مهندسي و فن‌آوري > هوا فضا > هوانوردي
فرودگاه محلي است که براي نشست و برخاست هواپيماها تعيين شده است. در حاليکه فرودگاه هاي کوچک- که معمولا با نام هائي از قبيل aerodrome, airfield ياlanding strip ناميده ميشوند- ممکن است از باندهاي پروازي کوچک ( يک الي دو کيلومتر ) خاکي و يا شني ساخته شده باشند، فرودگاه هاي بزرگي که براي پروازهاي بين المللي مورد استفاده قرار ميگيرند معمولا داراي باندهاي آسفالتي و بلندي ميباشند که طول آنها به چندين کيلومتر ميرسد. فرودگاه هاي کوچک و فرودگاه هاي بزرگ ميتوانند مجهز به برج کنترل ترافيک باشند و يا در صورت لزوم فاقد آن باشند، اين امر بستگي به حجم ترافيک منطقه و همچنين سرمايه گذاري انجام شده در آن فرودگاه دارد، هر چند در اکثر فرودگاه هاي بين المللي واحد مراقبت پرواز در محل فرودگاه مستقر ميباشد.
فرودگاه هاي بين المللي عموما داراي مجموعه اي از تاسيسات و ساختمانهائي هستند که مسافران در اين اماکن به هواپيما سوار يا از آن پياده ميشوند و همچنين بار هواپيماها تخليه و يا بارگيري ميشوند. تاسيساتي که مسافران از طريق آنها با حمل و نقل زميني، خريد بليط، انتقال بار همراه، و چمدانهاي خود و همچنين عبور از ورودي هاي امنيتي از آنها استفاده ميکنند ترمينال و يا پايانه ناميده ميشود و همچنين ساختمانهائي که مسافران براي سوار شدن به هواپيما در آنجا تجمع مينمايند سالن انتظار ناميده ميشود. در هر صورت اين دو اصطلاح بجاي يکديگر قابل استفاده هستند. معمولا تسهيلات گمرکي موجود در فرودگاه هاي بين المللي و همچنين سطح بالاي عوامل امنيتي که در اين فرودگاه ها به چشم ميخورد از عواملي هستند که آنها را از فرودگاه هاي کوچک قابل تفکيک مينمايد.
براي خطوط مسافربري کوچکتر و هواپيما هاي خصوصي، خدماتي از قبيل، تعمير و نگهداري هواپيما، خدمات مورد نياز خلبانان، خدمات مورد نياز اجاره هواپيما، و همچنين اجاره آشيانه هواپيما توسط پايگاه هاي ثابت که اصطلاحا ( fixed base operator ) ناميده ميشوند، صورت ميپذيرد.
کليه فرودگاه ها منحصرا بوسيله کد فرودگاهي انجمن بين المللي حمل و نقل هوائي ( IATA ) و کد فرودگاهي سازمان بين المللي هواپيمائي کشوري ( ICAO ) شناخته مي شوند. در ايالات متحده آمريکا و همچنين برخي از کشورها، فرودگاه ها با نام شخصيتهاي نامدار و شهيرآن کشور، بخصوص شخصيتهاي سياسي، نامگذاري ميشوند.
حجم ترافيک هوائي و همچنين ترافيک هواپيما ها روي زمين ( حرکت هواپيما در باندهاي پروازي و تاکسيروها ) که در محدوده هر فرودگاه ايجاد ميشود، از عوامل موثر در ايجاد آلودگي صوتي ( صداي موتور هواپيما) و آلودگي هوا ميباشد، و حجم زياد اين آلودگي ها ميتواند براي سلامتي جسماني مضر بوده و همچنين در برنامه خواب افراد ايجاد اختلال نمايد. غالبا ساکنين محلي، به نيت جلوگيري از تخريب ييلاقات حومه شهر، اماکن تاريخي، و اکو سيستم محلي، در مقابل ساخت فرودگاه هاي جديد و يا گسترش فرودگاه هاي موجود از خود مقاومت نشان ميدهند.
منبع: دانشنامه رشد