تاييد يادگيري

1- فرزندان شما در مورد نشان دادن احساس خويش نسبت به مدرسه به والدين اتکا دارند. بگذاريد آنها بدانند که مدرسه از نظر شما لذت بخش است.
2- رفتن به مدرسه خود يک «کار» است. فرزند شما نياز به تشويق دارد. براي اينکه او کار خويش را به بهترين صورت انجام دهد ، بايد از علاقه و توجه شما نسبت به آن کار کاملاً مطمئن باشد.
3- براي تنظيم وقت انجام تکاليف و گفتگوهاي خانوادگي طرح بريزيد. اين طرح‌ها نقش با اهميتي در بهبود کار درسي و ايجاد نظام فکري صحيح و آموزش تجزيه و تحليل مسايل دارند.
4- فرزندان خود را در بحث‌هاي خانوادگي شرکت دهيد. وقتي آنها عضوي براي برنامه‌هاي خانوادگي باشند. انگيزه لازم را براي فکر کردن و يادگيري به دست خواهند آورد. توجه داشته باشيد که فرزند شما از گفتگوهاي سر ميز غذا بيش از تمام مدت روز در مدرسه مطلب مي‌آموزد.
5- به خاطر داشته باشيد که ايجاد فضاي مناسب جهت يادگيري و آموزش در خانواده بستگي به طرز فکر و رفتار اعضاي خانواده دارد. نه به ثروت و دارايي آنها و يا موقعيت شغلي.

فرزندان خود را محترم بشماريد:

1- بگذاريد هر کدام از فرزندان شما خودش باشد. لذا از مقايسه با ساير فرزندان و دانش‌آموزان سخت پرهيز کنيد.
2- با در نظر گرفتن فرزندتان به عنوان يک انسان روش مثبتي را در يادگيري يا تغيير رفتار او اتخاذ نماييد.
3- کمک کنيد تا از طريق تاييد و تصويب شما، او براي خود حرمت و احترام کسب نمايد و مرحله به مرحله آن را تقويت نماييد.
4- روزانه به هر فرزند خود به طرز انفرادي توجه و رسيدگي کنيد.
5- همکاري مدرسه و معلم راهنما را نسبت به فرزندتان جلب نماييد.

فرزند خود را در مسير موفقيت قرار دهيد:

1- توجه داشته باشيد که موفقيت و شکست براي کودکان مي‌تواند مانند نردباني باشد که وقتي شروع مي‌شود تا آخرين پله ادامه پيدا مي‌کند.
2- موفقيت در يک زمينه، توفيق در زمينه‌هاي ديگر را به دنبال دارد. فرزندتان را کمک کنيد که اين را بداند و براي موفقيت تلاش کند.
3- حتي المقدور سعي کنيد، کودک شما از آغاز در نردبان موفقيت گام بردارد. در صورتيکه احساس ضعف در مورد درس يا دروسي از فرزندتان مشاهده نموديد با تماس‌هاي مستمر با مسئولين آموزشي مدرسه و نظارت مثبت بر عملکرد فرزندتان زمينه ي موفقيت را فراهم نماييد.
4- فرزندتان را کمک کنيد تا مدرسه ي خود را به يک محيط شادي تبديل کند.
5- توجه داشته باشيد که اثر دوستان فرزند شما در موفقيت‌هاي آموزشي کاملاً محسوس است پس ضمن هماهنگي با معلم راهنماي کلاس در اين خصوص از دانش‌آموزان موفق کمک گرفته شود.
6- موفقيت يک روياي دور نبوده و مي‌توان به آن دست يافت.

کمک کنيد تا فرزندتان به مسير موفقيت برگردد:

1- بزرگ‌ترين عامل موفقيت تحصيلي فرزند شما کيفيت مناسب انجام تکاليف روزانه مي‌باشد. در اين مورد توجه، نظارت و ايجاد انگيزه شما در فرزندتان بسيار موثر است. پس سعي کنيد فرزند شما به اين کار عادت کند.
2- مواظب عواملي که مانع يادگيري هستند باشيد.
3- وقتي مشکل بسيار پيچيده و فني باشد، از افراد متخصص کمک بخواهيد.
4- در صورتيکه بنا به ضرورت از معلم خصوصي استفاده مي‌شود، معلم خصوصي بايد ضمن تقويت روحيه شيوه‌هاي مناسب و کاربردي را همراه با آموزش به کار گيرد.

تمرکز حواس

1- کمک کنيد تا کودکان شما براي هر کاري که انجام مي‌دهند، تمرکز حواس داشته باشند.
2- به دانش‌آموزان کلاس‌هاي ابتدايي کمک کنيد تا براي کارهاي در دست اجراي خود تمرکز حواس داشته باشند.
3- دانش‌آموزان دوره راهنمايي و دبيرستان را تشويق کنيد تا آگاهانه نسبت به بهبود روش مطالعه و يادگيري خود اقدام نمايند.

ترس از شکست را کاهش دهيد

1- فقدان هماهنگي عضلاني در دانش‌آموزان دوره دبستان و حتي راهنمايي مي‌تواند سبب ايجاد ترس از شکست در نوشتن، بازي و ساير مطالب باشد.
2- والدين بايد فرصت‌هايي براي کودک فراهم آورند که بدون دست پاچگي و ترس، شکست را به تجربه بگذارند.
3- وقتي به کودک مسئووليت خيلي زيادي مي‌دهيد نگراني او گسترش پيدا مي‌کند. اگر مسئوليت بسيار اندک باشد کودک وابسته و تابع بار مي‌آيد. بين اين دو راه يک محوطه وسيع و پهناور وجود دارد که کودکان در آن شاد و موفق و آرام مي‌باشند. و اين همان روابطي است که والدين بايد براي دست‌يابي به آن کوشش کنند.
4- اعمال پيش‌بيني شده مي‌تواند ترس مزمن از درس جواب دادن را بر طرف کند.
5- داشتن نقشه و طرح براي کارها و رفع اشکال به موقع و جبران گذشته‌ها جايي براي احساس ترس باقي نمي‌گذارد.
6- نقش والدين در عدم ايجاد اضطراب در کودکان و احساس ايمني بخشيدن بسيار مهم است. به اين نقش عملاً توجه کنيد.

مراکز توجه جديد براي کودک

1- والدين بايد تلاش کنند که کودکان را در تشکيل مرکز توجه جديد کمک کنند.
2- از طريق گوش کردن به سوالات کودکان و کمک کردن به آنها در پيدا کردن پاسخ‌هاي مناسب والدين مي‌توانند به گسترش مرکز علائق و توجه کودکان اقدام نمايند.
3- والدين بايد کودکان خود را تشويق کنند که براي داشتن علائق قوي سعي و تلاش واقعي از خود نشان دهند.
4- والدين بايد يادگيري با شتاب را منع کرده و در عوض مرور نهايي را که سبب هماهنگ کردن آموخته‌ها مي‌شود، تشويق نمايند.

استعدادهاي ويژه را تشويق کنيد

1- سعي نکنيد زمينه‌اي را که فرزند شما در آن احساس رضايت مي‌کند، بر هم زنيد.
2- کمک کنيد تا کودک براساس ساير موضوعات درسي علائق و توجهات جديد کسب کند.
3- يک موضوع را براي کودک انتخاب نماييد و همکاري او را جلب نماييد، او بايد کوشش کند، بگذاريد در آن موضوع شرکت کرده و بعد چگونگي انجام کار برايش روشن شود.
4- او را تشويق کنيد در يک زمان روي يک موضوع خاص سعي بيشتري کرده و نمرات خوبي به دست آورد.

خلاقيت و کنجکاوي را تشويق کنيد.

1- به خاطر بسپاريد کودکان براي يادگيري بايد سوال کنند. آنها احتياج به پاسخ دارند. «چرا» ها را تشويق کنيد، آن را فرو ننشانيد.
2- مدارس تبعيت را تاکيد مي‌کنند تا دروس در زمان اختصاص داده شده فرا گرفته شوند.
3- از طريق فراهم آوردن مواد براي کودکان، يا تشويق آنها براي پيدا کردن موادي که براي مصرف نياز دارند، خانه مي‌تواند مشوق کنجکاوي باشد.
4- آنها را در انجام پروژه‌هايشان کمک کنيد، ولي خود نقش اصلي را به عهده نگيريد. خلاقيت يک مساله ي فردي است، وقتي ما مسووليت را به عهده مي‌گيريم، پروژه مال ما مي‌شود، نه مال آنها.

طريقه ي برقراري ارتباط را به کودک خود ياد دهيد.

1- کودک را کمک کنيد تا بيانات خود را به صورت روشن و منظم سازمان دهد. مدارس، خيلي شلوغ‌تر وگرفتارتر از آن هستند که چنين وظيفه‌اي را انجام دهند.
2- زياد به او تذکر ندهيد. (مطالب را در دهان او نگذاريد.) کودک بايد ياد بگيرد که در صورت لزوم شخصاً مطالب خود را بيان نمايد.
3- به کودک فرصت دهيد تا «روشن بيان کردن مطالب» را تمرين کند.
4- عجله نکنيد. – منتظر بيانات و جملات روشن و قابل فهم باشيد.

بهترين کمک را مي‌توانيد از آموزگاران بگيريد.

1- با آموزگاران آشنا شويد. به آموزگار نيز فرصت آشنايي با خود را بدهيد. شما که براي اخذ يک نتيجه و براي يک هدف کار مي‌کنيد پس چه بهتر که با هم کار کنيد.
2- آموزگاران و شما درگير کار و مشغله هستيد. پيش‌بيني کنيد تا همديگر را در زماني که وقت آزاد داريد ملاقات نماييد.
3- به خاطر داشته باشيد که شما و آموزگار جنبه‌هاي مختلفي از کودک را مشاهده مي‌کنيد، با مقايسه ي يادداشت‌هاي يکديگر در شناسايي کودک موفق‌تر خواهيد شد.
4- نظر مشاور را مورد توجه قرار بدهيد. گفته‌هاي او بر اساس مطالبي است که قبلاً در اثر مشاهده و مصاحبه با کودک ياد داشت شده است.
5- وقتي به کمک شخص ديگري احتياج داريد، بهتر است از او کمک بگيريد و در اين کار هيچ ترديد نکنيد.

والدين در مسئووليت شريک هستند.

1- والدين نقش اصلي را در انگيزش کودکان براي يادگيري، ايفا مي‌کنند.
2- موقعيت دلخواه اين است که پدر و مادر هر دو نسبت به انگيزش يادگيري اقدام کنند.
3- محيط خوبي براي مطالعه به وجود آوريد، تشويق، پشتيباني، پيشنهاد و پاسخ به سوالات اقداماتي هستند که نبايد فراموش شوند.
4- تکليف کودکان را برايشان انجام ندهيد.