مهمترين تفاوت دنياي امروز با ديروز سرعت تحولات تکنولوژيک عنوان شده است. دنيا در حال تغيير است و سرعت اين تغيير روز به روز بيشتر مي شود. تکنولوژي هاي جديدي ظهور مي کنند. تکنولوژي مديريت يکي از انواع جديد آن است که فناوري بسيار قوي دارد و جزو لاينفک آن است. امروزه اگر بخواهيم سازمانهاي کاري مؤثر ايجاد و فناوري اطلاعات آن را حذف کنيم مانند آن است که به آينده پشت کرده باشيم. در واقع مديريت دانش يک مديريت استراتژيک است و لازمه اش نيز آن است که مديريت عالي منحصراً از فرصت هاي ارائه شده توسط فناوري اطلاعات براي اهداف کاري بهره برداري کامل بنمايد. اگر بخواهيم بدانيم که چگونه نيازهاي آموزشي قشر عظيم نيروي کار شاغل در سازمانها مورد سنجش و ارزيابي قرار مي گيرد، به اين نتيجه مي رسيم که براي تدوين و طراحي برنامه هايي کارساز و اثربخش و مؤثر نيازمند اطلاعاتي وسيع و همه جانبه و بهنگام در ارتباط با نيازها هستيم. اهداف نيازسنجي بايد مشخص و مراحل آن انجام شود. شناسايي حيطه وسيعي از هدفها، آنها را برحسب اهميت رتبه بندي نمايد و شناسايي شکاف هاي بين وضع موجود و وضع مطلوب، تعيين اولويت ها براي عمل از جمله اهداف است.
در عصر تغييرات مستمر تنها يادگيرندگان، آينده را به ارث خواهند برد، مابقي خود را براي زندگي در دنيايي مجهز کرده اند که ديگر وجود ندارد. پيشرفت تکنولوژي بالاخص در حوزه اطلاعات و ارتباطات محيطي سازمان هاي عصر حاضر را به شدت دستخوش تغييرات نموده است. در بطلان بسياري از باورهاي گذشته اکنون ترديدي نيست به طوري که باورهاي جديدي جايگزين باورهاي ناکارآمد گذشته شده اند. اکنون بقاي سازمان ها در گرو «به روز»سازي پيش فرض هاي ذهني مديران آنها است.
تکنولوژي اطلاعات اساساً يک تغيير کلي و جامع است. جوانان و نوجوانان بايد مهارتهاي لازم را کسب کنند و براي وصول به اين هدف از تکنولوژي کمک بگيرند. در آموزش تکنولوژي دو عامل مهم وجود دارد؛ يکي نيازهاي جامعه و تغييرات سياسي، اقتصادي و اجتماعي که در آن رخ مي دهد. عامل ديگر مسائل داخلي مثل کمبود فيزيکي، کارگاه، آزمايشگاه و غيره است که برنامه ريز بايد به آنها توجه کند. در بررسي فضاي آموزشي تجهيزات و امکانات آموزشي اين فضا به دو دسته فضاي آموزشي بسته (سنتي) و فضاي آموزشي باز (نوين) تقسيم بندي شده است. مشاهده مي شود که در محيط هاي بسته براي تجهيزات و امکانات آموزشي جايگاه مشخص و اساسي در نظر گرفته نشده است. اما در محيط هاي آموزشي باز براي فناوري آموزشي جايگاهي خاص و اصلي در نظر گرفته اند و تجربيات و يادگيري، فعاليت هاي يادگيري، تأکيد بر تفکر و نيز آزمايش کردن را براي رسيدن به شايستگي يادگيري منوط به بکارگيري فناوري آموزشي در حين آموزش و تدريس مي دانند. تکنولوژي اصلي ترين عامل توليد ثروت است و ثروت چيزي بيشتر از پول است که مي تواند عواملي همچون ارتقاي دانش، سرمايه فکري، استفاده مؤثر از منابع، حفظ منابع طبيعي و ساير عوامل مؤثر در ارتقاي استاندارد و کيفيت زندگي را شامل شود. مي توان گفت مديريت سيستمي است که بکارگيري تکنولوژي را ممکن مي سازد و شامل مسؤوليتي است که اين فعاليت ها را در راستاي خدمت به بشر و برآورده ساختن نيازهاي مشتري قرار مي دهد. مزاياي تکنولوژي هنگامي تحقق مي يابند که نتيجه آن به دست مشتري برسد. مشتري مي تواند فرد، شرکت، يا يک نهاد دولتي باشد. اختراعي که در قفسه نهاده شود توليد ثروت نمي کند. تکنولوژي هنگامي به توليد ثروت منجر مي شود که يا تجاري شود و يا در مسير تحقق استراتژيک يا عملياتي يک سازمان به کار بسته شود و در نتيجه با تکنولوژي به عنوان بذر اوليه توليد ثروت برخورد مي شود که با پرورشي صحيح و محيطي مناسب، اين بذر اوليه به درخت تنومندي تبديل مي شود. ساير عوامل مؤثر ديگر سبب حاصلخيزتر شدن و برآوردن نيازهاي آن محسوب مي شوند.
مديريت تکنولوژي مديران را در تلاش هايشان براي بهبود بهره وري، افزايش اثربخشي و تقويت جايگاه رقابتي هدايت مي کند. اين مديريت در سطح ملي بيشتر بر نقش سياست هاي عمومي در پيشبرد علم و تکنولوژي متمرکز است و تأثيرات کلي تکنولوژي بر جامعه و به ويژه نقش آن در توسعه اقتصادي پايدار را مورد بحث قرار مي دهد. مديريت تکنولوژي در سطح ملي مقولاتي همچون تأثير تکنولوژي بر سلامتي و ايمني و پيامدهاي زيست محيطي آن را دربرمي گيرد. سياست هاي تکنولوژي در سطح دولت و سازمان در واقع چارچوبي براي استفاده از تغييرات تکنولوژيک در جهت منافع جامعه و کارکنان سازمان هستند. در مباحث مديريت تکنولوژي تلاش مي شود به سؤالات زير پاسخ داده شود:
تکنولوژي چگونه خلق مي شود؟ چگونه مي توان آن را براي ايجاد فرصت هاي کسب و کار به کار بست؟ چگونه مي توان استراتژي تکنولوژي را با استراتژي کسب و کار يکپارچه نمود؟ چگونه مي توان از تکنولوژي براي کسب مزيت رقابتي استفاده کرد؟ تکنولوژي چگونه مي تواند انعطاف پذيري سيستم هاي توليدي و خدماتي را بهبود بخشد؟ چگونه مي توان سازمانهايي طراحي نمود که با تحولات تکنولوژيک سازگار باشند؟ چه وقت بايد به سراغ تکنولوژي رفت و چه وقت بايد آن را کنار نهاد؟ تمامي اين سرفصل ها در يکديگر تنيده و بافت مديريت تکنولوژي را تشکيل مي دهند. اين مقولات داراي پيامدهاي مهمي براي مديران و مهندسان هستند. مهندسان با مؤلف هاي فيزيکي تکنولوژي سر و کار دارند ولي بايد بتوانند تکنولوژي را با سيستم هاي اقتصادي و بازار مرتبط سازند. مديران نيز بايد بتوانند پيامدهاي تکنولوژي را براي کسب و کار خود پيش بيني کنند. مهمترين دلايل توجه به مديريت تکنولوژي در دنياي کنوني عبارتند از سرعت گرفتن تحولات تکنولوژيک، تغيير در قلمرو، تغيير در رقابت و شکل گيري بلوک هاي تجاري. در نتيجه استفاده از تکنولوژي آموزشي مناسب، مورد کاوي (case study)، کارگاه آموزشي، Business Game و ابزارها و روش هاي مورد استفاده در برنامه هاي آموزشي سازمان مديريت براي ايجاد جذابيت بيشتر و افزايش ضريب توسعه است ضمن اينکه موارد فوق، ابزار بسيار مؤثري در تثبيت مفاهيم و تمريني براي بکارگيري آنها در حين عمل محسوب مي شود. فرآيند و يادگيري بايد در برنامه اتفاق بيفتد. به همين منظور ارائه مطالب و منابع متنوع و استفاده از ابزارهاي کمک آموزشي با به چالش کشيدن مخاطبين، تلاش در تثبيت و بکارگيري مفاهيم جديد دارد. انطباق فعاليتها با قوانين و مقررات آموزشي کشور براساس فرآيند نيازسنج، هدف گذاري برنامه آموزشي، کتاب، منابع آموزشي و تصويب آنها در مراجع ذيربط با استفاده از تکنولوژي آموزشي مناسب بررسي نيازهاي آموزشي کارکنان استان و اعلام به مرکز برنامه ريزي و آموزش نيروي انساني و برگزاري دوره هاي موردنياز جهت دستيابي به تکنولوژي اطلاعات مؤثر است.
منبع:شبکه فنآوري اطلاعات ايران
ارسال توسط كاربر محترم :mohammad_43