1) سوم شعبان سال4هجري قمري، «ولادت تابناک دومين اختر امامت و ولايت حضرت اباعبد الله الحسين : حضرت رسول اكرم(ص) كنيه ايشان را «اَباعبدالله» گذاشتند و سيّد جوانان اهل بهشت خِطابشان كردند. امام حسين(ع) درجنگهاي جَمَل، صِفّين و نهروان ازسپهسالاران لشكراسلام بودند و دركنارپدربزرگوارشان حضرت علي(ع) شمشيرمي زدند. پس ازشهادت امام حسن مجتبي(ع) حضرت سيّد الشّهدا رهبري دنياي اسلام و مسلمانان را عهده گرفتند و درحماسه خونين كربلا درخت اسلام را با خون مطهرخويش آبياري كردند. امام حسين(ع) درس شهادت، فضيلت و سازش نكردن با ظلم را به مسلمانان آموختند. حضرت امام حسين(ع) دربرابر يزيد ديوارهاي سكوت را شكستند و وجدان فروخفته امت پريشان احوال اسلام را بيدار ساختند و بدين ترتيب رسالت خويش را به انجام رساندند. رسالت امام حسين(ع) نه احياي گذشته كه احياي آينده و آيندگان بود و قيامشان را بايد دربيداري و نبرد نسلهاي پس ازايشان جستجو كرد. گفتني است كه فرخنده زادروز امام شهيدان روز« پاسدار» نامگذاري شده و هرسال به همين مناسبت درسراسر ايران مراسم با شكوهي برگزار مي شود.