گوگد، روستائي در يک فرسخي شهرستان گلپايگان، مهد پرورش عالمان بزرگي است .
سالها پيش در اين روستا بزرگمردي پاکدل و پرهيزگار، عالمي عامل و سيدي بزرگوار به اسم سيد محمد باقر مي زيست. آقا سيد محمد باقر در بين مردم آن سامان معروف به زهد و تقوي و فضيلت بود.
آقا سيد محمد باقر امام داراي چهار فرزند دختر بود، ولي از داشتن فرزند پسر محروم بود و از دست تقدير هشت پسر ايشان قبل از تولد مرجع بزرگ از دنيا رفته بودند و داغ حسرت بر دل وي مانده بود.
عاقبت بارقه اي از نور ولايت از وادي مقدس ناحيه امام هشتم عليه السلام بر قلب وي تابيد. و همه احساسات او را تحت تأثير خود قرار داد و در آقا سيد محمد باقر امام عزم سفر به آن آستان مقدس را بوجود آورد. بي درنگ بار سفر مولي الموالي امام هشتم عليه السلام را با زاد صفاي اخلاص بر راحله توکل بربست و با پاي پياده خود را بدان آستان مقدس رسانيد و از حضرت خواست که به إذن الله پسري به او مرحمت نمايند که موجب روشني چشم او، و برکت و عزت اسلام و مسلمين باشد.
در پي اين توسل در همين سفر يکي از صبيه هاي ايشان در عالم رؤيا مشرف به حضور حضرت رضا و امام جواد عليهما السلام مي شوند. بعد مشاهده مي کنند که حضرت جواد عليه السلام رفت و امام رضا عليه السلام ماند. سيد محمد باقر، خواب را چنين تعبير کردند که خداوند دو پسر به ايشان مي دهد که اولين آنها رضا، مي ماند ولي دوميش از دنيا مي رود، و همين طور هم شد! و در هنگام تولد فرزند دوم، مادر و پسر هر دو از دنيا مي روند.
در هشتم ذي القعده سال 1316 ق در خانه سيد محمد باقر امام ستاره اي پر فروغ درخشيد و خانه پر از صفا و معنويت او به نور جمال کودکي منور گرديد که موجب شادي تشنگان علم و فضيلت شد.