در دنياي طبيعت، گونه هايي که از يک اکوسيستم مشترک استفاده مي کنند، معمولا بر سر منابع آن با يکديگر به رقابت مي پردازند. نتيجه آن از بين رفتن رقباي ضعيف تر و باز شدن جا براي گونه هايي است که توانايي بقاي بيشتري دارند. يک مدل کامپيوتري جديد نشان مي دهد اتفاقي شبيه آنچه در دنياي طبيعت افتاده در شبکه گسترده جهاني در مورد لايه پروتکل هاي موجود و منقرض شده نيز به وقوع پيوسته است.
درک اين فرآيند تکاملي مي تواند به دانشمندان کامپيوتر کمک کند تا پروتکل هاي جديدي براي سازگاري اينترنت با کاربردهاي جديد و محافظت از آن در برابر تهديدات بي شمار خلق کنند. اگر بخواهيم اينترنت جديدي که بر پايه پروتکل هاي جديد به وجود مي آيد دچار رقابتي نامتقارن نشود بايد ساختاري شبيه ساعت شني داشته باشد و تقريبا به همان شکل اينترنت امروزي تکامل يابد.
کنستانتين دوروليس، يکي از متخصصان کامپيوتر انستيتو فناوري جورجيا معتقد است براي جلوگيري از وقوع اثراتي که امروز در شبکه و لايه هاي انتقالي اينترنت تجربه مي کنيم لازم است طراحان اينترنت تعداد پروتکل هاي لايه هاي مياني را بيشتر کنند.
براساس مطالب ارائه شده در کنفرانس سالانه SIGCOMM معماري اينترنت از بالا به پايين شامل 6 لايه است:
برنامه هاي کاربردي خاص مانند فاير فاکس، پروتکل هاي کاربردي مانند پروتکل انتقال ابر متن (HTTP)، پروتکل هاي انتقال مانند پروتکل کنترل انتقال (TCP)، پروتکل هاي شبکه مانند پروتکل اينترنت يا IP، پروتکل هاي لايه داده مانند اترنت و پروتکل هاي لايه فيزيکي مانند DSL.
لايه هاي بالايي و پاييني داراي پروتکل هاي مختلفي هستند، در حالي که لايه هاي مياني اين گونه نيستند. لايه انتقال شامل 2 پروتکل و لايه شبکه فقط يک پروتکل دارد که معماري اي شبيه يک ساعت شني به اين مدل داده است.
دوروليس و شاگردش سامر اخشابي براي ظهور اينترنتي با ساختاري شبيه ساعت شني يک مدل تکاملي به نام EvoArch ارائه کرده اند. در اين مدل با خلق پروتکل هاي جديد در لايه هاي مختلف، هم معماري شبکه تغيير کرده و هم پروتکل هاي فعلي در نتيجه رقابت با ديگر پروتکل ها در همان لايه از بين مي روند.
EvoArchنشان مي دهد در صورتي که حتي ابتدا معماري اينترنت جديد به شکل ساعت شني بنا نشود، احتمالا در ادامه فرآيند تکامل به همان شکل خواهد رسيد. دوروليس و اخشابي به اين نتيجه رسيده اند که چون با گذشت زمان دقت معماري مدل جديد هم افزايش مي يابد ، اساسا ساختار ساعت شني صرف نظر از اين که با چه شکلي شروع به کار کرده، صورت خواهد گرفت. اگرچه شايد اين مدل برخي نمود ها و جنبه هاي عملي و جزئيات خاص معماري اينترنت را در بر نگيرد، اما ارائه کننده مدلي قوي است.
پروتکل ها در بالاي اين مدل بسيار خاص بوده و احتمال رقابت و از بين رفتن در اين بخش بسيار کم و نزديک به صفر است. در لايه هاي بالاي اينترنت در طول زمان پروتکل هاي خاص و زيادي به وجود آمده اند، اما تعداد کمي از آنها تاکنون از بين رفته اند. در نتيجه قسمت بالاي ساختار ساعت شني گسترش يافته است. پروتکل هاي جديد در لايه هاي بالا مي توانند با يکديگر رقابت کرده و تنها در صورتي که عملکردشان بسيار نزديک به هم باشد جايگزين هم مي شوند. به عنوان مثال سرويس هاي ارائه شده توسط FTP و HTTP در لايه برنامه کاربردي خاص همپوشاني دارد و سرويس HTTP به خاطر برنامه هاي کاربردي نظير مرورگر اينترنت محبوب تر شده و باعث حذف FTP مي شود.
در پايين اين مدل هر پروتکل به عنوان يک بخش سازنده معمولي عمل کرده و خدمات زيادي را به لايه هاي بالاتر ارائه مي کند؛ اما به دليل اين که پروتکل هاي لايه پايين به روش هاي مختلفي استفاده مي شوند هيچ کدام بر ديگري غلبه نداشته و احتمال انقراض پروتکل هاي لايه پايين هم کم مي شود.
براي اطمينان از تنوع لايه هاي مياني در مدل جديد پيشنهاد شده پروتکل ها به گونه اي طراحي مي شوند تا سرويس ها و عملکردشان همپوشاني کمتري داشته و نتوانند با هم رقابت کنند. براساس اين مدل چنانچه عملکرد پروتکل هاي اين لايه بيش از 70 درصد همپوشاني داشته باشد باعث ايجاد رقابت در آنها مي شود. در نتيجه در لايه هاي بالايي و پاييني گسترش مناسبي داشته و در لايه هاي مياني هم پروتکل هاي کمتر اما متنوع استفاده مي شوند. در نتيجه معماري شبيه ساعت شني در مدل جديد که محققان به دنبال آن هستند به وجود مي آيد.

منبع:روزنامه جام جم ( www.jamejamonline.ir )
ارسال توسط کاربر محترم سايت :haj_ghodrat_allah