ضرورت اعمال شيوه هاي جديد مديريتي مبتني بر دستاورد هاي نظري علوم انساني در فعاليت هاي کارگزيني امروزه از مباحث مهم توسعه منابع انساني محسوب مي شود که بدون آن سازمان در رهگيري و دستيابي به اهداف خود با چالش هاي بزرگي مواجه مي شود.

? سرآغاز و پيدايش کارگزيني:
 

پيدايش مديريت کارگزيني و بکارگيري آن بعنوان يک دانش و تجربه اي که اصول و فنون و روشهاي نوين را دارا ميباشد، به شکلي امروزه در عرصه هاي سازماني رشد و نمو يافته عملاً پس از تحولات بنيادي که در سازمانهاي خدماتي و صنعتي و بازرگاني پيش آمد يعني پس از جنگ جهاني دوم به لزوم اين دانش و بهره گيري از آن توجه شده است.
در ايران نيز تا قبل از سال1325 که وزارت کار تأسيس شد هدايت و حل مسائل کارگران و قوانين و ضوابط و مقررات استخدامي آنان وزارتخانه مستقلي نداشت.از سال 1315 مسائل کارگري و استخدامي جزء وظايف وزارت صنايع و معادل بوده و از سال 1323 وزارت بازرگاني و پيشه و هنر به آن رسيدگي مي کرد.
تا سال 1345 که سازمان امور استخدامي کشور تأسيس گرديد. در امور استخدام دولت سازمان مستقلي که پيگير مسائل کارمندان باشد در دولت ديده نمي شد. و به تبع واحدي جهت انجام امور نيروي انساني در تشکيلات آن زمان وجود نداشت. و اکثراً وظايف مربوط به نيروي انساني و کارکنان را واحد حسابداري سازمانها انجام مي داند. (بجز شرکت نفت سابق و ديگر موسسات مشابه که داراي واحد امور کارکنان يا کارگزيني بوده اند)
بدين لحاظ با گذشت زمان و با ايجاد سازمانهاي عريض و طويل وجود واحدي بنام کارگزيني در سازمانها و موسسات يک امر ضروري و واجب تطلقي گرديد. و بدلايل فوق وظايف کارگزيني در موسسات مختلف کشور ما در طيف بسيار وسيعي قرار گرفت. و به شکلي که امروز در سازمانها تحت عنوان کارگزيني ـ امور اداري ـ امور کارکنان امور نيروي انساني بکارگيري مي شود.

? مديريت کارگزيني:
 

مديريت کارگزيني يا همان مديريت نيروي انساني عبارتند از قسمتي از فرآيند اداره کردن سازمان که: از يک سو به سياست ها، خط مشي ها، مقررات و دستوراالعمل ها و از سوي ديگر به اطلاعات مربوط به اداره کردن امور استخدام، انتخاب، آموزش، ترويج، جبران خدمت و شرايط کار نيروهاي انساني که در سازمان استخدام شده و يا مي شوند.
پيداست که وظايف مديريت کارگزيني صرفاً اختصاص به واحد کارگزيني ندارد. بلکه اين امر به قسمتي از وظايف، شغل هر يک از مديران، سرپرستان هر سازمان بشمار مي رود. به علت همين اشتراک يا تداخل ظاهري است که نقش اصلي کارگزيني در برخي از موسسات براي مديران اجرايي، سرپرستان، و حتي خود مسئولان و کارکنان کارگزيني دچار ابهام ميشود و مورد سوال قرار مي گيرد. و کراراً برخوردها، اصطکاک ها، اختلافات و يا مشکلاتي در تعيين وظيفه اصلي و حدود مرز و دامنه اختيارات و مسئوليتهاي طرفين پيش مي آيد.
براي رفع هر گونه ابهام فوق مي بايستي در ابتدا امر وظايف کارگزيني و عواملي که در کارايي ثمر بخش، بهره وري، تحرک و يا سکون و عوامل بازدارنده را خوب بشناسيم تا آنگاه وجه تمايز آن در سطح کلان مديريت معيين و روشن گردد.

? وظايف کارگزيني:
 

وظايف کارگزيني در دو بخش مديريت و اجرايي مورد بررسي قرار مي گيرد:
الف) وظايف کلي کارگزيني در سطح مديريت
1) برنامه ريزي
2) سازمان دهي
3) نظارت
4) کنترل
ب) وظايف کلي کارگزيني در سطح اجرايي:
1) عمليات استخدام
2) بهسازي و آموزش نيروي انساني
3) نگهداري نيروي انساني
4) بکارگير ي نيروي انساني
5) سلامت و ايمني کارکنان
6) توسعه و تعالي کارکنان

? عوامل موثر در کارايي مديريت کارگزيني
 

عوامل زير به مثابه نقش حياتي که هر يک از اعضاء بدن مثل اعصاب، خون، قلب، چشم در سلامت انسان دارند بر روح و پيکره سازمان اثر مستقيم مي گذارد:
1) نظام ارزشي سازمان: در سازمان چه نوع اعتقاد و رفتار و اعمالي ارزش مثبت و يا منفي دارند و کارکنان در ازاي آنها پاداش هاي معنوي و مادي و يا تذکر، اخطار و تنبيه دريافت مي کنند.
2) نظامهاي اصلي سازمان: چگونگي نظام جذب و نگهداري نيروي انساني، نظام مالي و حسابداري، نظام توليد، تدارکات و پشتيباني و نيز نظام تحقيق و توسعه و نظاير آن...
3) نحوه ارزيابي و کارايي و عملکرد سازمان: چگونه نقش کارکنان در به ثمر رساندن هدف هاي موسسه و سلامت و بقاء آن ارزيابي مي شود.
4) جبران خدمت و پاداش: چگونگي رعايت عدالت و تسلط و پاسخگويي به مشارکت و زحمات کارکنان سازمان
5) آموزش بهسازي کارکنان: سازمان بمنظور توسعه تکامل دانش و فن آوري کارکنان خود با چه امکانات و بينش و شرايط محيطي را در برنامه هاي خود دارد.
ارسال توسط كاربر محترم : mohammad_43