واژه سکولاريسم پس از چالش ميان کليسا و جامعه وارد انديشة سياسي غرب شد و در طيف وسيعي از الحاد تا پذيرش دين در اروپا ظهور کرد که مهمترين هدف آن رها سازي کليسا از حاکميت سياسي بوده است. سکولاريسم به معناي جدا شدن دين از دنيا و سکولاريزاسيون به معناي دنيوي کردن و جدا انگاري دين و دنيا و دين زدايي است. جدا انگاري دين از دنيا فرآيندي است که طي آن وجدان ديني فعاليت‌هاي ديني و شعارهاي ديني اعتبار و اهميت خود را از دست مي‌دهند. و در واقع دين در عمل کرد نظام اجتماعي به حاشيه رانده مي‌شود.
رواج سکولاريزاسيون به تمايز نهادهاي اجتماعي و فعاليت تشکيلات انساني و پيش فرضي‌هاي ماوراي طبيعي انجاميد و به جداسازي دين و دنيا شناخته شد. و دين فقط به ارتباط انسان با ماوراي طبيعت اختصاص يافت. به هر جهت مي‌توان از مهمترين شاخصه‌ها و ويژگي‌هاي سکولاريسم به جدايي دين از دولت ـ تساوي ميان زن و مرد در قانون ـ حاکميت و مشروعيت حکومت از ملت و آزادي دين از سيطره‌ي دولت و دولت از سيطره‌ي دين اشاره کرد.
اما عوامل و دلايل پيدايش سکولاريسم در مغرب زمين در نگاه‌ به عوامل درون ديني از آموزه‌هاي متون ديني مسيحيان و نيز رفتارها و عمل کرد‌هاي روحانيان مسيحي، و به عوامل بيرون ديني خارج از سنت، مسيحيان تقسيم مي‌شوند، که مي‌توان در علل تحقق سکولاريسم به موارد ذيل پرداخت.
1 – جداانگاري دين از نهاد سياست در مسيحيت و اناجيل اربعه و رهبران کليسا
2 – فقدان قوانين حکومتي و اجتماعي در متون مقدس مسيحيت
3 – جزميت گرايي افراطي کلسياي قرون وسطي و تعارض و چالش ميان علم و دين با گسترش علوم طبيعي
4 – جريان نهضت رفرميسم در راستاي کاهش نفوذ مذهب و دين در شئون زندگي اجتماعي
5 – فقر و ناتواني کليسا در پاسخ به شبهات کلامي و فلسفي و نارسائي تعاليم انجيل و مسيحيت
سکولاريسم در غرب فقط زاييده‌ي افکار بدانديشان و دين ستيزان نبود بلکه خاستگاه‌هاي انسان شناسانه، معرفت شناسانه و دين شناسانه سکولاريسم را در نهايت به مثابه يک ايدئولوژي در عصر مدرنيته در‌ آورده است. به عبارت ديگر علاوه بر بنياد‌هاي اجتماعي و عوامل جامعه شناختي سکولاريسم بايد به بينادهاي نظري و فکري اين فرآيند نيز توجه داشت که اومانيسم، علم گرايي، عقل گرايي، نمونه‌هايي از آن است.
اما دولت منتظر به هيچ وجه با سکولاريسم هماهنگي ندارد. زيرا نظريه سکولاريسم با هيچ يک از ساحت‌هاي اسلام سازگاري ندارد. و سيره عملي پيامبر اکرم (صلّي الله عليه و آله و سلّم) و پيشوايان معصوم به شدت باسکولاريسم در تضاد است علاوه بر اين که قوانين اسلامي در عرصه‌هاي اقتصاد، حقوق، رياست،‌ مديريت اخلاق،‌ تربيت و غيره نيز نافي اين ادعاست.
دولت منتظر همانند حکومت جهاني مصلح ماهيتي ضد سکولاريستي بايد داشته باشد چرا که قيام امام (عليه السلام) همراه با تشکيل حکومت ديني و دولت اسلامي است و احاديث بسياري بر حضور حضرت مهدي (عج) در حيات اجتماعي انسان‌ها دلالت دارد که تمام اين موارد با سکولاريسم ناسازگار است. علاوه بر آن دولت منتظر با مباني سکولاريسم از جمله کثرت‌گرايي ديني نيز در چالش است.
البته مخالفت دولت منتظر با سکولاريسم به معناي مخالفت با علم و تعقل نيست بلکه با سکولاريسم و علم ‌گرايي نافي وحي، مخالفت مي‌کند.
منبع:http://monjee.com
/س