مقدمه:

تکنيک هايي که در زير درمورد تشخيص دروغ و دروغگو برايتان معرفي مي کنيم، معمولاً توسط پليس و نيروهاي امنيتي استفاده مي شود. اين تکنيک ها براي مديران، کارفرماها و افراد عادي براي استفاده در موقعيت هاي روزمره که تشخيص دروغ از راست به جلوگيري از قرباني شدن براي دسيسه و فريب کمک مي کند، مفيد است.
هشدار: گاهي اوقات، ناداني بهتر است. بعد از به دست آوردن اين علم، ممکن است با فهميدن اينکه کسي به شما دروغ مي گويد، آزرده خاطر شويد.

علائم دروغگويي

زبان بدن دروغگويي:
- حالت فيزيکي فرد محدود و خشک مي شود، دست ها حرکت چنداني ندارند. سرعت حرکت دست ها و پاها حين دروغ گفتن کندتر مي شود.
- کسي که دروغ مي گويد، از برخورد چشمي با شما اجتناب مي کند.
- دروغ گو دست هاي خود را به صورت، گلو يا دهانش مي مالد. لمس کردن يا خاراندن بيني يا پشت گوش هم اتفاق مي افتد.

ژست هاي احساسي و تناقض

- زمان و مدت ژست ها و حالات احساسي سرعت عادي خود را از دست مي دهد. ابراز احساسات با تاخير مواجه مي شود و ممکن است طولاني تر از حالت عادي ادامه پيدا کند و بعد ناگهان متوقف شود.
- زمان بين ژست هاي احساسي و کلمات متناقض است. مثلاً کسي وقتي هديه اي دريافت مي کند مي گويد، "خيلي دوستش دارم." و بعد از گفتن جمله لبخند مي زند به جاي اينکه همزمان با گفتن جمله اين لبخند را نشان دهد.
- ژست ها و حالات با بيانات لفظي مغاير است. مثلاً وقتي مي گويد، "دوستت دارم" اخم مي کند.
- وقتي فرد قصد وانمود کردن حالتي دارد، حالات او به حرکات دهاني محدود مي شود به جاي اينکه کل چهره او را تحت تاثير قرار دهد. مثلاً وقتي کسي به حالت طبيعي لبخند مي زند، اين لبخند روي کل صورت او تاثير مي گذارد.

تعاملات و واکنش ها

- فرد مرتکب دروغگويي، حالت دفاعي به خود مي گيرد. فرد معصوم چنين واکنشي نخواهد داشت.
- فرد دروغگو در مواجهه با فرد مقابل خود که از او بخاطر دروغش پرس و جو مي کند، احساس ناراحتي مي کند و ممکن است سر يا بدنش را از او برگرداند.
- فرد دروغگو ممکن است ناخودآگاه اشيائي (کتاب، فنجان قهوه و امثال آن) را بين شما و خودش قرار دهد.

زمينه لفظي و محتوا

- دروغگو ممکن است از کلمات خود شما براي پاسخ به سوالتان استفاده کند. وقتي از او مي پرسيد، "آخرين شيريني را تو خوردي؟" دروغگو جواب مي دهد، "نه من آخرين شيريني را نخوردم."
- دروغگوها گاهي اوقات با بيان عبارات و جملات مستقيم از بيان دروغ اجتناب مي کنند. به جاي اينکه مستقيماً چيزي را رد يا انکار کنند در لفافه سخن مي گويند.
- فرد متهم به دروغگويي معمولاً بيشتر از حد طبيعي حرف مي زند و براي متقاعد کردن شما جزئيات غيرضروري به آن اضافه مي کند. آنها از سکوت و مکث ميان صحبت ها احساس ناراحتي ميکنند.
- دروغگو با لحني يکنواخت و خسته کننده حرف مي زند و معمولاً از ضماير استفاده نمي کند.
- کلمات او به آهستگي بيان مي شوند و گرامر و ساختار جمله هايش ممکن است مشکل دار باشد.

ساير علائم دروغ:

- اگر باور داريد که کسي دروغ مي گويد، موضوع صحبت را سريع عوض کنيد. فرد دروغگو خيلي از اين مسئله استقبال مي کند و بحث جديد را با آرامش و اشتياق بيشتري دنبال خواهد کرد. فرد دروغگو علاقه زيادي به عوض شدن بحث دارد درحاليکه کسي که حقيقت مي گويد از اين تغيير ناگهاني موضوع بحث گيج مي شود و دوست دارد که بحث قبلي را باز دنبال کند.
- دروغگو براي اجتناب از يک موضوع خاص به شوخي و خنده روي مي آورد.

نکات پاياني:

مشخص است که داشتن يک يا دو مورد از اين علائم کسي را دروغگو نمي کند.
رفتارهايي که در بالا ذکر شد را بايد درمقايسه با رفتارهاي نرمال شخص مورد نظر بسنجيد. /س