همه مي دانيم که نقش تفکر در زندگي ما بسيار تعيين کننده است . اين تفکر ماست که ما را هدايت مي کند و خوب و بد را براي ما تفکيک مي کند .
حضرت محمد (ص) مي فرمايند : «هيچ عبادتي چون انديشيدن نيست » .
فکر کار کردن تمامي کنش ها و واکنش هاي ماست ما هميشه اول فکر مي کنيم بعد کاري را انجام مي دهيم . حتي زماني که مي گوييم بدون فکر عمل کرده ايم . بعد رفتار نموده ايم ، در اصل با تعمق و به حد کافي تفکر و تعقل نکرده ايم .
بزرگي مي گويد : «اين افکار آدمي است که زندگي اش را مي سازد » پس آنچه در ذهن ماست زندگي ها را مي سازد . پس براي خوب زيستن به قدرت و معجزه فکر بايد توجه کنيم . ما براي استفاده از موهبت هاي بي شمار خداوند بايد هر روزه از فکر خود بهره بجوييم . ما با سرمايه تفکر است که مي توانيم يک گام به جلو برداريم .
اگر تفکر نکنيم با مرده هيچ تفاوتي نداريم . برخي در 30 سالگي چشم از جهان فرو مي بندند ولي در 70 سالگي بدرود حيات مي گويند . يعني 40 سال را يک گونه زندگي کرده اند بدون تفکر و تغيير .
حضرت علي (ع) مي فرمايند : «هر کسي که دو روزش مساوي باشد ضرر کرده است » .
برخي که متاسفانه يک روز را 365 بار تکرار مي کنند !
پس حالا که متوجه شديم تفکر چه نقش مهمي در زندگي ما دارد به ضرورت تفکر مثبت نيز پي مي بريم .
وين داير مي گويد : «ما پيوسته به چيزي تبديل مي شويم که به آن مي انديشيم » .
پس چه بهتر به مثبت ها بينديشيم تا مثبت تر شويم . اگر نيمه پر ليوان را ببينيم پر بودن و وجود داشتن را احساس مي کنيم . نيمه پر ليوان به ما داشته ها ، موهبت ها و نعمات ما را نشان مي دهد . آنچه که داريم و در اختيار ماست ولي به علت عادت آن را کم يا ناديده مي گيريم .
باخ مي گويد : «هر آنچه در زندگي مهم بشماريد به صورت مغناطيس روانه زندگي خود مي کنيد » .
هر چند که ديدن نيمه ي خالي ليوان نيز ضروري است . زيرا تا نيمه ي خالي ديده نشود نمي توان آن را جبران نمود يا موقعيت را به صورت واقعي در نظر گرفت يا از خطرات احتمالي جلوگيري کرد .
ديدن نيمه پر و نيمه ليوان خالي بايد تواماً باشد . شخص واقع بين واقعيت ها را مي بيند نه به صورت خوش بيني خيالي و نه به صورت بدبيني ديدن واقعيت پذيرش ما را بيشتر مي کند . براي هر تغييري تا پذيرش نباشد . تغيير انجام نمي پذيرد .
پزشکان معتقدند که هر فکر ما دست کم سبب ارتعاش يک يا چند رشته عصبي در مغز مي شود که اگر اين ارتعاش مثبت باشد مثبت انديش رخ مي دهد .
جراحان معتقدند که افکار مثبت سيستم ايمني و مصونيت بدن را افزايش مي دهد که در بهبودهاي پس از جراحي بسيار حائز اهميت است .
تفکر مثبت قدرت خود شفاهي دهي بدن را افزايش مي دهد .
بازرگانان معتقدند که کارگران مثبت انديش افکار خلاق بيشتري دارند و بيش از کارگران کسل و افسرده انرژي و کارآيي دارند .
معلمان قبول دارند که تاکيد بر روي جنبه هاي مثبت و تقويت آنها بيشتر و بهتر در يادگيري شاگردان موثر هستند .
يعني تشويق به جاي تنبيه .
مربي هاي ورزش معتقدند که مثبت انديشي در يک ورزشکار باعث مي شود که او سريع تر بدود و بيشتر موفق شود . بلندتر بپرد و دقيق تر نشانه رود .
پس مي توان نتيجه گرفت که :
انديشه مثبت = کليد موفقيت
مثبت انديشي امري ارثي نيست و 100 درصد اکتسابي است .
عوامل اجتماعي و اقتصادي نيز در پرورش مثبت انديشي دخيل اند .
والدين يا جانبين آنها يعني کساني که به عنوان الگو کودکان قرار مي گيرند ( والدين ، اقوام ، مربي ، معلم و ... )رويدادها ، حوادث ، آموزش و پرورش ، اطرافيان و کساني که فرد با آنها در مراودات اجتماعي قرار مي گيرد همه در القا مثبت انديشي و منفي بيني ما موثر هستند .
منبع:مجله راه کمال شماره 24
/خ