به دليل مباحث مجادله‌آميز من، اين اواخر مصاحبه‌هاي تلويزيوني فراواني درباره کتابم داشتم و همچنان از مشاهده اينکه فناوري در عرض فقط چند سال چه تغييراتي در اين فرآيند ايجاد کرده است، حيرت مي‌کنم.
روال کار براي چنين مصاحبه‌اي در يک شبکه کابلي بزرگ به اين صورت است: وارد استوديويي در واشنگتن مي‌شوم و از من خواسته مي‌شود تا خود را به متصدي مربوطه معرفي کنم. در نهايت با يک کارمند جوان مواجه مي‌شوم که گويي هنوز دانشجو است يا يک شخص پير که به نظر مي‌رسد از شغل خود جدايي ندارد. او بيني شما را پودرمالي مي‌کند. ميکروفون را وصل مي‌کند. شما را روي صندلي مصاحبه مي‌نشاند و سپس مستقيما به يک دوربين روبات که توسط يک نفر ديگر در اتاق کنترل در نيويورک هدايت مي‌شود، نگاه مي‌کنيد و با مجري در هر جاي دنيا که باشد گفت‌وگو مي‌کنيد. اين کل کار است: يک کارمند، يک روبات و شما.
تصور کنيد که چند شغل؛ گريمور، متصدي، فيلمبردار، تهيه‌کننده و کارگردان در يک نفر جمع شده‌اند. من اين مساله را مطرح مي‌کنم زيرا شکي نيست که دليل اصلي در بيکاري، سقوط شديد در تقاضاي جمعي رکود بزرگ است. اما اين تنها دليل نيست. «رکود بزرگ» با يک عامل مهم ديگر همزمان است: «تغيير بزرگ»
در طول يک دهه گذشته، ما از يک جهان «متصل» (در سايه پايان جنگ سرد، جهاني شدن و اينترنت) به يک جهان «فرا متصل» (در سايه همين عوامل که گسترش بيشتري يافته‌اند) رسيده‌ايم.) و اين مساله مهمي است. جهان متصل يک چالشي بود براي طبقه کارگر در جهان صنعتي غرب. آن‌ها مجبور بودند با نيروهاي کار ارزان‌تري رقابت کنند. جهان فرامتصل اما يک چالش است براي کارمندان. آن‌ها مجبورند با نوابغ ارزان‌تري رقابت کنند برخي از آن‌ها انسان هستند و برخي ديگر روبات، تراشه و دستگاه‌هاي نرم‌افزاري
من در سال 2004 درباره جهان متصل مطلبي نوشتم و استدلال کردم که جهان «مسطح» شده است. وقتي من اين استدلال را مطرح کردم هنوز فيس‌بوک چندان جدي نبود و توييتر و پردازش ابري، آيفون، آي‌پد و صنعت «درخواست‌ها» و اسکايپ يا هنوز اختراع نشده بودند يا در دوران پيدايش اوليه خود قرار داشتند.
حالا آ‌ن‌ها در اوج خود قرار دارند و ما را از جهان متصل به جهان فرامتصل رسانده‌اند. اين يک تغيير بزرگ است که زير سايه رکود بزرگ قرار گرفته است.اين هم يک چالش و هم يک فرصت بزرگ است. هرگز يافتن شغل تا اين حد سخت نبوده است و براي کساني که آمادگي زندگي در اين شرايط را دارند هرگز اختراع يک شغل يا يافتن يک مشتري تا اين حد آسان نبوده است. هر کسي با داشتن يک ايده مي‌تواند يک شبه يک شرکت راه بيندازد. براي همين است که پاسکال لمي رييس سازمان تجارت جهاني معتقد است که واژگاني مثل «ساخت آمريکا» يا «ساخت چين» دوران‌شان به سر آمده است. واژه درست به گفته او «ساخت جهان» است.
محصولات بيشتري در نقاط مختلف طراحي مي‌شوند و در نقاط مختلف ساخته مي‌شوند و در نقاط مختلف به فروش مي‌رسند. واژه «برون‌سپاري» همچنين قديمي شده است. ديگر هيچ «بيروني» وجود ندارد. شرکت‌ها مي‌توانند بهترين استعدادها را براي رسيدن به اهداف خود در هر نقطه از جهان شناسايي و جذب کنند.
«داو سيدمن» رييس شرکت LRN که در حوزه گسترش فرهنگ شرکتي فعاليت دارد مي‌گويد که ذهنيت بسياري از مديراني که او با آن‌ها کار مي‌کند اين است که «‌من يک شرکت جهاني را اداره مي‌کنم با يک هدف جهاني و داراي مجموعه‌اي از ارزش‌هاي مشترک که در پي اهداف جهاني هستند. کارمندان من در سراسر جهان قرار دارند و بيش از نيمي از آن‌ها بيرون از خاک آمريکا کار مي‌کنند و بيش از نيمي از درآمد من و طرح‌هاي من براي رشد و شکوفايي نيز در بيرون از آمريکا است.بنابراين به من بگوييد منظورتان از بيرون چيست؟
مت بري بنيانگذار وب‌سايت freelancer.com داراي 2.8 ميليون کاربر است که هر روز اقدام به ارايه خدمات مختلف مي‌کنند مي‌گويد، کل جهان اکنون به يکديگر متصل شده است و اين فرآيند با سرعتي خيره‌کننده صورت مي‌گيرد. بسياري از افراد به وب‌سايت او مراجعه مي‌کنند تا استعداد خود را در معرض ديد عموم قرار دهند. بري مي‌گويد: اين افراد مثل يک ارتش جهاني هستند که هر روز تعداد اعضايش رو به رشد است. او گروه خود را چنين معرفي مي‌کند:«‌فقير، تشنه و باانگيزه.»
او در توضيح ساز و کار وب‌سايت خود مي‌گويد که کسي که دنبال يک طراح براي طراحي يک محصول خاص است درخواست کمک مي‌کند و ديگران با ميانگين حقوق 268 دلار درخواست مي‌دهند. يک نفر دنبال يک معمار براي طراحي يک محصول ديگر است. همين الان ده‌ها نفر درخواست مي‌دهند و همين طور الي آخر. در واقع ديگر هيچ بيرون و دروني وجود ندارد. در جهان فرامتصل، فقط «خوب»، «بهتر» و «بهترين» وجود دارد و مديران و کارفرمايان در سراسر جهان اکنون بيش از هر وقت ديگر به افراد، روبات‌ها و نرم‌افزارهاي بهتر و بهترين در نقاط مختلف جهان دسترسي دارند.
بديهي است که ما امروزه بيش از هر زمان ديگر نيازمند مدارسي هستيم که باعث ارتقاي مهارت جوانان ما و ترغيب آن‌ها براي داشتن عملکرد بهتر شود زيرا ديگر «خوب» نيز پاسخگوي نيازها نيست و «ميانگين» نيز تقريبا بي‌فايده است.
منبع:http://www.khabaronline.ir
ارسال توسط کاربر محترم سايت :haj_ghodrat_allah