نوجواني دوره اي بحراني در زندگي فرزندان ماست. نه نوجوان بودن آسان است و نه والدين يک نوجوان بودن. يک اظهار نظر به ظاهر ساده از طرف شما مي تواند باعث ايجاد سوءتفاهم شود و فرزند نوجوانتان برنجد يا خشمگين شود. همين مسأله والدين را براي برقراري ارتباط دوستانه و مناسب با نوجوان گيج و سردرگم و حتي دلسرد مي کند. والدين بايد با يک رويکرد منطقي،، هم به رشد شخصيتي فرزندانشان کمک کنند و به استقلال طلبي آن ها احترام بگذارند و هم با ملايمت به آنها نشان دهند که خانواده بزرگترين حامي و پشتيبان آنها است.
? توقع بيش از اندازه نداشته باشيد
از فرزند نوجوانتان توقع بيش از اندازه نداشته باشيد. اگر قصد داريد در چند مورد رفتار او را اصلاح کنيد، بايد در اين راه قدم به قدم پيش برويد و در هر مقطع زماني فقط روي يک جنبه از رفتارش کار کنيد، به عنوان مثال اگر اخيراً از او خواستيد که هر روز سر ساعت مشخصي به خانه برگردد و او هم تازه شروع به عمل کردن مطابق ميل شما کرده است نبايد بلافاصله موضوع ديگري مانند کم کردن ساعات تماشاي تلويزيون را مطرح کنيد. هنگامي که مشغول اصلاح رفتار او در زمينه اي خاص هستيد از نافرماني هاي کوچکش در ساير زمينه ها چشم پوشي کنيد. تلاش بيش از حد براي اصلاح جنبه هاي متعدد رفتار فرزندتان هر دوي شما را خسته و نا اميد مي کند. بيشتر بر روي مسائلي متمرکز شويد که به سلامت و امنيت او مربوط است، مانند مواد مخدر، بي احتياطي در رانندگي و انتخاب دوستان مناسب.
? اجازه دهيد براي حل مشکل تلاش کند
براي کمک و پشتيباني از فرزندتان هميشه حاضر باشيد ولي فقط هر وقت از شما خواست، نصيحتش کنيد. اگر فرزندتان دوست ندارد درباره موضوع خاصي با شما صحبت کند، اصرار نکنيد هرچه در سرش مي گذرد را برايتان تعريف کند. اصرار بيش از اندازه در اين مورد معمولاً باعث خشمگين شدن نوجوانان مي شود. در عوض به او اجازه دهيد خودش براي حل مشکلاتش تلاش کند. بدين ترتيب به او نشان مي دهيد از اين که کم کم شخصيت مستقلي پيدا کند حمايت مي کنيد و اين اولين قدم براي افزايش عزت نفس در نوجوانان است. البته بايد به او يادآوري کنيد که هر زمان نياز به مشورت و يا کمک شما داشته باشد، هميشه در کنارش حاضر هستيد.
? به حريم خصوصي نوجوانان احترام بگذاريد
آزادي هاي معمول نوجوانان را با دخالت هاي بي مورد محدود نکنيد. به حريم خصوصي فرزند نوجوانتان همانند بزرگسالان احترام بگذاريد. هرگز ايميل هاي او را نخوانيد و به مکالمه هاي خصوصي اش گوش ندهيد. هنگامي که او خانه نيست اتاقش را مرتب نکنيد. نوجوانان از سرک کشيدن والدين به اتاق و وسايلشان بيزارند و مسلماً شما هم دوست نداريد مرتباً ريخت و پاش آنها را جمع کنيد. فرزندانتان آنقدر بزرگ شده اند که بتوانند اتاقشان را خودشان مرتب کنند.
? فقط اعتدال را به نوجوانان ياد دهيد
بسياري از نوجوانان عادت به صحبت کردن بيش از حد با تلفن دارند. به آنها ياد بدهيد که تلفن وسيله اي براي همه اعضاي خانواده است و همه حق دارند که از آن استفاده کنند.
مي توانيد مدت زماني تعيين کنيد و از فرزندتان بخواهيد مکالمه هاي تلفني اش از آن مقدار بيشتر نباشد. اين کار فقط براي آزاد کردن خط تلفن نيست بلکه به فرزندتان اعتدال و ميانه روي و نظم مي آموزد.
? درباره وضع ظاهري بيش از حد حساس نباشيد
نوجوانان درباره وضع ظاهري خود بيش از اندازه حساس هستند. ممکن است آنها مرتباً در حال ايراد گرفتن از سر و وضع و نحوه لباس پوشيدن اطرافيانشان باشند. اما معمولاً هنگامي که کسي از ظاهر خود آنها انتقاد مي کند، برخورد مناسبي ندارند. بايد به نوجوانان کمک کرد تا تصوير ذهني مناسبي از خودشان داشته باشند. درباره نحوه لباس پوشيدن فرزندتان بيش از حد حساس نباشيد. البته اين به اين معني نيست که در هر شرايطي از او تعريف کنيد. بلکه به دنبال راههايي براي حمايت کردنش باشيد. هنگامي که لباس هاي مناسبي را براي پوشش انتخاب مي کند او را تشويق کنيد و سعي کنيد باورهاي مثبت او را نسبت به خودش مستحکم تر کنيد.