پروژه اپراتور سوم با امکان ارائه فناوري نسل سوم تلفن همراه در کشور يک پروژه ملي در جهت توسعه فناوري در کشور است که با احتياط از سوي وزارت ارتباطات مراحل برگزاري آن انجام شد اما آخر اين مثنوي هفتاد من آن قدر مبهم است که نمي‌توان نتيجه مطلوبي را براي آن متصور بود.


در اين ميان ابهام اصلي حاصل نگاه حمايتي وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات و در ذيل آن سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي به عنوان صادرکننده پروانه به اين پروژه است که با همه تاخيرهايي که مجريان در به ثمر رساندن پروژه داشتند اما باز هم چتر حمايتي خود را آن دريغ نکردند.


البته اين مجري بي‌تجربه در فعاليت اپراتوري هم نتوانست در اين مدت به خوبي از حمايت‌هاي دولتي که سايه دو وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات و تعاون، کار و رفاه اجتماعي بر سر آن بود، بهره ببرد و اين پروژه ملي را در سطح کوچکتري به منصه ظهور رساند.


عرض اندام‌هاي اين اپراتور تاکنون در دو مرحله خلاصه شده است: يکي مراسم رونمايي از نام و نشان تجاري آن بوده که شباهتي به معرفي يک پروژه وسيع ملي نداشت و ديگري که در سطح کوچکتري بود، نخستين روز واگذاري تجاري سيم‌کارت‌هاي رايتل بوده است.


البته گام‌هاي آهسته و محتاطانه رايتل را مي‌توان به عدم اجراي تعهدات آن نيز نسبت داد به طوريکه اين اپراتور طبق پروانه متعهد بود با پوشش حداقل 80 درصدي در 8 استان کشور فعاليت‌هاي خود را آغاز کند اما نه تنها اين وعده محقق نشد بلکه حتي تعهد واگذاري آن در يک استان هم وعده ناکامي است که هنوز محقق نشده است.


برهمين اساس خيلي‌ها که از همان روزهاي نخستين پايان خوشي را براي اين اپراتور متصور نبودند، عليرغم همه حمايت‌هاي دولت از اين پروژه باز هم نگران طرحي هستند که قرار است 15 سال در گستره کشور فعاليت کند. در نگاهي کلي‌تر دغدغه عمومي درباره اپراتوري بدقول و نامتقارن دلهره تاخيري حتي چند ماهه يا حتي چند ساله نيست، نگراني از باب سرويسي است که قرار است در آينده زيرساخت نسل سوم خدمات همراه در کشور باشد و در حال حاضر نه تنها از بي‌برنامه گي و عقب‌ماندگي رنج مي‌برد بلکه سبب به تاخير افتادن کل نظام اپراتوري در کشور شده است.


مشترکان، اپراتورها و حتي جوامع موازي مانند برنامه‌نويسان و توليدکنندگان و توزيع‌کنندگان تلفن همراه اکنون منتظر زده شدن سنگي هستند که يک سال پيش مشخص شد حتي براي کل دستگاه دولتي نيز سنگ بزرگي براي زده نشدن است.