(سالروز شهادت آيت اللّه‏ صدوقي)

دو رکعت عشق راست نيايد مگر بخون

شهيد آيت اللّه‏ محمد صدوقي، همواره در زندگي شخصي خويش، پيامبر اسلام حضرت محمد مصطفي صلي‏الله‏عليه‏و‏آله را الگو و مقتداي خويش قرار داده بود. او در محراب عشق، بر امام‏علي عليه‏السلام قامت بست و دل از جهان مادي برکند تا در عرش اعلا به ديدار يار شتابد. آن شهيد بزرگوار پس از اقامه نماز جمعه دهم رمضان سال 1361، شراب رحمت الهي را مستانه سرکشيد و در راه تبليغ دين مبين اسلام، از جان خويش گذشت تا بار ديگر ياد آريم آن سخن منصور حلاّج را که مي‏فرمود: «دو رکعت عشق راست نيايد مگر به خون».

زندگي‏نامه

شهيد آيت اللّه‏ صدوقي، در سال 1287 هجري شمسي، در دارالعباد، يزد به دنيا آمد و در اوان کودکي، پدر و مادر خويش را از دست داد. دوران تحصيل ايشان، در شهرهاي يزد، اصفهان و البته بيش‏تر قم رقم خورده است. آن بزرگوار در سال 1330، به علت اصرار مردم يزد به زادگاه خود بازگشت و به سامان‏دهي وضعيت ديني و معيشتي مردم پرداخت. در 1341 همگام با امام خميني رحمه‏الله ، نهضت را شروع کرده و با اطلاعيه‏هاي آتشين و مبارزات خود، عرصه را بر رژيم سخت کرد. اسناد باقي مانده از ساواک استان يزد و نيز استان‏هاي مجاور، بيانگر نفوذ ايشان در شهرهاي مختلف کشور بوده است. آن شهيد سعيد پس از انقلاب، به عنوان نماينده ولي فقيه در يزد و نماينده مردم اين استان در مجلس خبرگان براي تدوين قانون اساسي خدمت نمود و در تيرماه 1361، پس از نماز جمعه، به دست منافقان خائن به شهادت رسيد.

در انديشه مسلمانان

از ويژگي‏هاي شهيد صدوقي، نگاه ايشان به تمام زواياي جهان، به ويژه جهان اسلام بود. آن شهيد بزرگوار با اطلاع دقيق از محيط و زمان، خود را به عنوان يک برادر دلسوز، براي همه مسلمانان جهان مي‏دانست و در برابر وضعيت و تفکر مسلمان ديگر کشورها، حساس بود. ايشان در اطلاعيه‏ها و پيام‏هايي که به ملت‏هاي مسلمانان جهان مي‏فرستاد، با تکيه بر نقش استکبار جهاني در ايجاد تفرقه ميان مسلمانان، مؤمنان را از حس خودپرستي برحذر مي‏داشت و محبوب‏ترين انسان‏ها را نزد خداوند، با تقواترين افراد معرفي مي‏کرد.

عشق و علاقه به اهل‏بيت

روش زندگي و سخناني که از شهيد صدوقي به يادگار مانده، بيانگر ارادت خاص ايشان به پيامبر اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله و ائمه اطهار عليهم‏السلام است. شهيد صدوقي از آغاز تشکيل خانواده، همواره مقيّد بود که يک روز در هفته، مجلس سوگواري و ذکر فضايل اهل بيت عليهم‏السلام را در منزل برگزار کند. او حتي در دوران اختناق رضاخان نيز از اين روش پسنديده دست برنداشت و با برپايي اين مجالس، مرد را در راه خوشه چيني از فضايل و برکات ذکر اهل‏بيت عليهم‏السلام ياري مي‏رساند.

روح جوان‏پذيري

شهيد آيت‏اللّه‏ صدوقي، نه تنها با احترام به بزرگان، مقام آنان را در اجتماع ارج مي‏نهاد؛ بلکه در جذب جوانان و تربيت آنان نيز تلاش وافري از خود نشان مي‏داد. زماني که آن بزرگوار به يزد آمد، حدودا 45 ساله بود، ولي چنان با نسل جوان صميمي گرديد که بيش‏تر شرکت کنندگان در نماز جماعت ايشان، جوانان بودند. شهيد صدوقي مي‏دانست که با ورود جوانان به مساجد، آن‏ها آداب و سنت‏هاي اسلامي را فرامي‏گيرند و در محيط مسجد و مسجديان، پاي‏بندي بيش‏تري به اسلام از خود نشان خواهند داشت.

معلم شجاعت

يکي از ويژگي‏هاي بارز شهيد صدوقي، شجاعت منحصر به فرد ايشان در مبارزه با رژيم شاه و پس از انقلاب بود. مقام معظم رهبري در مورد شجاعت ايشان مي‏فرمايند: «بنده از تبعيد برمي‏گشتم. وقتي به يزد سفر کردم و وارد مسجد ايشان شدم، ديدم مثل اين که اينجا جزء محيط اختناق کشور ايران نيست. توي مسجد اعلاميه‏هايي زده بودند خيلي آزاد. همه مي‏آمدند و مي‏خواندند... [که] داراي مضامين فوق العاده تحريک‏آميزي بود.... يا طريقه ساختن «کوکتل مولوتف» يا «نارنجک دستي»... را زده بودند پشت شيشه مسجد. ... خود [شهيد صدوقي] هر شب منبر مي‏رفت و جمعيت انبوهي در مسجد جمع مي‏شدند و با بيانات خودش ارشاد مي‏کرد و به طور صريح عليه مقامات سخن مي‏گفت. اين روحيه شجاعانه آيت اللّه‏ صدوقي، مردم يزد را هم شجاع کرده بود».

مديري مدبّر

شهيد صدوقي، دانشوري انديشمند و مديري توانا بود که با حق مداري و مردم داري در مديريتِ بحران‏ها، کارهاي شگفتي از خود نشان مي‏داد. وي با تأکيد بر رعايت حدود الهي و پافشاري بر حفظ ارزش‏ها، مردم را جذب مي‏کرد و در عين‏حال، با مُداراي خود، اصول ديني و اخلاقي آنان را متزلزل نمي‏ساخت. شهيد صدوقي با راهنمايي‏هاي خود، بحران‏هاي پيچيده جامعه را به گونه‏اي حل و فصل مي‏کرد که اصول ديني خدشه دار نشود.

شهيد صدوقي در نگاه بزرگان

مرحوم استاد علامه طباطبايي رحمه‏الله از دانشمنداني بود که بيش‏تر وقت خود را به تدريس و مطالعه اختصاص مي‏داد تا ديد و بازديد، ولي در مورد شهيد محراب آيت‏اللّه‏ صدوقي، استثنا قايل بود و با تواضع خاصي در مورد ايشان مي‏فرمود: «صدوقي، شخص ظريفي است و زحمات زيادي [براي اسلام] کشيده است». هم چنين عارف بزرگوار آيت‏اللّه‏ بهاءالديني درباره ايشان مي‏گويد: «[او] عالم مجاهدي بود که در مکتب تشيّع و اهل بيت عصمت و طهارت، از مفاخر روحانيت محسوب مي‏شد».

فخر محراب از نظر آفتاب

مقام معظم رهبري در مورد شهيد صدوقي مي‏فرمايند: «اين عالم ربّاني، که يکي از ارکان اسلام و بانيان انقلاب اسلامي ايران بود، با مبارزات خود در دوران اختناق و مقاومتش در برابر دشمن و با ايثار و فداکاري‏اش پس از انقلاب و حضورش در همه صحنه‏هاي حساس و سازنده، سند افتخاري براي جامعه روحانيت و نمونه‏اي از يک عالم مبارز و مجاهد اسلام بود. وجود با برکت او، مي‏توانست در عرصه پيکار حق عليه باطل کارساز و مشکل گشا و رهنما باشد و حياتش، مشحون از جلوه‏هاي مبارک حيات طيّبه اسلامي بود. [او] از شهادت بيمي نداشت و با حضور خود و عمل صالح خود، آمادگي‏اش را براي شهادت اعلام مي‏کرد».

بهترين ياور امام در مبارزه

در دوران انقلاب، اعلاميه وسيله‏اي بود که گروه‏هاي مبارز با آن خط‏دهي مي‏شدند و جامعه در پرتو و اُفق آن حرکت مي‏کرد. شهيد محراب آيت اللّه‏ صدوقي درنهضت مردم ايران بر ضد حکومت شاهنشاهي، افزون بر ايجاد پل ارتباطي ميان مردم و امام امت رحمه‏الله در رسانيدن اين اعلاميه‏ها به مردم، خود نيز با صدور اعلاميه و خط‏دهي مردم، مي‏کوشيد بار سنگين مبارزه را از دوش امام بکاهد و شايد به همين دليل است که امام خميني رحمه‏الله در مورد ايشان مي‏فرمودند: «مي‏توانم بگويم که [شهيد صدوقي] محور اين انقلاب بوده است».

ولايت فقيه از نگاه شهيد صدوقي

شهيد صدوقي در مورد نقش ولي فقيه در اداره جامعه چنين مي‏فرمايند: «امام خميني با ايدئولوژي اسلام راستين و نيروي لايزال و خلاّق ايمان، زنجيرهاي اسارت را يکي پس از ديگري از دست و پاي خلق مسلمان ايران برداشت. امام خميني در رهبري خويش، به دنبال رهبري و ادامه رهبري ائمه معصومين عليهم‏السلام است».

روحانيت از ديدگاه شهيد صدوقي

شهيد صدوقي، روحانيت را چنين توصيف مي‏کرد: «روحانيت نه تنها از شهادت نمي‏هراسد، بلکه عاشق شهادت است و تاريخ سرخ تشيّع، ثابت کرده است [که] ملت مسلمان، هميشه شخصيت‏هاي ارزنده خود را فداي هدف کرده است». ايشان هم‏چنين با اشاره به مسأله ارتباط روحانيت با مردم فرمودند: «جدايي روحانيت از توده‏هاي ميليوني مردم، مساوي انهدام کامل انقلاب و تحقق خواسته‏هاي ابرقدرت‏هاي خارجي و مزدوران خودفروخته داخلي آن‏هاست».

سفارش به حضور در صحنه

آيت‏اللّه‏ شهيد صدوقي، در يکي از توصيه‏هاي خود به ملت ايران، چنين مي‏فرمايند: «ملت ما بدانند آن عامل مهمي که دشمن را نااميد و مأيوس مي‏سازد، حضور مردم در صحنه است. پس اکنون يکي از وظايف ديني و الهي مردم، حضور آنان در صحنه‏هاي سياسي کشور است».

بوسه تيغ

باز در سوگ عزيزي اشک‏ها هم‏رنگ خون شد
وسعت محراب، چون باغ شقايق لاله‏گون شد
مسجد آدينه گم شد در سوادِ غربي غم
روزه‏دار عاشقي را نوبتِ افطارِخون شد
بوسه زد تيغ شهادت بر گلوي تشنه او
سرخ رو بر سفره سبز تجلّي رهنمون شد
سرخوش از صهباي يارب، خطبه ميلاد بر لب
نغمه «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبِه»اش در ارغنون شد
پير سرمست سحر در دامن سجّاده خون
دست‏افشان، پاي کوبان از حجاب تن برون شد
شور شيرين، کس نمي‏داند چه‏ها کرده است کاين‏سان
مسجد و محراب يکسر، بيستون در بيستون شد
عرشيان، فرش از حرير نور گستردند يارب
بر کدامين لب مگر «انّا اليه راجعون» شد ( شاعر : زکريا اخلاقي )

اي فخر محراب!

نويسنده: حمزه کريم‏خاني
دستان نجيب تو شقايق عشق مي‏کاشت و شميم گلاب شهادت بر مي‏داشت.
اي فخر محراب و اي شريعه شيدايي! تو از جنود مخلص سپاه نور بودي.
امواج هدايت از درياي کلام ربوبي‏ات به سوي ساحل سعادت متلاطم و پر شکوه راه مي‏يافت و دل‏ها و انديشه‏هاي خدا جويان را به شکوفايي فطرت مي‏خواند.
خطبه‏ها و خطابه‏هاي رسايت بر جان مشتاقان مي‏نشست و همه‏را به‏پارسايي و اخلاص توصيه‏مي‏کرد.
در حوزه‏هاي دانش و نور، در اوج آبي تعالي، پرواز با بال‏هاي سپيد ايمان و يقين را تجربه کردي و ارمغان سلوک خويش را به راهيان کمال عطا نمودي.
اي پروانه شيداي ولايت، اي محو تماشاي سيماي حق، اي بزرگمرد قرب و قيام و اي مجاهد طريق حقيقت!
عروج سرخ غمگنانه‏ات، زخم بر شانه اسلام و جراحت دل ياران توست.
اي وارث صالحان و مؤمنان و اي فاني در ولايت ملکوت! تا بقاي روزگاران، نام تو باقي است.
آن‏گاه که از کنار ما به سمت سپيده رحمت يار شتافتي، صورت سپيدار آرزو به زردي گراييد و شمع شوق خاموش شد.
اشک و نيايش عاشقان هماره بدرقه راهت باد!
منبع: http://www.hawzah.net
/خ