آمار حاكي از آن است كه 70 درصد از رفت و آمدهاي درون شهري ايرانيان در حال حاضر صرفا براي كسب اطلاعات در مورد خدمات مختلف صورت مي‌گيرد كه نتيجه اين رفت و آمدها افزايش ترافيك و تصادفات، آلودگي هوا و هزينه سوخت است.

اين درحالي است كه در شهرهايي مانند سئول در چارچوب پروژه‌هايي مثل شهر الكترونيك بيش از 500 خدمت به صورت آنلاين به شهروندان ارايه مي‌شود. براي تحقق شهر الكترونيكي در ايران بايد به دو موضوع مهم زير ساخت‌ها و فرهنگ‌سازي توجه كرد و طبعا رسيدن به خدمات آنلاين بر بستر اينترنت تلاش زيادي مي‌طلبد.

در حالي که طي سال‌هاي اخير بسياري از زيرساخت‌هاي ارتباطي براي داشتن شهر بهتر، زندگي بهتر فراهم شده است، اما هنوز تا نقطه ايده آل راه زيادي در پيش داريم. براي تحقق اين امر مهم، ضروري است اقدامات دولت و بخش خصوصي در دو جهت برنامه‌ريزي شود. ابتدا بايد با بسترسازي فني به پروژه‌هاي كوچك تري مانند شهر الكترونيكي بپردازيم؛ در صورتي كه موفق شديم خدمات متداول در حوزه مديريت شهري را از طريق سيستم‌هاي الكترونيكي به مردم ارايه دهيم، مي‌توانيم اين حوزه خدمات را گسترش دهيم و در سطح ملي نيز خدمات الكترونيكي را به مردم ارايه كنيم.

اما کار دوم و اساسي‌تر، توسعه روابط عمومي در جهت توسعه فرهنگي است. به عبارت ديگر تا شهروندان از نظر فرهنگي، آموزشي و اطلاعاتي به حدي نرسند كه ترجيح دهند به جاي خدمات سنتي و كاغذمحور از خدمات الكترونيكي استفاده كنند، پروژه شهر الكترونيكي به نتيجه نخواهد رسيد. يکي از مشکلات اصلي ما در اين پروژه و پروژه‌هاي مشابه اين است که عادت کرده‌ايم در ساخت و ساز، ايجاد و تاسيس مراکز بزرگ و پرهزينه اهتمام جدي داشته باشيم، اما هنوز ياد نگرفته‌ايم که به همان اندازه در اشاعه کاري که کرده‌ايم هم کوشا باشيم. ما کارگزاران روابط عمومي در ايجاد و توسعه شهر بهتر براي زندگي بهتر نقش مهمي داريم و بايد تمام توان خود را به کار گيريم و البته مي‌توانيم.

*مدير کل روابط عمومي شرکت مخابرات ايران