آي تي ايران - عوام و همچنين بسياري از کارشناسان، روانشناسان و جامعه شناس ها معتقد اند که با گسترش بيشتر سايبر و دنياي ماشين ها عشق کم رنگ تر شده و احساسات تا حد بسيار زيادي چنان که در فيلم هاي تخيلي مي بينيم از بين مي رود و ربات ها و ماشين ها، جايگزين عواطف بشري مي گردند.

در گذشته فيلم هاي تخيلي انسان متمدن و نسل هاي آينده را در خارج از اتمسفر و ساکن سيارات ديگري تصور مي کرد که با گسترش بيشتر سايبر اين تئوري به سمت انقراض رفت و امروز انسان را در يک فضاي سايبري تيره، خطرناک و بي روح بدون وجود ساير جانوران، باغ ها و درياها مي بينند که عشق در آن جايي ندارد. فضايي بدون آسمان آبي و زماني که منبع انرژي خورشيد به پايان رسيده است وهمه مي دانند که صبح ها خورشيد طلوع نمي کند!

اين نوع نگرش به عاقبت عشق، عواطف و فضاي اطراف انسان ها نه تنها در ايران و جوامع شرقي که مشهور در عرفان و داستان هاي رمانتيک و عاشقانه هستند بلکه در جوامع کاملا مدرني که حتي در اين عصر سازه ها، دستاورد هاي پيشرفته هوش مصنوعي و ... در آنها جاريست مشهود است.
تفاوتي که ميان نگرش فرهنگ غرب و شرق دراين موضوع به چشم مي خورد نوع نگاه و پذيريش واقعيت ها ست، به گونه اي که جوامع مدرن با آغوش باز به استقبال آنچه در انتظارش است مي رود و در جوامع سنتي و شرقي وجود چنين واقعيتي انکار، تحريف و يا بعضا نفي مي شود.
همانگونه که در فيلم هاي تخيلي هم نيز ديده مي شود ترس موجود از بي هويتي عشق، ماشيني و روزمره شدن حيات بشر و يا حتي سلطه ربات ها بر انسان است که به نظر من اين نظريه ها و ترس از عواقب پيش رو بي اساس و دليل است چرا که معتقدم با پيشرفت مهار نشدني تکنولوژي و قدرت تخيل بشري افق هاي روشني به روي ارتباطات و نوع جديدي از تماس ها بين افراد گشوده خواهد شد. عصر آينده که انتظار مي رود به سه بعدي سازي در سايبر پيش برود بر خلاف تصور عموم مي توانند دوره شکوفايي عشق به وسيله اطلاعات فراوان و ارتباطات سهل باشد.
شايد شنيدن واژه Cyberlove هيچ مفهومي براي بسياري نداشته باشد و تنها چيزي که از آن دستگير ما مي شود امکان دادن يک عشق مجازي و يا عشق در يک فضاي مجازي و تصوراتي از اين قبيل باشد.
Cyberlove واژه اي ابداعي و جديد است. Cyberlove نام ماهيت و سلسله رفتارهايي در فضاي سايبر و مرتبط با زندگي روزمره انسان است که مهمترين دستاورد هاي آن افزايش عشق و روابط عاطفي در هزاره هاي پيش رو و دنياي تماما ديجيتالي در انتظار بشر خواهد بود.
در عصر هاي آينده و يا حتي در عصر حاضر که سايبر تحولات عظيمي را در زندگي معمولي انسان ها ايجاد کرده است و قطعا در آينده زندگي بشر با تفاوتهاي بسيار خاصي روبرو مي شود که انعطاف پذيري تماس و قابليت هايي چون حضور لحظه اي در نقطه اي مشخص به بشر امکان برقراري ارتباطات سريعتر و موثرتري را مي دهد.
در اين عصر کسي براي هميشه گم نمي شود. پيدا کردن او در عالم مجازي تنها با فشار چند دکمه امکان پذير خواهد بود و ارتباطات نيز به پيچيدگي فعلي نيستند. ايميل و ارتباطات تلفني از حالت کسل کننده فعلي خارج شده اند و براي يک ملاقات حضوري شما مجبور نيستيد ساعت ها در هواپيما بنشينيد تا از آسيا به آمريکا برويد.
رابطه عاشقانه يک زن و مرد تشکيل شده است از سه مرحله مهم غريضه اصلي و نياز جنسي، رفتار رمانتيک و پيوند که هر کدام به ترتيب باعث علاقه به يافتن يک جفت، محدود کردن گزينه ها براي عاشق بودن و متمرکز شدن به روي تنها يک نفر و نهايتا پيوند و ازدواج مي گردند. در اين سه دوره جسم انسان با تغييرات بيولوژيکي مواجه مي شود که نتيجه آن شور و شعف خاصي ست که در ساير تجربيات و طول عمر يک شخص تقريبا غير قابل تجربه است. ترشح دو هورمون Dopamine و Norepriephrine منشا اصلي اين اشتياق ها ست که روابط عاطفي بين دو زن و مرد را به عشق رمانتيک تبديل مي کند و در برابر مواجه با ناشناخته هاي عاطفي و شناخت از خصوصيات يک شخص جديد ترشح مي گردند.
ترشح اين هورمونها در روابط مجازي و عشق هايي که در فضاي مجازي متولد و ادامه مي يابند به دليل فضاي دگرگون سايبر و وجود خاصيتهايي چون ناشناخته ها و امکان تجربه هيجانات بسيار بيشتر از حالت عادي خود و در محيط مجازي ست چرا که ذاتا فضاي مجازي منبع اصلي پتانسيل هيجانات بشري و تاريخي ست و دلايل ديگري چون دور بودن افراد از يکديگر که اين امر باعث ترشح بيشتر Dopamine و Norepriephrine مي گردد عمر دوره هيجانات عشق در فضاي مجازي را افزايش مي دهد به گونه اي که بسيار ديرتر از عشق در فضاي محيطي عاشق و معشوق دچار روزمرگي مي شوند.
البته منظور از Cyberloveتنها عشق هاي رمانتيک و يا اصطلاحا عشق هاي اثيري که بين يک زن و مرد وجود دارد نيست و کليه روابط عاطفي چون رابطه عاشقانه و عاطفي يک پدر و پسر، يک خواهر و برادر، مادر بزرگ و نوه ها و نيز دوستان و آشنايان در بر مي گيرد.
قطعا در اين دوره عشق کاذب و نيز تظاهر به عشق نمود بيشتري نسبت به هر زمان ديگري خواهد داشت که به علل مختلف چون افسردگي ها، مشکلات روحي، عدم تجربه هاي لازم و نهايتا تلقين عشق يا انگيزه هاي سودجويي با پيش زمينه هاي بيماري هاي رواني و ديگر آزاري ها در حالت تظاهر خود را نشان مي دهد و آنرا "کذب در عشق سايبر" مي خوانيم.
"کذب در عشق سايبر" را مي توان از پيامدهاي انکار ناپذير زندگي سه بعدي و ديجيتالي دانست که اگر چه در فضاي حقيقي و زندگي محيطي نيز شاهد گزارشاتي پيرامون اين موضوع هستيم اما در فضاي سايبري به مراتب نمود بيشتري خواهد داشت و همانگونه هم که در فضاي سايبر امروزي مي بينيم عشق هاي کاذبي که در چت و يا حتي بعضا sms پديد مي آيند بسيار بيشتر از عشق هاي کاذب و غير واقعي در فضاي محيطي ست.
در فضاي سايبر به دليل عدم حضور فيزيکي اشخاص و در برابر عدم رو در رويي هاي اجتماعي و با ظاهري کاملا متفاوت که حتي براي صحبت با ديگران نياز به شنيدن صدا نداريد و مي توان از روش هايي چون Text استفاده کرد امکان تشخيص صحيح با مشکلات خاص خود روبرو مي شود که اين امر بستري مناسب براي پرورش عشق هاي غير واقعي خواهد بود.