امروزه در بازار تلويزيون‌ها، پس از موج تصاوير سه‌بعدي، موج ديگري به نام تلويزيون‌هاي هوشمند (Smart TV) ايجاد شده که بيان‌‌کننده دسترسي به اينترنت، محتواي ديجيتال و پخش فيلم و صدا از روي شبکه است. هر چيز جديدي ابتدا گران است و تلويزيون‌هاي هوشمند نيز از همين قاعده پيروي مي‌کنند. حال بايد ديد، هوشمندي اين تلويزيون‌ها به چه معناست و قرار است چه چيز جديدي جايگزين تلويزيون‌هاي بي‌عقل فعلي ما در اتاق نشيمن شوند.
ما چه مي‌خواهيم؟
تا قبل از اين، همه سازندگان در پي اين بودند که تلويزيون خود را بيشتر از قبل شبيه کامپيوتر کرده و انواع امکانات، قابليت‌ها و انتخاب‌ها را در اختيار کاربر قرار دهند. اما در نهايت معلوم شد، مردم اين چيز‌ها را نمي‌خواهند! ما به يک وسيله ساده نياز داريم، نه چيزي که چند ثانيه و شايد چند دقيقه طول بکشد تا بوت شود، سپس پروفايل مناسب انتخاب شده و پس از نمايش انواع پيغام‌ها، به سراغ منوهاي مختلف برويم تا برنامه موردنظر خود را بيابيم. يکي از دلايل استقبال کم از سيستم‌هاي سينماي خانگي پيچيده نيز همين است.
بيشتر مردم مي‌خواهند تلويزيون را روشن کرده و کانال‌ها را تغيير بدهند تا برنامه مورد علاقه خود را پيدا کنند. يک مسئله ديگر نيز در اينجا وجود دارد و آن، عدم امکان يافتن برنامه مورد علاقه است. اگر کسي نتواند برنامه مورد علاقه خود را بيابد، کمتر از تلويزيون استفاده خواهدکرد و به احتمال آن را در اينترنت خواهديافت. پس کم‌کم تلويزيون را کنار گذاشته و نوت‌بوک خود را جايگزين آن مي‌کند (اگر هم خيلي حوصله داشته‌باشد، نوت‌بوک را به تلويزيون وصل کرده و برنامه مورد علاقه خود را مي‌بيند).
فلسفه هوشمندي
تمام فلسفه هوشمندي در اين است که شما را بيشتر پاي تلويزيون بنشاند. در حقيقت، تلويزيون‌هاي هوشمند سعي مي‌کنند دو دنياي برنامه‌هاي تلويزيوني و اينترنت را به يکديگر پيوند دهند. از آنجا که مدت زمان زيادي است اين اتفاق رخ نداده، سازندگان مختلف، راه‌حل‌ها و سخت‌افزارهاي مختلفي را براي برآورده کردن اين نياز معرفي کرده‌اند که در قالب يک دستگاه متصل به تلويزيون، نمايان شده‌است. شرکت‌هاي سازنده وسايل ذخيره‌سازي مانند Western Digital و Seagate و... اولين کساني بودند که وارد اين ماجرا شده و دستگاه‌هايي براي پخش انواع فايل‌هاي چندرسانهاي و با قابليت وصل شدن به اينترنت عرضه کردند.
تلويزيون هوشمند چيست؟
سازندگان به اين نتيجه رسيده‌اند، کاربران ديگر نمي‌خواهند به صورت يک‌طرفه برنامه‌هاي تلويزيوني را تماشا کنند. علاوه بر تماشاي برنامه‌هاي تلويزيون، فيلم‌ها و فايل‌هاي صوتي را که از دوستان يا اينترنت گرفته‌ايم روي يک حافظه فلش ريخته و به تلويزيون يا دستگاه متصل به تلويزيون مي‌زنيم و تماشا مي‌کنيم.
چيزهاي ديگري هم هستند که ما را از جلوي تلويزيون دور مي‌کنند. يک جست‌وجوي ساده در اينترنت يا صحبت با دوستان در اينترنت باعث مي‌شود، از جلوي تلويزيون کنار برفته و به سراغ کامپيوتر، تلفن‌همراه يا تبلت برويد.
حالا در تلويزيون‌هاي هوشمند سعي شده، تمامي اين موارد گردآوري و در قالب مجموعه‌اي هوشمند به کاربر ارائه شود. اين مسئله يک چيز ساده و پيش‌پا افتاده نيست زيرا غول‌هاي بزرگي همچون اينتل و گوگل با جديت هرچه تمام‌تر به دنبال آن هستند و مي‌خواهند بخشي از اين بازار بکر را از آن خود کنند.
تلويزيون هوشمند اين قابليت را به شما مي‌دهد تا ديگر به اتصال انواع و اقسام دستگاه‌هاي پخش‌کننده به تلويزيون نياز نداشته‌باشيد و بتوانيد تمامي فايل‌هاي چندرسانهاي خود را حتي به صورت بي‌سيم مشاهده کنيد. همچنين از طريق تلويزيون هوشمند مي‌توانيد به اينترنت وصل شويد، ايميل‌ها را چک کنيد، با دوستانتان صحبت کنيد، به سايت‌هاي شبکه‌هاي اجتماعي برويد و فايل‌هاي چندرسانهاي را از روي اينترنت ببينيد. قضيه آنقدر جدي است که سازندگان بزرگ تلويزيون از جمله پاناسونيک، سامسونگ و LG محصولاتي از اين قبيل را توليد کرده‌اند.
در مجموع، سرويس‌هايي که مي‌توان در يک تلويزيون هوشمند يافت کرد، عبارتند از: دريافت کانال‌هاي تلويزيوني از طريق آنتن يا شبکه‌هاي کابلي،
Video on Demand ،EPG، تبليغات تعاملي، شخصي‌سازي قابليت‌ها و امکانات، رأي دادن به برنامه‌ها، بازي، شبکه‌هاي اجتماعي و نرم‌افزارهاي چندرسانهاي مختلف که مي‌توانند به اينترنت متصل باشند يا خود به تنهايي فعاليت کنند.
البته براي استفاده از اين امکانات به خريد تلويزيون مخصوص آن نياز نداريد. برخي از دستگاه‌هاي پخش چندرسانهاي مانند Boxee Box هستند که بسياري از اين امکانات را در يک دستگاه جمع‌وجور در اختيار شما قرار مي‌دهند و مي‌توان با اتصال آن به تلويزيون، تمامي امکانات ذکرشده را به دست آورد .
بازيگران مهم
همان‌گونه که ديديم، تلويزيون هوشمند مجموعه‌اي از سخت‌افزار و نرم‌افزار است که بايد در کنار هم کار کنند تا نتيجه نهايي حاصل شود. در بخش نرم‌افزاري، به‌طور معمول از سيستم‌عامل‌هايي بر پايه Unix (مانند نسخه‌هاي مختلف Linux يا اندرويد) يا ديگر سيستم‌عامل‌هاي اپن‌سورس استفاده مي‌شود. فهرست زير بخشي از نرم‌افزارها و رابط‌هاي کاربري توليدشده توسط سازندگان مختلف را نشان مي‌دهد:
Blobbox: نرم‌افزار توليدشده توسط Telesustem که بيشتر براي Set top boxها توليد مي‌شود.
Google TV: پلتفرم ساخته‌شده توسط گوگل بر پايه اندرويد و نسخه لينوکسي مرورگر Chrome که توسط اينتل، سوني و لاجيتک پشتيباني مي‌شود.
Samsung Smart TV: همان‌طور که از نامش پيداست، در تلويزيون‌هاي سامسونگ به‌کار مي‌رود.
MeeGo: نسخه‌اي از سيستم‌عامل اپن‌سورس MeeGo که براي تلويزيون‌هاي هوشمند بهينه شده‌است.
Mediaroom: محصول مايکروسافت
LG Smart TV: محصول LG براي تلويزيون‌هاي هوشمند همين شركت
Viera Cast: رابط به‌کار رفته در تلويزيون‌هاي پاناسونيک
Vudu: محصول شرکت Wal-Mart
XBMC Media Center: يک رابط اپن‌سورس که توسط مؤسسه‌اي به همين نام پشتيباني مي‌شود.
Yahoo! Connected TV: محصول Yahoo! که قبلاً با نام Yahoo! GoTV شناخته شده‌بود.
همه جا اينتل
تلويزيون‌هاي هوشمند مجهز به Google TV داراي پردازنده‌هاي ساخت اينتل هستند. اين پردازنده‌ها در حقيقت، يک نوع SoC هستند که بر پايه پردازنده‌هاي Atom ساخته شده و جديدترين مدل آن CE4100 نام دارد .
معماري ساخت اين SoC از نوع 45 نانومتري بوده و داراي بخش‌هايي براي ارتباط با اينترنت و پخش کانال‌هاي تلويزيوني است و قدرت پردازشي آن نيز براي فايل‌هاي چندرسانهاي و تصاوير سه‌بعدي کفايت مي‌کند. فرکانس کاري اين پردازنده 1/2 گيگاهرتز است و از رابط‌هايي مانند USB 2.0 و SATA II پشتيباني مي‌کند.
LG Smart TV
LG از نام NetCast Plus براي قابليت‌هاي متنوع تلويزيون‌هاي هوشمند خود استفاده مي‌کند که علاوه بر تلويزيون هوشمند، روي يک دستگاه کوچک نيز ارائه مي‌شود که با اتصال آن به هر صفحه‌نمايشي، آن را به يک تلويزيون هوشمند تبديل خواهدکرد. LG پنج قابليت اصلي را براي تلويزيون‌هاي هوشمند خود نام مي‌برد:
- ابزار‌هاي مختلفي به صورت پيش‌فرض روي تلويزيون‌ها نصب شده‌است که شامل Netflix ،Vudu ،Facebook و... مي‌شود.
- My Apps: ابزارهايي هستند که مي‌توانيد آن‌ها را از فروشگاه نرم‌افزاري ال جي (lgtvapp.com) دانلود کرده و روي تلويزيون نصب کنيد.
- مرورگر وب: به کمک اين مرورگر مي‌توانيد در سايت‌هاي مختلف گشت‌وگذار کنيد.
- Smart Share: به کمک اين قابليت مي‌توانيد انواع فايل‌هاي چندرسانهاي را از يک حافظه فلش که به سرور DLNA نصب شده، پخش كنيد.
- Media Link: بخشي از يک مدياپلير پيشرفته است که به سرور Plex Media وصل شده و امکان نصب نرم‌افزارهاي اضافي و پخش فايل‌هاي چندرسانهاي را فراهم مي‌کند.
يکي از جديدترين مدل‌هاي معرفي‌شده توسط LG، مدل 47LW6500 است که توانايي پخش تصاوير سه‌بعدي را با استفاده از عينک هاي پلاريزه دارد. فركانس بهروزرساني تصاوير در اين مدل 240 هرتز است. اين تلويزيون مي‌تواند تصاوير دوبعدي را نيز به سه‌بعدي تبديل کند.
ويژگي مثبت ديگر اين تلويزيون، کنترل از راه دور ساده آن است که تعداد دکمه‌هاي بسيار کمي داشته و سيستم تشخيص حرکت آن کمک مي‌کند تا با حرکت اين کنترل از راه دور بتوان گزينه‌هاي مختلف را روي تلويزيون انتخاب کرد .
همچنين اين مدل داراي يک dongle كارت‌شبكه بي‌سيم با قابليت پشتيباني از استاندارد 802.11n است که به تلويزيون متصل مي‌شود. در اين تلويزيون مانند رقبا از نور پس زمينه LED استفاده شده كه اين موضوع باعث كاهش ضخامت و توان مصرفي در آن شده‌است. اين محصول به دو پورت USB مجهز است كه امكان اتصال وسايل جانبي را به تلويزيون فراهم مي‌كند.
Samsung Smart TV
سامسونگ از نام Smart Hub براي رابط کاربري تلويزيون‌هاي هوشمند خود استفاده مي‌کند. اين رابط موارد مختلفي را دربر مي‌گيرد که اين موارد عبارتند از:
- مرورگر وب: مرورگر وب اين تلويزيون امکان دسترسي به سايت‌هاي اينترنتي، ويدئوهاي آنلاين، جست‌وجو و خواندن خبر‌ها را فراهم مي‌کند.
Search All -: اين سيستم جست‌وجو در انواع محتوا چه روي تلويزيون و چه در وب را فراهم مي‌کند.
Your Video -: اين بخش، فيلم‌ها و ويدئوهاي مطابق با سليقه شما را معرفي مي‌کند. اين‌کار بر‌اساس ويدئوهايي که قبلاً تماشا کرده‌ايد و امتياز‌هايي که به آن‌ها داده‌ايد، صورت مي‌گيرد.
Samsung Apps: اين بخش همان‌طور که از نامش پيداست، شامل ابزارها و نرم‌افزار‌هايي براي نصب روي تلويزيون است. اين ابزارها شامل مواردي همچون Netflix ،Hulu Plus ،YouTube ،Pandora،Facebook و Twitter مي‌شود.
Movies Apps و Music apps: اين بخش براي Stream کردن صدا و تصوير از روي سايت‌هاي مختلفي که فيلم و موسيقي ارائه مي‌کنند، به‌کار مي‌رود.
Samsung Gaming، شبکه‌هاي اجتماعي و News Apps: اين بخش‌ها براي دسترسي به شبکه‌هاي اجتماعي مختلف، انواع بازي‌هاي ساده و ابزارهايي براي خواندن خبر روي تلويزيون کاربرد دارند.
پيشرفته‌ترين تلويزيون هوشمندي که سامسونگ معرفي کرده، UN55D8000 است که به سري D8000 معروف است. اين تلويزيون توانايي پخش تصاوير سه‌بعدي را با استفاده از عينک‌هاي جديد Active Shutter دارد. همچنين مي‌تواند تصاوير دوبعدي را به سه‌بعدي تبديل كند. نرخ بهروزرساني تصاوير در اين تلويزيون 240 هرتز بوده و فناوري نور پس‌زمينه نيز از نوع LED است.
براي اتصال به صورت بي‌سيم به وسايل مختلف و اينترنت، نياز به وسيله جانبي نبوده و كارت‌شبكه بي‌سيم به صورت داخلي درون تلويزيون تعبيه شده‌است. همچنين اين تلويزيون از فناوري DLNA نيز پشتيباني مي‌کند که به کمک آن مي‌توان دستگاه‌هاي چندرسانهاي مختلف را به صورت بي‌سيم به تلويزيون متصل كرد.
برخلاف تلويزيون هوشمند LG، کنترل از راه دور اين دستگاه در حقيقت، يک صفحه‌کليد QWERTY کوچک است .
يک سمت از اين کنترل از راه دور مانند ديگر تلويزيون‌ها بوده و در سمت ديگر کليد‌هاي صفحه‌کليد قرار گرفته‌اند. اين مدل به سه پورت USB 2 براي نصب وسايل جانبي مجهز است.
منبع:مجله سخت افزار ارسال توسط کاربر محترم سايت : hasantaleb