قبل از رسيدن به سالن همايش‌هاي برج ميلاد، جايي که قرار بود اولين جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي در آن برگزار شود، پيش خود به اين موضوع فکر مي‌کردم که مگر يک سالن همايش چقدر گنجايش دارد که قرار است اولين جشنواره بازي رايانه‌اي آن هم با حضور 70 شرکت فعال، در آن برگزار شود.

بالاخره با تمام کلنجارها و تصورات به ساختمان همايش‌هاي برج ميلاد رسيدم. با جمعيت نسبتا‌ زيادي که اکثر آنها را جوانان و نوجوانان تشيکل مي‌داد به طرف محل برگزاري اين جشنواره هدايت شديم. مقابل در آسانسور مي‌توانستيد جمعيت
سر در گمي را ببينيد که نمي‌دانستند محل برگزاري جشنواره طبقه پنجم است يا ششم. هر چند که روي در آسانسور برگه‌ تايپي ديده مي‌شد که روي آن نوشته شده بود: محل برگزاري جشنواره طبقه ششم، اما اکثر بازديدکنندگان اعلام مي‌کردند که در طبقه ششم خبري نيست و بايد به طبقه پنجم برويد.


وقتي آسانسور در طبقه پنجم مي‌ايستد، با ديدن فضاي‌ نسبتا تاريک و پارکينگ مانند تصميم مي‌گيرم به راهنمايي داخل آسانسور اطمينان کرده و يک طبقه ديگر بالا بروم. فضاي طبقه ششم هر چند تفاوت شگرفي با فضاي طبقه پنجم ندارد، اما از نظر هوا کمي مطبوع تر از طبقه پنجم به نظر مي‌رسد. با کمي گشت و گذار در اين طبقه و ديدن برخي غرفه‌ها که هنوز چيدمانشان تمام نشده متوجه مي‌شوم که جشنواره در دو طبقه برگزار مي‌شود. طبقه ششم، محل غرفه‌هاي توليدات بازي‌سازان ايراني و طبقه پنجم که پارکينگ سالن همايش‌هاي برج ميلاد است محل سرگرمي و فروش بازي‌هاي ايراني و خارجي.


بدون برنامه، بدون امکانات

با نگاهي به بازديدكنندگان اولين جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي ايران، مي‌توانستيد بفهميد که اکثر آنها تنها براي تفريح آمده و برايشان چندان جذابيتي ندارد که مثلا بدانند بازي‌سازان ايراني چه بازي جديدي را قرار است وارد بازار کنند، چرا که وقتي به غرفه‌هاي واقع شده در طبقه پنجم و ششم نگاه مي‌کرديد مي‌توانستيد، ببينيد که اکثر آنها به طرف خريد بازي‌هاي خارجي مي‌روند و کمتر پيش مي‌آيد که دستشان را دراز کنند و يک بازي ايراني را براي خريد انتخاب کنند يا به طرف تست يک بازي ايراني بروند. همچنين از گفت‌وگوي ردوبدل شده بين برخي بازديدکنندگان هم مي‌توانستيد بفهميد که عده‌اي از آن‌ها تنها به دليل جذابيتي که برج ميلاد براي آنها داشته به اين جشنواره آمده بودند تا با يک تير دو نشان بزنند.

در طبقه ششم که شايد بتوان از آن به عنوان مرکز حياتي و مهم اولين جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي ياد کرد، نسبت به طبقه پنجم فضاي آرام‌تر و مطبوع‌تري داشت. اين طبقه به فعالان، بازي‌سازان و طراحان ايراني اختصاص يافته بود. در اين طبقه غرفه‌هايي نسبتا کوچکي در اختيار بازي‌سازان قرار گرفته بود که مسوولان هر غرفه سعي کرده بودند با نوع چينش و استفاده از پوستر‌هاي خوش‌آب و رنگ مراجعه‌کنندگان را به طرف خود جذب کنند؛ که در اين کار هم بسيار موفق بودند، چرا که بازديدکنندگاني را مي‌توانستيد ببينيد که مدام در کنار هر يک از اين پوستر‌ها مي‌ايستادند و عکس‌هاي يادگاري مي‌انداختند.

يکي از غرفه‌هاي اين طبقه که با استقبال خوبي از سوي دوستداران بازي مواجه بود، غرفه بازي آنلاين تراوين بود. مديرکل اين سايت هر چند از ميزان بازديدکنندگان راضي است، اما با اشاره به نبود امکانات کافي در اين جشنواره و غرفه اختصاص يافته به اين بازي مي‌گويد: «هر چند فضايي که در اين جشنواره به اين بازي اختصاص داده شده نسبتا مناسب است، اما زمان تحويل غرفه بسيار نامناسب بود. در واقع يک روز قبل از برگزاري جشنواره به ما غرفه را تحويل دادند که در آن زمان هم به دليل فيلمبرداري و مشکلات ديگر نتوانستيم تا روز افتتاحيه غرفه را به خوبي آماده کنيم.» وي همچنين از نبود اينترنت با کيفيت در غرفه خبر مي‌دهد و مي‌افزايد: «ما از چند هفته پيش در سايت خود تبليغات کرديم تا بازيکنان به اين نمايشگاه بيايند تا اگر با بازي مشکلي دارند يا انتقاداتي نسبت به سرويس دهي دارند در اين مکان مطرح کنند.

اما به دليل نبود اينترنت باکيفيت و مناسب نتوانستيم جوابگوي کاربران خود باشيم؛ چرا که بازي تراوين يک بازي آنلاين است و براي تست نياز به اينترنت دارد.» اين تنها غرفه‌اي نبود که از عدم امکانات و برنامه ريزي مناسب توسط برگزارکنندگان اولين جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي شکايت مي‌کرد. يکي ديگر از طراحان بازي با اشاره به امکانات و برنامه‌ريزي ضعيف اين جشنواره مي‌گويد: «ما براي جذب بازديدکنندگان نسبت به بازي‌هاي توليد شده ايراني نياز به امکاناتي از جمله LCD‌ داريم تا آنها بتوانند حداقل يک بار بازي را تست کنند و اين در حالي است که مسوولان از در اختيار گذاشتن يک چنين امکانات جزئي آن هم در دومين روز برگزاري نمايشگاه سر باز زده‌اند و ما مجبور شده‌ايم از شرکت با خود يک دستگاه LCD و امکانات مورد نياز خود را بياوريم.»

وي در ادامه به نحوه غرفه آرايي‌ها اشاره مي‌کند و مي‌گويد:« غرفه‌ها بدون هيچ برنامه و طرحي کنار يکديگر چيده شد‌ه‌اند و به دليل دير تحويل دادن غرفه‌ها به برخي شرکت‌ها آنها هنوز نتوانسته‌اند غرفه‌هاي خود را آماده کنند.»

پارکينگ محلي براي ديدار دوستداران بازي
اما طبقه پنجم که شايد بتوان گفت به خاطر حضور بازي‌هاي کنسولي و حرکتي خارجي بيشترين بازديدکننده را به طرف خود جذب کرده بود. اين طبقه که در واقع پارکينگ مرکز همايش‌هاي برج ميلاد بود از فضاي نسبتا تاريکي برخوردار بود. اکثر غرفه‌داران از چينش نامناسب و شلوغ غرفه‌ها شکايت داشتند و ابراز مي‌کردند که اين محيط براي برگزاري اولين جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي چندان مناسب نيست.


يکي از بخش‌هاي اصلي اين طبقه که بنياد ملي بازي‌هاي رايانه‌اي هم روي آن تبليغات گسترده‌اي انجام داده بود، بخش نظام رده بندي سني بازي‌هاي رايانه‌اي يا اسرا بود. اين بخش براي اطلاع‌رساني به خانواده‌ها درخصوص بازي‌هاي رايانه‌اي و نظام رده‌بندي سني آن در نظر گرفته شده بود. اما اطراف اين غرفه به جز چندين رهگذر که تنها با يک سوال جزئي از غرفه‌داران سريع غرفه را ترک مي‌کردند نمي‌توانستيد خانواده يا افراد ديگري را ببينيد.

يکي از کارشناسان بنياد ملي بازي‌هاي رايانه‌اي که براي اطلاع‌رساني به خانواده ها در اين غرفه حضور داشت، از جايگاه بد اين غرفه شکايت مي‌کند و مي‌گويد: «از آنجا که جلوي در غرفه عبارت «اطلاعات» نوشته شده است، اکثر بازديدکنندگان فکر مي‌کنند اين غرفه مربوط به اطلاع‌رساني در خصوص جشنواره است نه يک بخش اصلي جشنواره.»

به گفته وي قرار بود بخش اطلاع‌رساني در خصوص نظام رده‌بندي سني، بعد از در ورودي قرار بگيرد تا در ابتدا بازديدکنندگان با اين نظام آشنا شوند و بعد به غرفه‌هاي ديگر مراجعه کنند و اين درحالي است که به يکباره جايگاه ورودي نمايشگاه تغيير پيدا کرد و اين غرفه در جاي پرتي قرار گرفت. در نتيجه بازديدکنندگان بعد از ورود، سرگرم بازي کردن با سيستم‌هاي مختلف مي‌شوند و ديگر وقتي ندارند تا به اين غرفه هم سر بزنند.
در همين زمينه مسوول غرفه شرکت پرديس رايانه مهر توليدکننده و فروشنده بازي‌هاي رايانه‌اي به فروش کم بازي‌هاي ايراني در اين جشنواره اشاره مي‌کند و مي‌گويد: «در سه روز گذشته از جشنواره، بيشتر بازديدکنندگان تمايل به خريد بازي‌هاي خارجي داشتند تا ايراني که دليل اين امر هم به خاطر کيفيت بالاي اين نوع بازي‌ها است. البته فروش بازي‌هاي ايراني هم بد نيست، اما اکثر اين خريداران بازيکنان خاص هستند.» اين فعال بازار بازي‌هاي رايانه‌اي هم به محيط بد و شلوغي بيش از حد برخي غرفه‌هاي اشاره مي‌کند و معتقد است برگزاري يک جشنواره با اين همه مخاطب در يک پارکينگ با کمترين امکانات به هيچ وجه قابل قبول نيست.
دو روز ديگر باقي‌است

با همه کم و کاستي‌هايي که اولين جشنواره ملي بازي‌هاي رايانه با آن دست و پنجه نرم مي‌کند، اما مخاطبان زيادي را مي‌توان در محوطه برج ميلاد ديد که در حال آمد و رفت هستند. اين بازديدکنندگان هرچند کيفيت برگزاري جشنواره را پايين مي‌دانند اما معتقدند حداقل اين چند روز برگزاري جشنواره مي‌تواند محل مناسبي براي سرگرمي‌شان باشد و آن ها مي‌توانند با گيمرهاي معروفي آشنا شوند و با يکديگر به تبادل اطلاعات بپردازند. نخستين نمايشگاه و جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي تهران ‏از روز پنج شنبه در بخش‌هاي مختلف در سالن همايش هاي ‏برج ميلاد آغاز به كار کرده و تا روز 12 ارديبهشت، ميزبان علاقه‌مندان به حوزه‌ بازي‌هاي رايانه‌اي خواهد بود.

براساس گزارش‌ها، نمايشگاه بازي‌هاي رايانه‌اي تهران در فضايي بالغ بر 5 هزار متر در برج ميلاد ميزبان علاقه‌مندان به بازي‌هاي رايانه‌اي است. البته در خبر ديگر از سوي مسوولان بنياد ملي بازي‌هاي رايانه‌اي گفته شده بود که اين جشنواره در فضايي بالغ بر 3 هزار متر برگزار مي‌شود.

بخش‌هايي همچون توليدات، فناوري‌ها، خانواده، بازي و سرگرمي، دنياي بدون بازي‌هاي رايانه اي، دانش‌آموزي، کارگاه‌هاي تخصصي و مسابقات از جمله قسمت‌هايي است که در بخش نمايشگاه بازي‌هاي رايانه‌اي تهران در نظر گرفته شده است.

در بخش رقابتي جشنواره بازي‌هاي رايانه‌اي تهران نيز 92 اثر حضور دارند که از اين تعداد 54 اثر در بخش بازي‌هاي بزرگ رايانه‌اي، 22 اثر در بخش بازي‌هاي کوچک (Indie)، 8 اثر در مسابقه بازي‌هاي برخط و 8 بازي به رقابت با يکديگر مي‌پردازند.

همچنين بالغ بر 70 شرکت در سالن همايش‌هاي برج ميلاد آخرين دستاوردهاي خود را در عرصه بازي‌هاي رايانه‌اي به مخاطبان عرصه مي‌کنند.