بزرگراه فناوري -با نزديک شدن به زمان انتخابات بهره‌گيري از هر وسيله و موضوعي براي جلب توجه بيشتر توسط نامزدهاي انتخاباتي چندان عجيب نيست. فناوري اطلاعات و ارتباطات هرچند کم و بيش در گذشته چندين بار مورد استفاده تبليغاتي قرار گرفته، اما هنوز هم براي يک برنامه انتخاباتي موضوع جذاب و نسبتا تازه‌اي به‌شمار مي‌رود. در گذشته در موارد متعددي شاهد اشاره‌هاي توسعه‌اي در برنامه‌هاي انتخاباتي بوديم، اما از همان اشاره‌ها مشخص بود که مسير نامزد مورد نظر حتي در صورت انتخاب شدن به سمت و سوي ICT نخواهد رفت.

از سوي ديگر البته و به‌طور طبيعي تبليغات انتخاباتي در اينترنت هم راه يافت و نقطه اوج آن را مي‌توان انتخابات رياست جمهوري دانست که تقريبا قريب به اتفاق کانديداها از اين فضا بهره گرفتند.

طبيعتا بين استفاده ازICT براي تبليغات انتخاباتي و قرار دادن ICT به‌عنوان يک برنامه انتخاباتي تفاوت فاحشي وجود دارد که به‌نظر مي‌رسد هنوز در مورد دوم کار چندان جدي صورت نگرفته است. انتخابات شوراي شهر در پيش‌روست و هيچ‌کس شکي ندارد که توسعه ابزارهاي ICT بهترين روش براي کاهش مشکلات شهرنشيني و گسترش برنامه‌هاي اجتماعي است. هم‌اکنون کليد بسياري از مشکلات شهري و ارتباطات روستايي در گروي بهره‌گيري از ICT است و به همه تقريبا ثابت شده که اغلب دردسرهاي زندگي امروزه را مي‌توان به کمک ICT کاهش داد. با اين حال تا چه حد مي‌توان اميدوار بود که ICT به‌عنوان يک برنامه اصلي انتخاباتي ارايه شود؟ کدام‌يک از نامزدها و يا گروه‌هاي شرکت‌کننده در انتخابات ICT را به‌عنوان پايه فعاليت‌هاي آينده خود برگزيده‌اند؟ براي پاسخ به اين پرسش‌ها بايد ابتدا به يک پرسش ابتدايي‌تر رجوع کرد. ICT تا چه حد قابليت تبديل شدن به يک شعار مقبول اجتماعي را دارد؟ پاسخ در ميزان استفاده از اين فناوري در جامعه نهفته است. هم‌اکنون بيش از 16 ميليون مشترک تلفن‌همراه و در حدود 12 ميليون کاربر اينترنت در کشور وجود دارد. به‌جز اين ابزارهاي فناوري با بيش از ده‌ها ميليون نفر از ديگر مردم کشور نيز به‌طور مستقيم و غيرمستقيم در تماس است. تاثير قابل ملاحظه بازار ICT و قدرتمندي شرکت‌هاي فعال در آن را نيز مي‌توان به اين موارد اضافه کرد. آيا اين حجم چند ده ميليون نفري از يک سو و مزيت‌هاي ICT در توسعه شهرهاي امروزي از سوي ديگر دليل قانع‌کننده‌اي براي ارايه يک برنامه ملي نيست؟ آيا دلايل براي يک برنامه انتخاباتي بر پايه ICT کافي نيست؟