در آستانه هر سال نو، بسياري از مردم تصميم ميگيرند که در رفتار و عادتهاي خود تغيير به وجود آورند و هر سال، اغلب اين تصميمات عملي نميشود. اين امر به دليل کمبود تمايل يا علاقه افراد به يک زندگي بهتر نيست بلکه به خاطر اين واقعيت است که تغيير، کار پيچيده و دشواري است.
در آستانه هر سال نو، بسياري از مردم تصميم ميگيرند که در رفتار و عادتهاي خود تغيير به وجود آورند و هر سال، اغلب اين تصميمات عملي نميشود. اين امر به دليل کمبود تمايل يا علاقه افراد به يک زندگي بهتر نيست بلکه به خاطر اين واقعيت است که تغيير، کار پيچيده و دشواري است. عادتهاي ما با شخصيت و وجودمان عجين ميشوند و ما به طور خودکار و بياراده آنها را انجام ميدهيم. در نتيجه، تغيير دادن آنها به تلاش مستمري نياز دارد تا يک عادت تازه در وجود ما شکل بگيرد و پايدار گردد. اين مقاله به شما کمک ميکند تا انتظارات، نگرشها و روشهاي خود در مورد تغيير را به نحوي اصلاح کنيد که به نتايج ماندگار و پايداري دست يابيد.
به «هدفها» فکر کنيد نه «تصميمها»
اغلب افراد تصميمهايي که ميگيرند را نصبالعين خود ساخته و خود را مصمم به اجراي آنها نشان ميدهند در حالي که هدفگذاري، شيوه و تاکتيک بهتري است. ممکن است اين پرسش به ذهنتان برسد که چه تفاوتي بين اين دو وجود دارد؟ افراد وقتي تصميم به تغيير ميگيرند معمولاً رويکردشان نسبت به تغيير همراه با نگرش است: «از حالا به بعد، ديگر ] نام رفتاري که ميخواهيد تغيير دهيد را بگذاريد [ را انجام نميدهم.» مشکلي که در اين رويکرد وجود دارد اين است که پس از يکي دوبار ناکامي، احساس نوعي شکست در افراد به وجود ميآيد و آنها را به سوي رها کردن تمام تلاشها و بازگشت به الگوهاي رفتاري پيشين سوق ميدهد. امّا با هدف گذاري، فرد فعاليت در جهت رسيدن به رفتار مطلوب را نشانه ميگيرد. تفاوت کليدي در اين است که فردي که براي رسيدن به يک هدف تلاش ميکند انتظار ندارد که از همان لحظه اول به آن برسد و از هر پيشرفتي که در راه رسيدن به هدف به دست ميآورد خوشحال ميشود و انگيزه و غرور، او را در مسيري که در پيش گرفته به پيش ميبرد.
ايدههاي زير ميتواند به برآورده شدن «هدفهاي سال نو» شما کمک کند:
يادتان باشد که اين يک فرايند است: انتظار داشته باشيد که گام به گام به هدف نزديک شويد. بدينترتيب اگر نتيجه مطلوب فوراً به دست نيامد، دلسرد نميشويد.
يک برنامه تدريجي براي خود در نظر بگيريد: در هدفگذاري براي يک رفتار جديد، برنامهاي تدريجي در نظر بگيريد. براي مثال، به جاي اين که بگوئيد «من هر روز به باشگاه ورزشي خواهم رفت»، ابتدا طوري برنامهريزي کنيد که مثلاً هر چهارشنبه به آنجا برويد و سپس به تدريج بر تعداد روزها بيافزائيد.
موفقيت را در دسترس خود قرار دهيد: از ابتدا هدفهاي کوچک و دستيافتني براي خودتان قرار دهيد و پس از تکميل هر مرحله، هدف بعدي را کمي دورتر در نظر بگيريد. به اين ترتيب، شما ضمن اين که به تدريج به سمت هدف نهايي حرکت خواهيد کرد به «موفقيتهاي» زيادي در طول راه دست خواهيد يافت. بسياري از مردم انتظار دارند که يک شبه به هدف نهايي دست يابند و چون معمولاً اين کار امکان پذير نيست پس از مدتي، احساس شکست و ناکامي به سراغشان ميآيد.
هدفهاي ماهانه داشته باشيد
حتماً شما هم مثل بقيه مردم مي خواهيد چند تغيير در زندگي خود به وجود ميآوريد. در اين صورت، هر ماه به سراغ يکي از آنها برويد. بدين ترتيب،
1) ميتوانيد تمرکز بيشتري روي هر کدام داشته باشيد.
2) ميتوانيد هر ماه به يک ايده جديد خود را متعهد نمائيد و در نتيجه، اين پيشرفت در تمام طول سال ادامه خواهد يافت و تکامل شخصي، جزئي از شيوه زندگي شما خواهد شد.
3) چون شکلگيري هر عادت جديد معمولاً حدود 21 روز طول ميکشد، زمان استراحت کافي قبل از پرداختن به هدف بعدي را در اختيار خواهيد داشت و از اين بابت دچار استرس نخواهيد شد.
براي پيشرفتهاي خود پاداش در نظر بگيريد
تغيير عادت کار دشواري است و گاهي با کمي کمک ميتوان راحتتر آن را انجام داد. (به ياد بياوريد که چگونه تشويقهاي يک معلم، شوق فراگيري را در شما افزايش داد.) با وجودي که رسيدن به هدف، خود پاداش بزرگي به همراه دارد امّا در نظر گرفتن پاداشهاي اضافي براي خودتان ميتواند به شما در ادامه دادن مسير و حفظ انگيزه کمک کند، حتي اگر گاهي باعث شود که شما حس کنيد به خاطر آنها تلاش مي کنيد نه به خاطر دستيابي به هدف اصلي! شما به شيوههاي زير ميتوانيد براي خودتان پاداش در نظر بگيريد:
? کارگروهي: فردي را پيدا کنيد که هدفهاي شما را بشناسد و همديگر را تشويق کنيد، حتي اگر هدفهاي متفاوتي داشته باشيد.
? پاداش براي موفقيتهاي کوچک: هدف خود را به گامهاي کوچک تقسيم کنيد و براي تکميل هر گام، پاداشي براي خود در نظر بگيريد.
? تناسب پاداشها با دستاوردها: پاداشها را مطابق و متناسب با دستاوردهاي هر مرحله در نظر بگيريد (مثلاً يک لباس ورزشي تازه براي هر 10 بار ورزش، و يا يک قلم جديد پس از هر دو هفته خاطره نويسي.)
منبع:http://ravanyar.com/خ