نمونه نقاشي هاي جادوگران در آفريقا

"به نظر ما علم صرف نظر از نتايج فني آن يک نمود اجتماعي است که همچون هنر، ادبيات، حقوق و مذهب از بيخ و بن با اوضاع سياسي، اجتماعي و اقتصادي از يکطرف و با افکار وهدفهاي دوران هاي مختلف تمدن بشري از طرف ديگر ارتباط دارد ... به عقيده ما مراحل مختلف تاريخ علم که با ادوار متفاوت تمدن بشري ارتباط دارند جزو لاينفک آن هستند و همراه با آن تکامل پيدا مي کنند. بعنوان مثال شيوه جهان بيني مادي يا جبري قرن نوزدهم اروپا با پيدايش اروپاي جديدي که افکار اجتماعي آن متفاوت با دنياي قديم بود خود بخود محو و نابود گرديد ... "
قسمتي بود از مقدمه کتاب معروف پير روسو (Pierre Rousseau) بنام "تاريخ علم" (History of Science) که بيانگر اين موضوع مي باشد که علاوه بر علوم انساني، هنر و ... ، ساير شاخه هاي علمي چه تجربي و چه نظري بي تاثير از محيط اطراف نيستند. گسترش، ترويج و استفاده از علم در يک جامعه باعث آن مي شود که مسائل و روابط اجتماعي نيز تحت تاثير علم قرار گيرند و بقولي علم گرا شوند و راه حل علمي براي حل مشکلات اجتماعي و ... در آن جامعه استفاده شود و برعکس در جامعه اي که به علم بها داده شود علم در آن جامعه نهادينه شده و رشد خواهد کرد. واقعيت آن است که نه چرخه تمدن به دست دانشمندان مي چرخد و نه تمدن دانشمندان را مجبور مي کند که چه بکنند بلکه تعامل دو طرفه اين دو موضوع در طول حيات بشري باعث پيشرفت تمدن و دستيابي به دست آوردهاي علمي و اجتماعي بوده است.

جادوگري اولين نشانه علم گرايي در انسان

شايد در کنار بدست آوردن مهارتهايي چون روشن کردن آتش، اهلي کردن حيوانات و ... اولين نشانه هاي بارز آنچه مي توان به آن علم گفت همان "جادوگري" نزد انسانهاي اوليه بوده است. جادوگران کساني بود ند که رعد و برق يا نباريدن باران را به خشم خدايان يا نيروهايي غيبي نسبت مي دادند و سعي مي کردند تا با اين نيروها يا خدايان ارتباط برقرار کنند. اين اشخاص عموما" مورد تنفر ديگران بودند و دائم با مردم عامي و بخصوص مذهب مجادله داشتند و اغلب مجبور بودند تا به تنهايي در گوشه اي زندگي کرده و به فعاليت بپردازند.
نکته مهمي که بايد به آن دقت کرد نحوه نگرش جادوگران به اين نيروها بود که کاملا" متفاوت با نگرش مردم عامي بود. بعنوان مثال مردم عامي براي بارش باران به درگاه خدايان دست به دعا، التماس و نيايش بر مي داشتند و از خدايان تقاضاي باران مي کردند اما يک جادوگر هرگز از نيروهاي مافوق طبيعي درخواستي نمي کرد بلکه احساس مي کرد که همانطور که با قراردادن آب روي آتش بايد قاعدتا" بجوش بيايد او با خواندن يک ورد يا آواز، خواهد توانست آسمان را مجبور به بارش باران کند.
حداقل مورد تشابهي که ميان اين جادوگران و دانشمندان امروزي مي توان پيدا کرد آن است که هردو حاضر نبودند مسائل را به آن راحتي که عامه مي پذيرند، قبول کنند. ساحر زمان قديم مي دانست که بايد راهي وجود داشته باشد که بتواند در مواقع مورد نظر آسمان را مجبور به بارش کند، هرچند با دانش محدودي که داشت نمي توانست آن راه را پيدا کند. اگر او هم مي خواست همانند مردم عادي بارش باران را فقط به اراده خدايان نسبت دهد آيا امروز ما مي توانستيم اين مطلب را از طريق اينترنت بخوانيم.
جادوگر قديم و دانشمند امروزي هر دو معتقد بودند و هستند که انسان مي تواند در بسياري از پديده هاي جهان دخالت داشته باشد، مسير جريان آنها را تغيير داده و مي تواند با شناخت قوانين حاکم بر اين پديده ها در حد توان آنها را تحت اختيار خود قرار دهند. اين موضوعي است که درصد بسيار کمي از مردم به آن اعتقاد دارند براي همين متاسفانه در جوامع مختلف همواره نسبت دانشمندان به مردم عادي بسيار ناچيز بوده است.
منبع:http://www.senmerv.com