از زمان مبارزات در قدرت عملکرد، بين دو پردازنده Pentium 4 و Athlon XP که چند سالي از آن مي گذرد تاکنون، هر دو شرکت اينتل و AMD تغييرات زيادي را بر روي پردازنده هاي خود اعمال کرده اند.
به لطف شماره هاي مدلي که اينتل براي معرفي محصولات خود اتخاذ کرده، تعيين اين موضوع که يک کامپيوتر بخصوص دقيقاً چه چيزي را در زير پوشش خود مخفي نموده، بدون مراجعه به مشخصات فني پردازنده آن، بيش از هر زمان ديگري دشوار شده است.
شما در اين مقاله با خصوصيات خانواده هاي جاري پردازنده هاي دسک تاپ اينتل آشنا خواهيد شد که در هنگام خريد يک کامپيوتر جديد و يا بررسي امکانات ارتقاء يک دسک تاپ موجود با يک مادربرد و پردازنده جديد، يقيناً به شما کمک خواهد کرد.
گرايشهاي کنوني در طراحي پردازنده هاي دسک تاپ
با شروع سال 2010، طراحي پردازنده هاي دسک تاپ به سمت حوزه هاي زير گرايش پيدا کرده است:
- اصول چند هسته اي: تقريباً تمام پردازنده ها، اکنون در هر دو نسخه دسک تاپ و موبايل خود به دو يا چند هسته پردازنده مجهز مي باشند. تعدد هسته هاي پردازنده، امکان چند وظيفگي يا Multitasking( خصوصاً زمانيکه اغلب سيستمها به 3 گيگابايت حافظه و بيشتر از آن مجهز شده اند) و عملکرد ممتاز با نرم افزارهاي کاربردي چند رشته اي (Multithreaded) را فراهم مي کنند.
- عملکرد اهميت دارد، نه سرعت کلاک خام پردازنده: براساس استانداردهاي دوران Pentium 4 که شاهد چندين پردازنده داراي عملکرد بالا بود که با سرعت کلاک بيشتر از 3/5 گيگاهرتز کار مي کردند، سريعترين پردازنده هاي امروزي با سرعتهاي کلاک نسبتاً پائين تري کار مي کنند، اما کار بيشتري را در هر سيکل کلاک خود انجام مي دهند. بنابراين، نتايج آزمايشهاي مقايسه اي به شاخص قابل اعتمادتري در مقايسه با سرعت کلاک پردازنده براي سنجش عملکرد سيستم و پردازنده تبديل شده است.
- تسلط طراحيهاي 64 بيتي بر بازار: تقريباً تمام پردازنده ها امروزه از قابليتهاي 64 بيتي پشتيباني مي کنند که به آنها امکان مي دهد نسخه هاي 64 بيتي ويندوز و ساير سيستمهاي عامل را اجرا نمايند. پشتيباني 64 بيتي، امکان استفاده از بيش از 3 گيگابايت حافظه، چند وظيفگي بهتر و عملکرد سريعتر با فايلهاي بزرگ( زمانيکه مقادير زيادي از RAM قابل دسترسي باشد) را فراهم مي کند.
- گسترش پشتيباني از Virtualization سخت افزاري: محبوبيت روزافزون Virtualization بعنوان يک وسيله راحت براي آزمايش نرم افزارهاي کاربردي يا سيستم عامل و همچنين پشتيباني از نرم افزارهاي موروثي، به توسعه پردازنده هائي با قابليت پشتيباني از Virtualization سخت افزاري کمک کرده است. با اينحال، شيوه هاي انتخاب شده توسط اينتل و AMD براي انجام اينکار اساساً با يکديگر تفاوت دارند. با وجود آنکه AMD پشتيباني سخت افزاري از Virtualization را تقريباً در تمام پردازنده هاي جاري خود پياده سازي کرده است، پشتيباني اينتل از اين فناوري در پردازنده هايش تا حدودي انتخابي بوده و به خانواده هائي از پردازنده هاي اين شرکت با دامنه قيمتي بالاتر محدود مي شود.
شما در اين مقاله متوجه خواهيد شد که پردازنده هاي دسک تاپ فعلي اينتل چگونه اين گرايشها را عملاً پياده سازي مي نمايند.
يک نگاه کلي با پردازنده هاي دسک تاپ اينتل
خانواده هاي جاري پردازنده هاي اينتل عبارتند ازCore i5، Core i7، Pentium، Core 2، Core i3 و Celeron. در حاليکه Pentium و Celeron نامهاي کلاسيک هستند، اما نبايد اجازه بدهيد که فرهنگ واژه هاي قديمي، شما را فريب دهد. اين پردازنده ها به استثناء نامشان هيچ وجه اشتراکي با اسلاف خود ندارند.
همانطور که در دوران Pentium 4 نيز با اين موضوع مواجه بوديم، خانواده هاي فعلي پردازنده هاي اينتل نيز بيانگر يک ترکيب گيج کننده از ويژگيهاي داراي همپوشاني و مدلهاي ظاهراً يکساني با مشخصات متفاوت هستند. در نتيجه، براي تعيين اين موضوع که دقيقاً چه ويژگيهائي در يک پردازنده بخصوص قابل دسترسي هستند، بايستي به سايت وب ARK شرکت اينتل مراجعه کرده و مشخصات يک مدل بخصوص از پردازنده ها را بررسي نمائيد. اگر نمي دانيد که کداميک از پردازنده هاي اينتل در داخل سيستم شما نصب شده است، مي توانيد از يوتيليتي شناسائي پردازنده اينتل( Procesor Identification Utility) استفاده کنيد. اگر مطمئن نيستيد که سيستم شما از يک پردازنده اينتل استفاده مي کند يا يک پردازنده AMD، مي توانيد از يوتيليتي CPU-Z براي تعيين اين موضوع استفاده نمائيد.
خانواده پردازنده هاي Core i7
Core i7 بيانگر نقطه اوج خط پردازنده هاي فعلي اينتل به حساب مي آيد زيرا از بيشترين مقدار حافظه کاشه، بالاترين سرعتهاي کلاک و بهترين امتيازها در مقايسه هاي عملکردي دنياي واقعي برخوردار است. از سوي ديگر، پيشرفته ترين فناوريهاي پردازنده نظير Virtualization سخت افزاري، پشتيباني از قابليتهاي 64 بيتي، اورکلاکينگ خودکار در مواقع نياز و بسياري موارد ديگر در اين پردازنده ها پياده سازي شده اند.
سري Core i7/Core i7 Extreme Edition 900
اين پردازنده ها، سريعترين گروه در خانواده خود را تشکيل مي دهند و از ويژگيهاي زير برخوردار مي باشند.
- 4 هسته پردازنده که پشتيباني از چند وظيفگي را فراهم مي کنند.
- فناوري HT(HyperThreading) اينتل: هنگاميکه اين فناوري فعال مي شود، به پردازنده امکان مي دهد تا دو برابر رشته هاي پردازشي امکانپذير بر روي هسته هاي پردازنده فيزيکي عادي را اداره نمايد. بعبارت ديگر، يک پردازنده 4 هسته اي در اين شرايط مي تواند تا 8 رشته را اداره کند، در حاليکه يک پردازنده دو هسته اي قادر به اداره 4 رشته خواهد بود.
- 8 مگابايت حافظه کاشه هوشمند: هر محلي در حافظه کاشه متحد( Unfied) مي تواند توسط هريک از هسته هاي پردازنده مورد استفاده قرار گيرد.
- کنترلر حافظه مجتمع با قابليت پشتيباني از سه کانال حافظه DDR3: با ادغام کنترلر حافظه در داخل هسته پردازنده، عملکرد سيستم بطور چشمگيري بهبود مي يابد.
- پشتيباني از Intel HD Boost( دستورالعملهاي SSE 4.2) براي افزايش توان عملياتي رسانه هاي ديجيتال
- اتصال Quick Path Interconnect مابين پردازنده و چيپ ست: اتصال QPI در مقايسه با معماري قديمي تر FSB(Front Side Bus) توان عبوردهي بسيار سريعتري را مابين پردازنده، حافظه و چيپ ست فراهم مي کند. QPI در پردازنده هاي سري Core i7 900 با پهناي باند 4.8 GT/s(GigaTransfer per Second) کار مي کند. پهناي باند اين اتصال در سري Core i7 Extreme Edition 900 معادل 6.4 GT/s است.
- Intel Turbo Boost: فناوري Turbo Boost در صورت نياز سرعت پردازنده را در فواصل افزايش 133 مگاهرتزي از کلاک مبنا تا بالاترين سطح آن سوئيچ نموده و اساساً يک قابليت اورکلاکينگ خودکار که توسط خود توليد کننده تضمين شده است را فراهم مي سازد.
- Intel VT-x( پشتيباني از Virtualization سخت افزاري): برنامه مجازي سازي جديد Windows Virtal PC مايکروسافت براي Windows 7 به پشتيباني سخت افزاري از Virtualization نياز دارد و امکان دستيابي به عملکرد بالاتر ماشين مجازي(VM) با هريک از برنامه هاي مجازي سازي که از Virtualization سخت افزاري پشتيباني مي کنند را تأمين مي نمايد.
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Bloomfield
سري Core i7 800
اين پردازنده ها عملکرد پائين تري را نسبت به سري 900 تأمين مي کنند زيرا از يک کنترلر حافظه دو کاناله و اتصال قديمي تر( و کندتر) DMI مابين پردازنده و چيپ ست بهره مي گيرند. ويژگيهاي مهم اين سري عبارتند از:
- 4 هسته پردازنده
- پشتيباني از فناوري HT(HyperThreading12) اينتل
- 8 مگابايت حافظه کاشه هوشمند
- کنترلر حافظه مجتمع با قابليت پشتيباني از دو کانال حافظه DDR3
- پشتيباني از Intel HD Boost( دستورالعملهاي SSE 4.2)
- اتصال DMI(Direct Media Interface) مابين پردازنده و چيپ ست با پهناي باند GT/s 2.5
- پشتيباني از فناوري اورکلاکينگ خودکار Intel Turbo Boost
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Lynnfield
خانواده پردازنده هاي Core i5
خانواده پردازنده هاي Core i5 از دو سري Core i5-600 و Core i5-700 تشکيل شده است که عليرغم شباهتهاي ظاهري، تفاوتهاي قابل ملاحظه اي با يکديگر دارند. اجازه بدهيد هريک از اين دو سري پردازنده هاي Core i5 را بطور جداگانه بررسي کنيم.
سري Core i5-700
پردازنده هاي سري Core i5 -700 اساساً يک نسخه ضعيف شده از سري Core i7 800 به حساب مي آيند. در حاليکه اين سري فاقد قابليت پشتيباني از فناوري HT(HyperThreading) مي باشد، ساير ويژگيهاي مهم خانواده قويتر در آن به چشم مي خورد:
- 4 هسته پردازنده
- 8 مگابايت حافظه کاشه هوشمند
- کنترلر حافظه مجتمع با قابليت پشتيباني از دو کانال حافظه DDR3
- پشتيباني از Intel HD Boost( دستورالعملهاي SSE 4.2)
- اتصال DMI(Direct Media Interface) مابين پردازنده و چيپ ست با پهناي باند GT/s 2.5
- پشتيباني از فناوري اورکلاکينگ خودکار Intel Turbo Boost
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Lynnfield
سري Core i5-600
پردازنده هاي سري Core i5-600 برخلاف برادران خود در سري Core i5-700 داراي دو هسته پردازشي ( بجاي 4 هسته در سري قبلي) و همچنين قابليت پشتيباني از فناوري HT مي باشند، با اينحال بزرگترين تفاوت اين سري در وجود يک ساختار گرافيکي مجتمع در داخل آنها است. ويژگيهاي مهم پردازنده هاي اين سري عبارتند از:
-2 هسته پردازنده
- پشتيباني از فناوري HT(HyperThreading) اينتل
- 4 مگابايت حافظه کاشه هوشمند
- کنترلر حافظه مجتمع با قابليت پشتيباني از دو کانال حافظه DDR3
-کنترلر گرافيکي مجتمع با فرکانس مبناي 733 مگاهرتز
- پشتيباني از Intel HD Boost( دستورالعملهاي SSE 4.2)
- اتصال DMI(Direct Media Interface) مابين پردازنده و چيپ ست با پهناي باند GT/s 2.5
- پشتيباني از فناوري اورکلاکينگ خودکار Intel Turbo Boost
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Clarkdale
خانواده پردازنده هاي Core i3
خانواده دسک تاپ پردازنده هاي Core i3 يا بطور دقيق تر سري Core i3-500 عملاً نسخه هاي ضعيف شده اي از پردازنده هاي سري Core i5-600 به حساب مي آيند که فاقد قابليت پشتيباني از فناوري Turbo Boost مي باشند.
ويژگيهاي مهم اين پردازنده ها عبارتند از:
-2 هسته پردازنده
- پشتيباني از فناوري HT(HyperThreading) اينتل
- 4 مگابايت حافظه کاشه هوشمند
- کنترلر حافظه مجتمع با قابليت پشتيباني از دو کانال حافظه DDR3
-کنترلر گرافيکي مجتمع با فرکانس مبناي 733 مگاهرتز
- پشتيباني از Intel HD Boost( دستورالعملهاي SSE 4.2)
- اتصال DMI(Direct Media Interface) مابين پردازنده و چيپ ست با پهناي باند GT/s 2.5
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Clarkdale
خانواده Core 2
خانواده Core 2 اينتل اولين طراحي دسک تاپ چند هسته اي اين شرکت براي قطع پيوندهاي گذشته با معماري Pentium 4 مورد استفاده در پردازنده هاي Pentium D ( اولين پردازنده دو هسته اي اينتل) بود. تمام پردازنده هاي Core 2 داراي يک حافظه کاشه متحد بوده و توان عملياتي بهتري را در مقايسه با پردازنده هاي Pentium 4 و Pentium D داراي سرعتهاي کلاک بالاتر از خود فراهم مي نمايند و در عين حال عملکرد خنک تري دارند.
خانواده Core 2 عليرغم نام خود شامل پردازنده هاي تک هسته اي، دو هسته اي و چهار هسته اي مي باشد.
پردازنده Core 2 Extreme
پردازنده هاي Core 2 Extreme در سه سري ارائه شده اند: سريهاي 4 هسته اي QX9000 و QX6000 و سري دو هسته اي X6000. ما در ادامه به بررسي ويژگيهاي مهم هريک از اين سريها مي پردازيم.
سري Core 2 Extreme Processor QX9000
سري پردازنده هاي Core 2 Extreme Processor QX9000 سريعترين سري پردازنده هاي اينتل تا زمان پيدايش خانواده Core i7 به حساب مي آمد. اين سري از ويژگيهاي مهم زير برخوردار مي باشد:
- 4 هسته پردازنده
- 12 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1333 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Yorkfield
سري Core 2 Extreme Processor QX6000
سري پردازنده هاي Core 2 Extreme Processor QX6000 در مقايسه با سري QX9000 به حافظه کاشه کوچکتري مجهز بوده و با دامنه پائينتري از سرعتهاي کلاک کار مي کند. ويژگيهاي مهم اين سري عبارتند از:
- 4 هسته پردازنده
- 8 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1333 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Kentsfield
سري Core 2 Extreme Processor X6000
تنها عضو اين سري از پردازنده هاي اينتل، اولين پردازنده Extreme در خانواده Core 2 بود و به همين دليل وجوه مشترک آن با سري Core 2 Duo E6000 بسيار بيشتر از پردازنده هاي ديگري است که قبلاً به آنها اشاره کرديم. ويژگيهاي مهم اين پردازنده عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 4 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- مبتني بر معماري Conroe
خانواده پردازنده هاي Core 2 Quad
تمام پردازنده هاي خانواده Core 2 Quad داراي 4 هسته پردازنده هستند، اما ساير ويژگيهاي آنها بطور گسترده اي با يکديگر تفاوت دارد. پردازنده هاي Core 2 Quad بطور کلي در 3 سري ارائه شده اند: Q8000، Q9000 و Q6000. در اين بخش به بررسي مشخصات هريک از اين سريها مي پردازيم.
سري Core 2 Quad Q9000
سري Q9000 پردازنده هاي Core 2 Quad مبتني بر سري Core 2 Quad Extreme Processor QX9000 مي باشد، اما با يک کاشه کوچکتر( در اکثر مدلها) و سرعتهاي کلاک پائينتر. ويژگيهاي مهم اين سري عبارتند از:
- 4 هسته پردازنده
-6 يا 12 مگابايت کاشه L2( برحسب مدل)
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1333 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Yorkfield
سري Core 2 Quad Q8000
سري Q8000 پردازنده هاي Core 2 Quad يک نسخه کندتر از سري Q9000 با حافظه کاشه کوچکتر به حساب مي آيد. ويژگيهاي مهم آن عبارتند از:
- 4 هسته پردازنده
-4 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1333 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Yorkfield
سري Core 2 Quad Q6000
سري Q6000 پردازنده هاي Core 2 Quad يک نسخه کندتر از سري Core 2 Extreme QX6000 است. اين سري داراي ويژگيهاي مهم زير مي باشد:
- 4 هسته پردازنده
- 8 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1066 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Kentsfield
خانواده پردازنده هاي Core 2 Duo
پردازنده هاي Core 2 Duo اولين اعضاي خانواده Core 2 بودند و در مدلهاي متنوعي قابل دسترسي هستند. اعضاي اين خانواده در 4 سري کلي دسته بندي شده اند: E6000، E7000، E8000 و E4000. در اين قسمت اجازه بدهيد خصوصيات هريک از اين سريها را بررسي کنيم.
سري Core 2 Duo E8000
سري پردازنده هاي Core 2 Duo E8000 سريعترين مجموعه در خانواده Core 2 Duo به حساب مي آيد. اعضاي اين سري داراي ويژگيهاي مهم زير مي باشند:
- 2 هسته پردازنده
- 6 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1333 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Wolfdale
سري Core 2 Duo E7000
پردازنده هاي سري Core 2 Duo E7000 نسخه هائي با حافظه کاشه کوچکتر و سرعت کلاک پائينتر از سري E8000 هستند. اين سري داراي ويژگيهاي مهم زير مي باشد:
- 2 هسته پردازنده
- 3 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1066 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Wolfdale
سري Core 2 Duo E6000
اين سري از پردازنده هاي اينتل از قديمي ترين طراحي Core 2 Duo يعني Conroe استفاده مي کند و از عملکرد پائينتري نسبت به سريهاي E8000 يا E7000 برخوردار است. ويژگيهاي مهم اين سري عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 2 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1066 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Conroe
سري Core 2 Duo E4000
اين سري از پردازنده ها نيز همانند سري E6000 از قديمي ترين طراحي Core 2 Duo يعني Conroe بهره مي گيرد، در حاليکه بعضي از ويژگيهاي اعضاي سري E6000 در اين سري کاهش يافته و به کلي حذف شده اند. ويژگيهاي مهم اعضاي اين خانواده عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 2 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Conroe
خانواده پردازنده هاي Core 2 Solo
پردازنده هاي Core 2 Solo به يک هسته واحد مجهز بوده و با سرعتهاي کلاک پائينتر از 1/5 گيگاهرتز کار مي کنند. اعضاي اين خانواده به دو سري کلي U2000 و SU3000 تقسيم شده اند که در ادامه به بررسي هر يک از آنها مي پردازيم.
سري Core 2 Solo U2000
- 1 هسته پردازنده
- 1 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 533 مگاهرتزي
- منطبق با ملزومات Ultra Low Power( حداکثر TDP معادل 5/5 وات)
- مبتني بر معماري Merom
سري Core 2 Solo SU3000
- 1 هسته پردازنده
- 1 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- منطبق با ملزومات Ultra Low Power( حداکثر TDP معادل 5/5 وات)
- مبتني بر معماري Penryn
خانواده پردازنده هاي Pentium E
گرچه اولين پردازنده اينتل که نام Pentium را بر خود داشت در سال 1993 معرفي شد، اما نام Pentium همچنان بعنوان يک گزينه مشهور براي پردازنده هاي اينتل باقي مانده است. شايد عجيب برسد که گرچه Pentium اولين بار بعنوان نام نسل پنجم پردازنده هاي کاملاً جديد و پيشتاز اينتل مورد استفاده قرار گرفته، اما محصولات خانواده Pentium E عملاً نسخه هاي ضعيف شده اي از معماريهاي جديدتر به حساب مي آيد و صرفاً در کامپيوترهاي دسک تاپ مورد استفاده قرار مي گيرد. پردازنده هاي Pentium امروزي در سه سري قابل دسترسي هستند: E5000، E2000 و E6000. ما به ترتيب هريک از اين سريها را بررسي مي کنيم.
سري Pentium E6000
اين گروه از پردازنده هاي Pentium يک نسخه ضعيف شده از سري Core 2 Duo E7000 به حساب مي آيد و اعضاي آن داراي ويژگيهاي زير مي باشند:
- 2 هسته پردازنده
- 2 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 1066 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Wolfdale
سري Pentium E5000
اين سري از پردازنده هاي Pentium، نسخه اي از پردازنده هاي سري Pentium E6000 با FSB کندتر هستند و ويژگيهاي آنها عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 2 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x در بعضي از مدلها
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Wolfdale
سري Pentium E2000
پردازنده هاي عضو اين سري عملاً نسخه هاي ضعيف شده اي از اعضاي سري Core 2 Duo E4000 هستند . ويژگيهاي مهم اين سري عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 1 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Conroe
خانواده Celeron E
براي مدتي بيش از يک دهه، اينتل از نام Celeron براي پردازنده هاي دسک تاپ و موبايل سطح پائين خود استفاده کرده است. پردازنده هاي فعلي خانواده Celeron E به سرعتهاي کلاک پائينتر، حافظه کوچکتر و FSB کندتري در مقايسه با پردازنده هاي خانواده Pentium E مجهز مي باشند. با اينحال، اعضاي اين خانواده نيز همانند پردازنده هاي خانواده Pentium E براساس طراحيهاي Core 2 Duo ساخته شده اند. خانواده Celeron E دو سري E3000 و E1000 را در بر مي گيرد.
سري Celeron E3000
ويژگيهاي مهم پردازنده هاي اين سري عبارتند از:
- 2 هسته پردازنده
- 1 مگابايت کاشه L2
- پشتيباني از Virtualization سخت افزاري با Intel VT-x در بعضي از مدلها
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Wolfdale
سري Celeron E1000
پردازنده هاي اين سري داراي ويژگيهاي زير مي باشند:
- 2 هسته پردازنده
- 512 کيلوبايت کاشه L2
- پشتيباني از سيستمهاي عامل و نرم افزارهاي کاربردي 64 بيتي( معماري Intel 64)
- FSB(Front Side Bus) 800 مگاهرتزي
- مبتني بر معماري Conroe
منبع: بزرگراه رايانه، شماره 129