آقا سيّد محسن جبل عاملي از علماي بزرگ شيعه و نواده برادر مرحوم آقا سيّد جواد صاحب مفتاح الكرامه است . ايشان در دمشق مدرسه اي تاسيس كرده اند كه دانش آموزان شيعه در آن مدرسه تحت نظر آن جناب تحصيل مي كنند. حاج سيّد احمد مصطفوي كه يك از تجّار قم است گفت من از خود سيّد محسن امين شنيدم كه مي گفت يكي از تربيت يافتگان مدرسه ما براي تحصيل علم به آمريكا مسافرت كرد، از آنجا كاغذي براي من نوشت به اين مضمون : چند روز پيش شاگردان مدرسه ما را امتحان مي كردند، من هم براي امتحان رفتم .
 مدتي نشستم تا نوبت به من رسيد. بسيار طول كشيد تا اين كه وقت دير شد، ديدم اگر بنشينم نماز فوت مي شود. از جا حركت كردم كه بروم نماز بخوانم ، آنهايي كه در آنجا بودند پرسيدند كجا مي روي ، چيزي نمانده كه نوبت تو برسد. گفتم من يك تكليف ديني دارم ، وقتش مي گذرد. گفتند امتحان هم وقتش مي گذرد، اگر اين جلسه برگزار شود، ديگر جلسه اي تشكيل نخواهند داد و براي خاطر تو هرگز هيئت ممتحنه جلسه خصوصي تشكيل نمي دهند. گفتم هر چه بادا باد ! من از تكليف ديني خود صرف نظر نمي كنم . بالاخره رفتم . از قضا هيئت ممتحنه متوجه شده بودند كه من به اندازه اداء يك وظيفه ديني غيبت نموده ام ، انصاف داده و اظهار كرده بودند كه چون اين شخص در وظيفه خود جدي است ، روا نيست او را معطّل بگذاريم ، براي قدرداني از اين كه عمل به وظيفه نموده بايد جلسه اي خصوصي برايش تشكيل دهيم . اين بود كه جلسه ديگري تشكيل دادند، من حاضر شدم و امتحان دادم . آقاي سيّد محسن امين پس از نقل داستان فرمود: من در مدرسه چنين شاگرداني تربيت كرده ام كه اگر به دريا بيفتند دامنشان تر نمي شود.
منبع:چهل داستان درباره نماز و نمازگزار