شرکت نينتندو سابقه بسيار طولاني در عرصه سرگرمي دارد. حتي در عرصه کنسول‌هاي بازي‌ ويديويي نيز نينتندو يک نام باسابقه به‌شمار مي‌آيد.
به گزارش پايگاه خبري فناوري اطلاعات برسام و به نقل از ماهنامه شبکه، ما در اين مقاله به بررسي کنسول بازي Wii از اين شرکت خواهيم پرداخت که با کنترلر حرکتي خود توانست تحول مهمي را در صنعت کنسول‌هاي بازي ايجاد کرده و ساير رقبا را مجبور سازد که از آن پيروي کنند.
اين مطلب يکي از مقالات بخش ويژه نشريه عصر شبکه در شماره 131 با عنوان کنسول‎هاي بازي مي‌باشد. جهت دريافت اين بخش ويژه به بخش پرونده‌هاي ويژه سايت مراجعه نمائيد.

تاريخچه
در واقع اين شرکت با عرضه Color TV Games، از اولين نسل کنسول‌هاي بازي ويديويي در اين بازار حضور داشته است. اين حضور در طول تغييرات تمام نسل‌هاي کنسول‌هاي بازي ويديويي ادامه داشت تا در نسل ششم به GameCube رسيد.
اين کنسول، اولين محصول بازي نينتندو به‌شمار مي‌آمد که از ديسک‌هاي اپتيکال به‌عنوان رسانه ذخيره‌سازي اصلي خود استفاده مي‌کرد.
نينتندو براي اضافه کردن قابليت استفاده از ديسک‌هاي اپتيکال به کنسول‌هاي بازي خود با چالش‌هاي گوناگوني مواجه شد که ماجراي ورود PlayStation به بازار کنسول‌هاي بازي تنها يکي از آن‌ها بود.
پيش از GameCube، کنسول‌هاي بازي نينتندو از کارتريج به‌عنوان رسانه اصلي استفاده مي‌کردند، اما ضمايمي براي استفاده از ديسک‌هاي اپتيکال به آن‌ها اضافه شدند.با وجود آن‌که GameCube از ديسک‌هاي اپتيکال به‌عنوان رسانه اصلي استفاده مي‌کرد، اما اين پشتيباني به ديسک‌هاي miniDVD محدود مي‌شدند و به همين دليل کنسول مذکور نمي‌توانست از DVD ويديويي يا CD صوتي پشتيباني کند.
با توجه به اين واقعيت که GameCube براي رقابت با کنسول‌هاي بازي قدرتمندي مثل PlayStation 2 و Xbox عرضه شده بود که از قابليت‌هاي رسانه‌اي خوبي برخوردار بودند، همين محدوديت باعث شد که تاحدودي در اين بازار عقب بيفتد.

با معرفي کنسول‌هاي بازي Xbox 360 و PS3، نينتندو نيز بايد مهره جديد خود را وارد ميدان مي‌کرد.
با اين‌حال، شرکت مذکور به دلايل مختلفي پايگاه برنامه‌نويسان دو کنسول ديگر را در اختيار نداشت و مي‌دانست که از نظر کيفيت و تنوع بازي‌ها نمي‌تواند به رقابت با شرکت‌هاي سوني و مايکروسافت بپردازد.با اين‌حال، تجربه طولاني نينتندو در سرگرم کردن مردم و عرضه بازي‌هاي ويديويي باعث شده بود که مخاطبان خود و سلايق آن‌ها را به‌خوبي بشناسد.
با بهره‌گيري از همين امتياز، نينتندو ابتکاري را در کنسول بازي خود به کار گرفت که توانست موقعيت اين شرکت را در بازار حفظ کند. گذشته از ترويج يک فرهنگ جديد در استفاده از کنسول‌هاي بازي، نينتندو کنسول خود را به همراه کنترلري ارايه کرد که قادر به رديابي حرکات بازيکن بود.
به اين ترتيب نينتندو براي اولين بار در مجموعه کنسول‌هاي بازي مشهور و عمومي، راه‌حلي را براي مشکل بي‌حرکت بودن بازيکنان در طول اجراي بازي‌هاي ويديويي ارايه کرده بود. اين موضوع به‌خصوص در مورد کودکاني که در سنين رشد قرار دارند به يک معضل واقعي تبديل شده بود.

در واقع هيچکس تصور نمي‌کرد که کنسول بازي بعدي نينتندو بتواند جايگاه خاصي را بازار مربوطه به‌دست آورد. اما نينتندو با انتخاب نام Wii که در زبان انگليسي همانند We تلفظ مي‌شود، اين ذهنيت را به کاربران القا کرد که کنسول‌هاي خود را براي سرگرم کردن تمام گروه‌ها و اعضاي خانواده ارايه کرده است.
از سوي ديگر، در حالي‌که روند راه‌اندازي، تنظيمات و اجراي بازي‌هاي توليد شده براي کنسول‌هاي سوني و مايکروسافت هر روز پيچيده‌تر مي‌شدند، نينتندو تصميم گرفت عناويني را براي کنسول جديد خود ارايه کند که براي تمام افراد خانواده حتي افراد سال‌خورده نيز مناسب و قابل اجرا باشند.
به اين ترتيب، نينتندو به‌جاي رقابت در يک بازار بسيار داغ با تعداد کاربران کمتر، تصميم گرفت حضور خود را به آرامي در گستره بسيار وسيع‌تري از کاربران حفظ کند که جمعيت بسيار بيشتري را تشکيل مي‌دادند.
در واقع Nintendo Wii از زمان معرفي خود به يکي از کنسول‌هاي بازي مورد علاقه کساني تبديل شد که دوست داشتند گاهي اوقات با اعضاي خانواده به اجراي بازي‌هاي ويديويي بپردازند، اما نمي‌خواستند يا نمي‌توانستند با داستان پيچيده و روند دشوار بازي‌هاي ويديوي درگير شوند.

بد نيست بدانيد که Shigeru Miyamoto يکي از طراحان مشهور بازي‌هاي نينتندو در مورد وضعيت بازار کنسول‌هاي بازي گفته بود: «همه ما پذيرفته‌ايم که قدرت در اين بازار همه چيز نيست.
تعداد زيادي از کنسول‌هاي بازي قدرتمند نمي‌توانند در اين بازار به هم‌زيستي با يکديگر بپردازند. در واقع وضعيت مذکور مانند اين است که در يک دوره زماني فقط دايناسورهاي شکارچي و گوشت‌خوار وجود داشته باشند.
تنها نتيجه نهايي چنين شرايطي اين است که اين دايناسورها به نبرد با يکديگر پرداخته و تنها انقراض خودشان را سريع‌تر مي‌کنند.آخرين کنسول بازي نينتندو قرار بود با نامRevolution عرضه شود. اما نينتندو نام آن را درست پيش از عرضه نهايي به Wii تغيير داد.
اين اقدام از سوي بعضي از تحليل‌گران و برنامه‌نويسان بازي‌هاي ويديويي مورد انتقاد قرار گرفت، اما نينتندو اعلام کرد که براي انتخاب نام جديد دلايل کافي داشته است.
Reggie Fils-Aime رييس نينتندو آمريکا با تاييد اين واکنش نسبت به نام جديد گفت: « Revolution به‌عنوان يک نام براي ما ايده‌آل نيست و در بعضي از مناطق به سختي تلفظ مي‌شود.
بنابراين ما به دنبال نامي بوديم که کوتاه، موثر و متمايز بوده و در عين حال به‌سادگي تلفظ شود. بايد بپذيريم که Wii تمام اين ويژگي‌ها را دارد». در عين حال نينتندو تاکيد داشت که تلفظ Wii به عبارت We شباهت دارد که بر هدف طراحي آن يعني ارايه يک کنسول بازي براي همه تاکيد دارد.
در عين حال، همه مردم در سراسر جهان صرف‌نظر از زبان اصلي خود به آساني مي‌توانستند نام Wii را به‌خاطر سپرده و آن را بيان کنند.
از سوي ديگر، دو حرف ii در انتهاي نام کنسول به دو انسان شباهت دارد که در کنار يکديگر ايستاده‌اند و يادآور اجراي بازي‌ها به‌صورت گروهي است. اين دو حرف در عين حال به دو بخش کنترلر اين کنسول نيز شباهت دارند.

مشخصات سخت افزاري
به‌طور کلي مي‌توان گفت Wii کوچک‌ترين کنسول بازي خانگي است که تاکنون ارايه شده. در واقع ابعاد اين کنسول تقريبا معادل يک درايو DVD-ROM کامپيوتر است.
در عين حال، کنسول Wii با 2,1 کيلوگرم وزن سبک‌ترين کنسول نسل هفتم نيز محسوب مي‌شود.
اين کنسول از يک پردازنده Proadway‌ مبتني بر معماري PowerPC استفاده مي‌کند که با فناوري SOI CMOS 90 نانومتري توليد شده و بر اساس اطلاعات منتشر شده با فرکانس کلاک 729 مگاهرتز کار مي‌کند و به 256 کيلوبايت کاشه L2‌ مجهز است.
بنابراين مي‌توان گفت که IBM در حال حاضر نقش اصلي را در پردازنده‌هاي کنسول‌هاي بازي موجود در بازار بازي مي‌کند.

در مورد پردازش گرافيکي، نينتندو براي طراحي Wii از يک پردازنده گرافيکي توسعه يافته توسط بخش محصولات گرافيکي AMD يعني ATI، با نام Hollywood استفاده کرده است.
اين پردازنده با استفاده از فناوري 90 نانومتري توليد شده است و با فرکانس کلاک 243 مگاهرتز کار مي‌کند.
Hollywood در واقع يک بسته‌بندي MCM م (Multi-Chip Module) است که دو die در داخل آن قرار گرفته‌اند. يکي از اين دو تراشه که با اسم رمز Napa شناخته مي‌شود، وظيفه کنترل توابع I/O، دسترسي به حافظه RAM را بر عهده دارد. بخش اصلي GPU و 3 مگابايت eDRAM يا embedded DRAM آن نيز در داخل همين تراشه قرار گرفته است.
تراشه ديگر که با اسم رمز Vegas شناخته مي‌شود، DSP صوتي و 24 مگابايت 1T-SRAM داخلي را در خود جاي داده است. همان‌طور که مي‌بينيد هيچ شباهتي بين اين GPU و محصولات دسکتاپ ATI (در حال حاضر AMD) وجود ندارد.
Hollywood در عين حال حاوي يک هسته ARM926 است که به‌طور غيررسمي با اسم مستعار Starlet شناخته مي‌شود. اين ريزپردازنده توکار، بسياري از توابع I/O مانند کنترل عملکردهاي بي‌سيم، USB، درايو ديسک اپتيکال و… را کنترل مي‌کند.
اين هسته در عين حال نقش کنترلر امنيتي سيستم را بر عهده داشته و توابع رمزگذاري و شناسايي را انجام مي‌دهد. براي افزايش سرعت اين توابع، AES و SHA-1 به‌طور سخت‌افزاري در Hollywood پياده‌سازي شده‌اند.
برقراري ارتباط با پردازنده اصلي از طريق يک مکانيزم IPC انجام مي‌شود. هنگامي‌که کنسول Wii در حالت انتظار (Standby) است، Starlet انجام توابع WiiConnect24 را بر عهده مي‌گيرد.
کنسول در عين حال به 64 مگابايت حافظه GDDR3 SDRAM‌ خارجي نيز براي پردازش‌هاي گرافيکي خود مجهز است.Wii از 512 مگابايت حافظه NAND Flash توکار به‌عنوان حافظه ذخيره‌سازي اصلي خود استفاده مي‌کند.
در عين حال، امکان استفاده از کارت‌هاي حافظه SD و SDHC نيز براي افزايش اين حافظه وجود دارد. کنسول نسل هفتم نينتندو به يک درايو DVD استاندارد مجهز شده که با ديسک‌هاي 8 سانتي‌متري GameCube نيز سازگار است.

4 درگاه براي اتصال کنترلرهاي GameCube و دو اسلات کارت حافظه GameCube در قسمت جانبي (بخش فوقاني کنسول وقتي در حالت عمودي قرار مي‌گيرد) تعبيه شده‌اند. اين درگاه‌ها در زير يک درپوش قرار دارند.
همان‌طور که قبلا نيز اشاره کرديم، Wii با بازي‌ها و اکثر تجهيزات جانبي GameCube کاملا سازگار است. در قسمت پشت کنسول، يک کانکتور براي اتصال آداپتور تغذيه، يک درگاه براي اتصال کابل AV اختصاصي، درگاه اتصال Sensor Bar و دو درگاه USB براي اتصال ساير تجهيزات جانبي در نظر گرفته شده‌اند.
درگاه AV Multi Out اين کنسول از ويديويComposite، ويديوي Component، S-Video و RGB SCART پشتيباني مي‌کند. بنابراين مي‌بينيد که هيچ خبري از خروجي HD از طريق کانکتور HDMI نيست.
در واقع کنسول Wii از خروجي ويديويي HD پشتيباني نمي‌کند.کنسول Wii به‌صورت پيش‌فرض از اتصالات بي‌سيم Wi-Fi مبتني بر استانداردهاي 802?11b/g پشتيباني مي‌کند.
با اين‌حال هيچ درگاه اترنتي روي اين کنسول تعبيه نشده و براي دسترسي به اين عملکرد شما بايد از يک آداپتور USB اختياري استفاده کنيد.
کنترلر
Wii Remote به‌عنوان کنترلر اصلي کنسول Wii شرکت نينتندو در نظر گرفته مي‌شود. يکي از ويژگي‌هاي اصلي Wii Remote که باعث شد کنسول مذکور از ساير رقباي خود متمايز باشد، قابليت تشخيص حرکت آن است که با بهره‌گيري از فناوري حسگر اپتيکال و شتاب‌سنج، به کاربر امکان مي‌دهد از طريق تشخيص حرکات و نشانه‌گيري، با آيتم‌هاي روي صفحه نمايش به تعامل پرداخته و آن‌ها را تغيير دهند.
ضميمه ديگري که به همراه اين کنترلر و کنسول Wii ارايه مي‌شود، Nunchuk نام دارد و Wii Remote را با توابعي مشابه کنترلرهاي Gamepad تکميل مي کند.
اين ضميمه با استفاده از يک سيم با طولي در حدود يک متر به Wii Remote متصل مي‌شود. البتهNunchuk نيز يک شتاب‌سنج سه محوري را براي تشخيص حرکات به‌کار مي‌گيرد اما فاقد بلندگو يا تابع نشانه‌روي است.

توسعه يک کنترلر با قابليت تشخيص حرکت توسط نينتندو از سال 2001 و هم‌زمان با توسعه کنسول Wii آغاز شده بود. در آن سال، نينتندو چند مجوز در حوزه تشخيص حرکت را از .Gyration Inc دريافت کرده بود، شرکتي که ماوس‌هاي کامپيوتري بي‌سيم با قابليت تشخيص حرکت را توليد مي‌کرد.
پس از مدتي نينتندو از Gyration خواست تا يک کنترلر يک‌دستي با قابليت تشخيص حرکت را برايش توسعه دهد که به طراحي Gyropod منتهي شد. در نهايت، نينتندو به طراحي چوب‌دستي شکل Wii Remote رسيد.
اين کنترلر براي ارتباط با کنسول از اتصال بلوتوث استفاده مي‌کند و به يک بلندگوي داخلي نيز مجهز شده است.Wii Remote با استفاده از يک شتاب‌سنج ADXL330 توانايي تشخيص شتاب در امتداد سه محور را دارد. اين کنترلر در عين حال به يک حسگر نوري PixArt مجهز است که امکان تعيين محلي که Wii Remote به آن نشانه رفته است را فراهم مي‌کند.
برخلاف يک تفنگ نوري که نور را از صفحه تلويزيون احساس مي‌کند، Wii Remote براي اين منظور به ابزار Sensor Bar کنسول متکي است که امکان استفاده يکنواخت بدون در نظر گرفتن نوع يا اندازه تلويزيون را به‌وجود مي‌آورد.
Sensor Bar تقريبا بيست سانتي‌متر طول دارد و به ده LED مادون قرمز مجهز است که در دو گروه 5 تايي در دو انتهاي آن قرار گرفته‌اند. دو LED که در دو سر ابزار قرار دارند (اولين LEDها از هر طرف)، کمي به سمت خارج منحرف شده‌اند و دو LED داخلي (LED پنجم در هر رديف) نيزکمي به سمت داخل منحرف شده است.
سه LED مياني در هر رديف به‌طور مستقيم تعبيه شده‌اند. Sensor Bar به يک کابل 5,3 متري مجهز است و مي‌تواند در پايين يا بالاي صفحه تلويزيون قرار گيرد، اما بايد هم‌مرکز با صفحه نمايش آن باشد.

استفاده از Sensor Bar به Wii Remote امکان مي‌دهد که تا فاصله پنج متري از آن به‌عنوان يک ابزار نشانه‌روي دقيق مورد استفاده قرار گيرد. در واقع حسگر تصويري Wii Remote براي تعيين مکان نقاط نوري Sensor Bar در ميدان ديد اين کنترلر مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
حسگر تصويري کنترلر، نور تابيده شده از دو انتهاي Sensor Bar را به‌صورت دو نقطه درخشان که از يکديگر فاصله دارند تشخيص داده مي‌شود. از سوي ديگر، فاصله مابين دو گروه LEDهاي روي Sensor Bar نيز ثابت و از قبل مشخص است.
Wii Remote از اين دو مقدار براي محاسبه فاصله خود و Sensor Bar استفاده مي‌کند.
منبع:http://www.barsam.ir
ارسال توسط کاربر محترم سايت :hasantaleb