يك مدرس ارتباطات تاكيد كرد كه گونه‌هاي مختلف روزنامه‌نگاري، همچون روزنامه‌نگاري راديو و تلويزيوني، روزنامه‌نگاري ويديويي و روزنامه‌نگاري پخش مستقيم،‌ همچون روزنامه‌نگاري سايبر نيازمند مطالعه و آموزش هستند و در اين راه تنها نبايد به روزنامه‌نگاري كاغذي و سايبر توجه كرد.

به گزارش خبرنگار سرويس رسانه‌ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر حسن نمك‌دوست تهراني، در دومين نشست سايبرژورناليسم كه صبح امروز در واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي برگزار شد، روزنامه‌نگاري را از لحظه تولد آن مدرن دانست و اظهار داشت: كاربرد صفت سنتي براي روزنامه‌نگاري قبل از اينترنت به‌جا نيست،‌ روزنامه‌نگاري همواره فرزند زمان خود بوده، با خبر و حيات اجتماعي سر و كار داشته و به آخرين فن‌آوري نيز متكي بوده است؛ بنابراين اطلاق صفت سنتي به گونه‌هاي مختلف روزنامه‌نگاري قبل از اينترنت نادرست است.

او افزود: يكي از دلايل بي‌توجهي به روزنامه‌نگاري راديو و تلويزيوني يا پخش مستقيم ماهواره‌يي، انحصاري بودن راديو و تلويزيون در ايران و ممنوع بودن استفاده از فن‌آوري ماهواره در كشورمان است؛ همچنان كه دولتي بودن ساختار روزنامه‌نگاري چاپي نيز سبب توسعه نيافتگي آن شده است.

نمك‌دوست با اشاره به اين‌كه موضوع اصلي در آموزش روزنامه‌نگاري سايبر آشنايي و بهره‌گيري از امكانات فضاي آنلاين است، تاكيد كرد كه در زمينه‌ي سبك‌ها و تكنيك‌هاي خبرنگاري تفاوت عمده‌اي ميان روزنامه‌نگاري كاغذي و روزنامه‌نگاري سايبر وجود ندارد.

نمك‌دوست با تاكيد بر اين كه روزنامه‌نگاري آنلاين قطعا يك حرفه است،‌ گفت كه برخي وبلاگ‌ها در برخي پست‌هايشان كار روزنامه‌نگاري مي‌كنند؛ ولي به هيچ روي نمي‌توان كليت وبلاگ‌نويسي را معادل روزنامه‌نگاري دانست.

وي گفت كه از مطبوعات به عنوان ركن چهارم دموكراسي ياد مي‌كنند، در عين حال امروزه از وبلاگ‌نويسي به عنوان ركن پنجم نام مي‌برند؛ درواقع كار روزنامه‌نگاران نظارت بر رفتار حكومت و كار وبلاگ‌ها توجه به عملكرد مطبوعات است، وقتي مطبوعات بنا به مصلحت‌هاي محافظه‌كارانه از درج برخي مطالب استنكاف مي‌كنند،‌ وبلاگ‌ها مي توانند درباره‌ي آن‌ها بنويسند و به اين ترتيب به گشوده شدن فضا كمك كنند.