند به گونه اي به نام "آسترالوپيتکوس آنامنسيس" (Australopithecus anamensis) تعلق دارند در نشريه "نيچر" تشريح کرده اند.
آسترالوپيتکوس يک نوع اصلي کهن از موجودات انسان نما يا همان هومينيده است.
عموما تصور مي شود که نوع ما انسانها، هومو، از اين گروه تکامل يافته باشد. بنابراين رابطه آسترالوپيتکوس با هومينيدهاي دو پاي حتي قديمي تر، براي درک سرمنشاء پيدايش ما انسان ها اهميت اساسي دارد.
وقتي دانشمندان بقاياي 1/4 (چهار و يک دهم) ميليون ساله آنامنسيس را در کنار فسيل هاي يافته شده در همان ناحيه کلي از اتيوپي قرار مي دهند، به اين نتيجه مي رسند که اين نمونه ها ظاهرا سير تکامل ميان گونه هاي قديمي تر و جديدتر را کامل مي کند.
تيم وايت به سايت خبري بي بي سي گفت: "نکته با اهميت در مورد اين سلسله اتيوپيايي اين است که آنامنسيس بين هومينيدها قديم تر و اخيرتر جاي گرفته است."
انسان مياني
اين يافته شکاف ميان يک گونه کهنتر به نام آرديپيتکوس راميدوس با قدمت 4/4 ميليون سال و گونه هاي تازه تر موسوم به آسترالوپيتکوس آفارنسيس که در حدود 4/3 ميليون قبل در اواش مياني مي زيستند را پر مي کند.
آسترالوپيتکوس آنامنسيس نقش واسطه را ميان اين دو بازي مي کند؛ نه فقط از لحاظ ترتيب زماني بلکه همچنين به لحاظ آناتومي.
گونه آنامنسيس براي دانشمندان تازگي ندارد، اما محققان مي گويند که "اين اولين بار است که نشان داده مي شود اين سه گونه به ترتيب زماني و در يک مکان، يکي پس از ديگري ظاهر مي شوند."
يک توضيح ممکن براي اين کشف اين است که يک گونه به سادگي به گونه ديگر تکامل يافته است.
يک احتمال ديگر اين است که آسترالوپيتکوس ابتدا به عنوان انشعاب فرعي آرديپيتکوس ظهور کرد. براساس اين نظر، گونه مادر براي مدتي در کنار گونه دختر مي زيسته تا اينکه منقرض شده است.
اما هيچ نشانه اي مبني بر اينکه اين سه گونه همزمان در اتيوپي زيسته باشند يافت نشده است.
شکافي که هنوز باز است
تيم وايت توضيح داد: "فکر مي کنم بتوان بدون اغراق استدلال کرد که شواهد ضمني استوار بر جغرافيا و زيستگاه، نشانگر تکامل يکي از گونه ها به ديگري است و آنچه ما اينجا ناظر آن هستيم همانا شکل گرفتن مرحله دوم تکامل انسان يعني پيدايش آسترالوپيتکوس است."
کشفيات تازه تا حدودي شکاف ميان آرديپيتکوس و آسترالوپيتکوس را پر مي کنند اما نه به طور کامل.
پروفسور وايت گفت: "شکاف کاملا پر نمي شود؛ يک شکاف بزرگ پر شده اما دو شکاف کوچکتر ايجاد شده است."
"ما اکنون شکافي ميان 4/4 ميليون سال قبل و 1/4 ميليون سال را پيش چشم داريم. اين يعني 300 هزار سال؛ که با مقياس هاي انساني زماني بس طولاني است، اما نه در مقياس هاي زمين شناسي."
اين فسيل ها متعلق به حداقل 8 موجود بوده است و شامل بزرگترين دندان نيش متعلق به يک هومينيد، قديمتي ترين
استخوان ران شناخته شده از آسترالوپيتکوس و همچنين استخوان هاي دست و پا از اين موجود است.
منبع: www.pezeshk.us ارسال توسط كاربر محترم:omidayandh