بي بي سي - اهميت دنياي مجازي در زندگي روزمره ما چنان است که دست کم گرفتن آن به سادگي ممکن نيست.

تهيه کنندگان برنامه "برادر بزرگ" (Big Brother) تلويزيون واقع نما(Reality TV)، مي گويند که قصد دارند تا سري ويژه اي از اين برنامه با شرکت پرسوناژهاي مجازي بسازند.

شرکت کنندگان يا کساني که اين پرسوناژها را که شبيه آدمک هاي کارتوني هستند، روي اينترنت خلق مي کنند، در خانه اي با ديوارهاي شيشه اي ساکن خواهند شد، برنده اين برنامه صاحب همه جزيره "زندگي دوم" مي شوند.

فضاي اجتماعي

بازنمايي "برادر بزرگ" در فضاي مجازي موضوعي بحث برانگيز است. شايد جورج اورول در اين باره چنين مي نوشت: "اگر مي خواهيد تصوري از آينده داشته باشيد، يک مدير ريشوي سيستم را در نظر بياوريد که هميشه سرور را کنترل مي کند."

اگر چه ممکن است"زندگي دوم" هم نوع ديگري از سرگرمي آن لاين به شمار برود اما در واقع نمايانگر واقعي کاربرد فضاي آن لاين است.

در حال حاضر بيش از يک ميليون نفر از اين بازي سه بعدي آن لاين استقبال کرده اند.

شرکت کنندگان در اين بازي مي توانند لباس هاي متفاوت بر تن شخصيتهايي که خلق مي کنند بپوشانند و يا در دنياي مجازي پرواز کردن با هواپيما را تجربه کنند.

بسياري از شرکت کنندگان وقت بسياري را براي بازي سپري مي کنند و از ابزارهاي موجود در اين بازي براي خلق فضاي مجازي که ديگران را نيز به مشارکت در آن ترغيب مي کند، استفاده مي کنند.

ارتباط اجتماعي مجازي

ايده جالبي است که به مردم بگوييد به يک خانه مجازي سه بعدي بر روي اينترنت بروند که تصاوير مورد علاقه شما بر روي ديوارها نصب شده است، آخرين نوشته هايتان در وبلاگ خودتان را روي ميز بخوانند و تقويم و برنامه کاري تان را روي در يخچال ببينند.

ولي"زندگي دوم" چيزي بيشتر از اين هاست. جايي است که فن آوري و ارتباط اجتماعي در فضاي مجازي مجالي براي آزمون مي يابد.

شايد ما هنوز در مراحل نخست پديداري فضاي آن لاين قابل استفاده باشيم، بنابراين چاره اي نداريم جز آن که با بازي در آن، کودکي دومي را به جاي زندگي دوم اينترنتي، تجربه کنيم.