مقدمه
کهکشان به مجموعه ستارگان ، گاز و غبار گفته مي شود که با نيروي جاذبه کنار هم نگاه داشته شده اند. کوچکترين کهکشانها داراي عرضي برابر با چند صد سال نوري ، شامل حدود 100000 ميليارد سال ستاره هستند. بزرگترين کهکشانها تا 3 ميليون سال نوري عرض دارند و شامل بيش از 1000 ميليارد ستاره هستند. اشکال کهکشانها بر اساس شيوه‌اي طبقه بندي مي شود که طبق شيوه طبقه بندي ستاره شناس آمريکايي ، ادوين هابل (1953- 1986) ، شکل يافته است. در مورد تکامل کهکشانها اطلاعات قطعي کمي در دست است. تنها مطلب مورد اطمينان اين است که کهکشانها ميلياردها سال پيش به شکل توده‌اي از ابرهاي گازي و غباري بوجود آمدند.
ادوين هابل ستاره شناس آمريکايي که سالها درباره کهکشانها مطالعه کرده آنها را به چهار قسمت تقسيم مي‌کند:
1. کهکشان بيضوي
2. کهکشان مارپيچي يا حلزوني
3. کهکشان مارپيچي ميله‌اي
4. کهکشان نامنظم