پردازنده‌ نوت‌بوکها مخصوصا از زمستان گذشته تنوع زيادي داشته که بيشتر حاصل اضافه شدن مدل‌هاي Core i به نوت‌بوک‌ها است. اين گروه در کنار Core 2، پنتيوم،سلرون و اتم تعداد قابل توجهي از مدلهاي رايج اينتل را تشکيل مي‌دهند و اتلون‌ها و فنوم‌هاي AMD هم که جاي خود را باز کرده‌اند. اين راهنماي جمع و جور مي‌تواند در شناسايي ويژگي‌هاي هر کدام موثر باشد. در ادامه مهمترين گزينه‌هاي موجود که اکنون در بازار هستند يا در سه ماه آينده به نوت‌بوک‌ها اضافه خواهند شد را مرور مي‌کنيم، مطئنم نکاتي خواهيد خواند که قبلا از آن بي‌اطلاع بوديد پس ادامه دهيد.

پردازنده نوت‌بوک‌ها در مقايسه با دسکتاپ‌ها محدوديت‌هاي بيشتري دارند که دو مورد اندازه فيزيکي و توان حرارتي از مهمترين نکات اين شرايط خاص هستند و در ادامه هم مي‌توان مسائلي مثل تاثير بر عمر باتري را به آنها اضافه کرد. اما بطور خيلي کلي مي‌‌توان گفت بر خلاف تصور عموم توان پردازش آنقدرها هم روي نوت‌بوک‌ها موثر نيست. دليل اين موضوع تا حدود زيادي به ماهيت لپ‌تاپ‌ها برميگردد؛ نوع طراحي مهندسي اين محصولات براي کاربردهاي حرفه‌اي محدوديت‌هاي زيادي دارد مثلا براي بازي بايد همه شرايط بازي فراهم باشد از کارت گرافيکي و پردازنده گرفته تا اندازه صفحه نمايش و نوع کليدهاي کيبورد، در نتيجه دستگاهي که اين شرايط را داشته باشد خيلي خاص خواهد بود و ديگر يک دستگاه عادي نيست. اما در مقابل اغلب کارهاي روزمره که با لپ‌تاپ انجام مي‌شود به توان پردازش خيلي بالايي احتياج ندارد و اگر دقت کرده باشيد کم پيش مي‌آيد که پردازنده در لود کامل قرار بگيرد.
براي محافظه‌کارها يا بهتر بگويم متعادل‌ها اينتل هميشه انتخاب بهتري بوده حتي اگر به صرفه نباشد. در گزارشي که IDC منتشر کرد از هر چهار نوت‌بوک سه دستگاه داراي پردازنده‌هاي اينتل هستند پس طبيعي است که هنگام خريد تاکيد بيشتري روي اين مدل‌ها شود. اينتل اواخر سال 2009 و اوايل سال ميلادي جديد مدل‌هاي تازه پردازنده براي لپ‌تاپ‌ها را منتشر کرد که شامل Core i3، Core i5 و Core i7‌ مي‌شود. اين شرکت براي اينکه انتخاب را راحت کند گفته است که طبقه بندي اين مدل‌ها به ترتيب نشانه “خوب، خوب تر و بهترين” است. تا اينجا مشخص شد i3 مدل خوبي است اما i7 بهترين مدل بازار است. اينتل روي اين طبقه‌بندي تاکيد زيادي دارد و حتي اگر در طول سال (احتمالا اواخر امسال) مدل i9 به اين مجموعه اضافه شود شايد مدل i3 از اين گروه حذف شود ولي آنچه مسلم است بعد از سه ماه اول 2010 ديگر شاهد عرضه مدل‌هاي جديد بر اساس پردازنده‌هاي Core 2 نخواهيم بود.

سنترينو
 

يکي از عبارت‌هايي که با لپ‌تاپ‌هاي اينتل زياد همراه مي‌شود، پلتفرم سنترينو است. اين پلتفرم سه بخش اصلي پردازنده، چيپ‌ست و شبکه بي‌سيم دستگاه به اضافه برخي فناوري‌هاي ديگر در هماهنگي بين قطعات را مشخص مي‌کند و هدف اصلي آن افزايش عمر باتري و افزايش کارايي دستگاه است. به عنوان مثال بعد از معرفي سنترينو2 در ساختار سانتا رزا فناوري توربومموري (Turbo Memory) نيز به اين مجموعه اضافه شد که باعث افزايش سرعت بوت دستگاه و زمان اجراي برنامه‌ها مي‌شود.
مهمترين تاثير اين پلتفرم هنگام انتخاب دستگاه در اين است که مي‌توانيد از قدرت شبکه بي‌سيم (که به تدريج کاربرد آن در ايران هم زياد مي‌شود) ، کارايي کلي و بازدهي دستگاه و همينطور عمر باتري مطمئن باشيد. اين پلتفرم بعد از ارائه پردازنده‌هاي جديد تغيير کرد و بخش‌هاي پردازنده و تراشه مادربورد از آن حذف شد. در نتيجه در نوت‌بوک‌هايي که مجهز به يکي از پردازنده‌هاي Core i هستند سنترينو فقط روي بخش بي‌سيم دستگاه تمرکز مي‌کند.

Core i
 

پردازنده‌هاي جديد Core i که مدت زيادي از ورود آنها نمي‌گذرد ويژگي‌هاي تازه‌اي به نوت‌بوک‌ها اضافه کردند ضمن اينکه روي ساير قطعات هم موثر هستند. ويژگي‌هاي مطرح اين پردازنده‌ها در اين است که آنها با رم‌هاي DDR3 سازگار هستند، با فناوري ساخت 32 نانومتري به جاي 45 نانومتري توليد مي‌شوند و از پخش Blu-ray و درگاه eSATA پشتيباني مي‌کنند.
در بحث مصرف انرژي نيز اين مدل‌ها کارايي بالاتري دارند به عنوان مثال پردازنده نوت‌بوک‌ها هميشه مي‌توانستند برخي از بخش‌هاي نيمه‌فعال خود را خاموش کنند ولي مسئله اينجا بود که در اين موضوع راندمان بالايي نداشتند و تاثير آنها در مصرف انرژي کم بود اما Core i ها خيلي هوشمندانه‌تر برخورد مي‌کنند که اين هم ناشي از همکاري اينتل و مايکروسافت است و بنابراين انتظار مي‌رود بهترين کارايي اين پردازنده‌ها در ويندوز 7 ديده شود. زماني که پردانده به تمام هسته‌هاي خود احتياج نداشته باشد مي‌تواند بعضي از آنها را کاملا خاموش کند در حالي که قبلا فقط انرژي اين پردازنده‌ها کم مي‌شد و آنها نيمه فعال باقي مي‌ماندند.

Intel Turbo Boost
 

يکي از مشخصه‌هاي اصلي پردازنده‌هاي جديد نسل Core i همين توربو بوست است. اگر برنامه‌اي اجرا کنيد که نياز به توان بالاي پردازنده داشته باشد مانند تبديل فايل‌هاي صوتي، اما در عين حال اين برنامه تنها از يکي از هسته استفاده کند، بطور ساده هسته‌هاي ديگر مي‌توانند توان خود را به اين هسته قرض دهند. اين شرايط در بسياري از برنامه‌هاي امروزي ديده مي‌شود، اغلب آنها نيازي به چند هسته ندارند و با يک هسته با فرکانس بالاتر راحت‌تر کار مي‌کنند. توربوبوست اين کار را با افزايش فرکانس انجام مي‌دهد بطوريکه تحت اين شرايط فرکانس هسته تا 75 درصد افزايش پيدا مي‌کند. البته مدل‌هاي i5 و i7 کارايي بهتري در اين فناوري دارند. آن ويژگي را با توربو مموري که باعث کاهش زمان بوت و افزايش سرعت اجراي برنامه‌ها ميشد اشتباه نگيريد.
مشابه اين فناوري در تراشه‌هاي گرافيکي اينتل هم پيدا مي‌شود که به آن Intel HD Graphics with Dynamic Frequency مي‌گويند. در اين حالت اگر تراشه گرافيکي احتياج به توان بيشتري داشته باشد فرکانس آن بالا مي‌رود ودر شرايط عادي و نيمه فعال براي کاهش مصرف انرژي فرکانس آن کم مي‌شود.

IPS
 

طراحي اين فناوري واقعا جالب است. وقتي پردزنده يا کارت گرافيکي در حال پردازش هستند و فرکانس آنها افزايش پيدا مي‌کند اين فناوري به نوعي هماهنگ کننده فرکانس اين دو قسمت است. يعني نقطه اي که Turbo Boost و HD Graphics با هم برخورد مي‌کنند اين فناوري تنظيم ميزان فعاليت آنها را بر عهده دارد تا بر اساس توان گرمايي دستگاه، فرکانس هر کدام از بخش‌ها تعيين شود.

به اين ترتيب زماني که هر يک از CPU يا GPU فعال است و ديگري کارايي زيادي ندارد مي‌تواند توان گرمايي خود را در اختيار قطعه درگير پردازش بگذارد.

بخش گرافيکي پردازنده
 

از تغييراتي که در پردازنده‌هاي جديد اينتل اعمال شد انتقال تراشه گرافيکي از مادربورد به پردازنده است و برخي از پردازنده‌هاي سري Core i (که معمولا شامل مدل‌هاي ارزان قيمت ميشود) مجهز به بخش گرافيکي درون پردازنده هستند که مي‌تواند بسياري از وظايف ساده اين بخش را به خوبي اجرا کند.
به عنوان مثال براي کاربردهايي مثل استفاده از نرم‌افزارهاي آقيس، تماشاي فيلم و اغلب گرافيک‌هاي دو بعدي اين پردازنده‌ها مناسب هستند. حالا مي‌توان فهميد که چرا گفته مي‌شود پردازنده‌هاي Core i با قابليت‌هاي پخش فيم مثل Blu-Ray‌ سازگار هستند و يا روي نمايش‌هاي خاص مثل تصوير در تصوير تاثير دارند.

Core i7
 

اينتل حدود يک ماه پيش 8 مدل جديد براي سري Core i7 معرفي کرد که سه مدل از آنها چهار هسته‌اي و بقيه دو هسته‌اي هستند.با اضافه شدن اين مدل‌ها تعداد پردازنده‌هاي Core i7‌براي نوت‌بوک‌ها به 10 مدل رسيد. در اين مدل‌ها هر دو فناوري ساخت 45 و 32 نانومتري ديده مي‌شود و همگي داراي کش لايه سوم هستند. ضمن اينکه در آنها فناوري Hyper-Threading نيز بکار رفته است. توسط اين فناوري هر کدام از هسته‌هاي فيزيکي پردازنده تبديل به دو هسته منطقي مي‌شوند و زماني که پردازنده بايد چندين وظيفه مختلف را انجام دهد اين وظايف بين هسته‌ها تقسيم مي‌شوند که مي‌تواند سرعت اجراي برنامه‌ها را افزايش دهد. در پردازنده‌هاي Core i7 از توربوبوست نيز استفاده مي‌شود.
در حال حاضر Core i7 بهترين گروه پردازنده‌هاي اينتل براي لپ‌تاپ‌ها است بطوريکه مدل‌هاي اين گروه معمولا در نوت‌بوکهاي گيم و بازي، نوت‌بوک‌هاي مديا سنتر با قدرت ويرايش و ايجاد مولتي‌مديا و نوت‌بوک‌هاي جانشين دسکتاپ استفاده مي‌شوند. چهار مدل از پردازنده‌هاي گروه Core i7‌از نوع کم مصرف هستد که در لپ‌تاپ‌هايي با سايز کوچک بکار خواهند رفت.
بزرگ‌ترين نقطه ضعف Core i7 قيمت آن است بطوريکه اغلب لپ‌تاپ‌هايي که مجهز به اين نوع پردازنده‌ هستند به دليل ترکيب ساير بخش‌ها انتظار مي‌رود قطعات قيمتي بالاي يک و نيم ميليون تومان داشته باشند. البته مطمئنم که مدل‌هاي ارزان‌تر هم پيدا مي‌شود ولي جرياني که در آن از Core i7 ‌استفاده مي‌شود طيفي از محصولات گران بازار را تشکيل مي‌دهند.

Core i5
 

فقط يک گام که از Core i7 پائين‌تر بياييد به پردازنده‌هاي همه کاره گروه Core i5 مي‌رسيد. اين نوع پردازنده‌ها قرار است مدل‌هاي متوسط را تشکيل دهند اما توانايي آنها بسيار بالاتر از کاربردهاي متوسط روزمره است پس مي‌توان گفت منصفانه‌ترين کارايي را در ميان اينتلي‌هاي جديد اين‌ گروه دارد. Core i5 براي اغلب کاربردهاي حرفه‌اي از خلق مولتي‌مديا تا بازي نيز گزينه مناسبي است و آنچه که تاکنون در مورد اين پردازنده ديده شده کارايي قابل قبول آن در مدل‌هاي بسيار نازک و لاغر اندامي است که از نظر حرارت با محدوديت‌هايي روبرو هستند اما اين مدل‌ مي‌تواند با اين محدوديت‌ها سازگار باشد. در حال حاضر 5 مدل از اين گروه ارائه شده که همگي دو هسته‌اي هستند و در آنها از بخش گرافيکي استفاده شده است.
با توجه به توانايي‌هاي اين مدل‌ها انتظار اين است که محصولات زيادي از Core i5‌استفاده کنند در نتيجه اين پردازنده‌ها را مي‌توان در نوت‌بوک‌هايي با اندازه‌هاي کوچک و بزرگ، عمر باتري متفاوت و مشخصات متنوع ديد.

Core i3
 

پردازند‌ه‌هاي Core i3 قرار است نماينده ارزان‌قيمت‌هاي اينتل در نوت‌بوک‌ها باشند اما آنها را دست کم نگيريد. قيمت پايين آنها لزوما به معني کارايي پايين نيست هر چند که براي بسياري از کاربردهايي حرفه‌اي و قوي توان محدودي دارند. اينتل اين مدل‌ها را به صورت دو هسته اي توليد مي‌کند و تاکنون هم سه مدل از اين پردازنده‌ها را منتشر کرده که قرار است در نوت‌بوک‌هاي متوسط و ارزان مورد استفاده قرار بگيرند که فکر مي‌کنم شامل مدل‌هاي زير يک ميليون تومان باشد که محدوده وسيعي از مشتريان جديد لپ‌تاپ را شامل خواهد شد. اين مدل‌ها اگرچه به توربو بوست مجهز نيستند اما در آنها از فناوري هايپرتريدينگ استفاده شده است.

پنتيوم، سلرون
 

حانواده پرجمعيت پنتيوم سال‌ها است که به بقاي خود در نوت‌بوک‌ها ادامه مي‌دهد و انواع تک هسته و دوهسته را شامل مي‌شود. اعضاي اين گروه از نظر مصرف انرژي تنوع زيادي دارند و در آنها از مدل‌هاي هسته پنرين کم مصرف مانند SU2700 که تک هسته است و زير 10 وات مصرف دارد تا مدل‌هاي 35 واتي هسته مروم را مي‌توان ديد. بهرحال با وجود مدل‌هاي جديد به نظر مي‌رسد پنتيوم‌ها از نظر کارايي توان اندکي براي رقابت داشته باشند. زيرا کش آنها محدودتر است، پهناي مسير کمتري دارند و از نظر فرکانس و فناوري‌هاي جديد مانند هايپرتريدينگ و توربو بوست نيز قدرت بالايي ندارند. البته هنوز هم مي‌توان از اين مدل‌ها در لپ‌تاپ‌هاي چند منظوره براي گشت و گذار در وب، اجراي آفيس و پخش مولتي‌مديا استفاده کرد.
سلرون‌ها از ابتدائي‌ترين پردازنده‌هاي اينتل براي نوت‌بوک‌ها هستند که کارايي آنها نيز محدود است. اين پردازنده‌ها انواع تک‌هسته و دو‌هسته دارند با اين حال مدل‌هاي دو هسته در multitasking حرفه‌اي نيستند و نمي‌توان گفت دو‌هسته‌اي بودن آنها يک ويژگي شاخص براي اين مدل‌ها است.

اتم
 

نت‌بوک به نوت‌بوکي گفته مي‌شود که در آن از پردازنده اتم اينتل استفاده شده باشد هر چند که ديگر اين ويژگي عمومي شده و به اغلب مدل‌هاي زير 10 اينچ نت‌بوک گفته مي‌شود با اين حال اولين ويژگي نام نت‌بوک استفاده از پردازنده اتم است. در طراحي اتم کاربردهاي رايج و عمومي در نظر گرفته شده و در حالت کلي مي‌توان گفت کارايي اين پردازنده در کاربردهاي خاص مثل تبديل فايل‌هاي صوتي يا موارد مشابه تقريبا يک چهارم پردازنده‌هاي عادي است. معروف‌ترين مدل اين پردازنده‌ها اتم N270 است که بعد از آن هم N280 معرفي شد اما اکنون اين مدل‌ها بيشتر شده‌اند هرچند که برخي از مدل‌هاي معرفي شده براي نت‌تاپ‌ها هستند که راه‌حلي جايگزين براي دسکتاپ‌ها است. اتم‌ها معمولا زير 3 وات مصرف انرژي دارند که بسيار پايين است و پرمصرف‌ترين مدل‌ اين گروه براي نت‌بوک‌ها N470 است که مصرف آن به 6?5 وات مي‌رسد. ويژگي مهم اتم‌ها در کارايي آنها نيست بلکه تاثيراتي است که در کل دستگاه دارند به عنوان مثال وزن نت‌بوک‌ها حدود يک کيلوگرم و يا کمي بيشتر از آن است، اندازه بسيار کوچکي دارند و باتري‌هايي که در آنها استفاده مي‌شود ميتواند از انواع سبک و کوچک 3 سلولي باشد.
منبع : عصر ارتباط
ارسال توسط کاربر محترم سايت :hasantaleb