از پافشاري بر عذرخواهي کودک اجتناب کنيد.

شايد شما تصور کنيد عذرخواهي فقط عبارتي ساده است و اگر فرزند شما در قبال کار اشتباهي که انجام داده به شما بگويد: "مرا ببخش"، واقعاً به اشتباه خود پي برده است.
ممکن است متعجب شويد، اما بايد بدانيد عذرخواهي هيچ گاه ساده نيست-حتي براي بزرگسالان-اما براي يک کودک سخت ترين بخش اين است که بداند عذرخواهي به چه معناست و چه لزومي دارد؟ تلاش زيادي لازم است تا شما با مهرباني و آرامش به فرزندتان عذرخواستن را بياموزيد.

از فرزندان کوچکتر شروع کنيد.

1- آنها را متوجه کنيد که چرا عذرخواهي لازم است؟ فرزندان کوچکتر بخصوص کودکان نوپا و در سنين قبل از دبستان، بسيار خودمحورند و به عکس العمل کودکان ديگر در برابر کاري که انجام داده اند، توجه ندارند. به کودک خود به آرامي توضيح دهيد که حرفي که زده يا کاري که انجام داده به بدن، وسايل يا احساسات شخص ديگري صدمه زده است.
2- قدم به قدم آموزش بدهيد. تنها گفتن اينکه بگو "ببخشيد" براي يک کودک بي معناست مگر اينکه بداند مفهومي که پشت اين جمله است چيست؟ در ابتدا ممکن است اينطور به نظر بيايد که کودک صرفاً کلمات را بعد از شما تکرار مي کند، تا زماني که خودش ياد بگيرد مستقل و بجا از آن استفاده کند. براي مثال: " من وقتي عروسکت را از تو گرفتم باعث شدم گريه کني، متاسفم که تو را ناراحت کردم، چطور مي توانم جبران کنم؟"
3- وقتي خودتان اشتباهي مي کنيد، از کودکتان عذرخواهي کنيد. هيچ ابزار آموزشي قويتر از اين نيست که شما رفتاري را که انتظار داريد از فرزندتان ببينيد برايش شبيه سازي کنيد. از کلماتي استفاده کنيد که فرزندتان بفهمد شما از کاري که انجام داده ايد ناراحتيد و مسئوليت آن را پذيرفته ايد. جمله هايي مانند اين: " من متاسفم که سرت داد کشيدم. خيلي از اين کار ناراحت شدم و سعي مي کنم ديگر اين کار را تکرار نکنم."
4- به فرزندتان کمک کنيد تا اشتباهي که انجام داده را جبران کند. مانند اينکه به دوست او کمک کنيد تا برج اسباب بازي که کودک شما به آن ضربه زده و خراب کرده است، دوباره درست کند. يا نقاشي که او خط خطي اش کرده را دوباره بکشد. نکته مهم اين است که او بفهمد اشتباهاتي که انجام مي دهد تنها با گفتن کلمه "ببخشيد" اصلاح نخواهد شد.

به فرزندان بزرگتر عذرخواهي را بياموزيد.

1- از فرزند بزرگتر خود انتظار بيشتري در اين باره داشته باشيد. چون سنش بالاتر است بايد بداند مفهومي که در پس عذرخواهي وجود دارد، چيست. بنابراين، او نخواهد توانست با زير لب گفتن يک "ببخشيد"، کار را تمام کند و از آن بگذرد.
2- به فرزند خود بياموزيد که يک عذرخواهي صحيح، بايد همراه با توضيحي راجع به اشتباهي که انجام داده باشد. توصيفي مبني بر اينکه چرا آن کار اشتباه بود و درخواستي براي بخشيده شدن. براي مثال: " من متاسفم که از کيف شما پول برداشتم. من بايد اول از شما اجازه مي گرفتم و براي شما احترام قايل مي شدم. اميدوارم که من را ببخشيد."
3- از پافشاري بر عذرخواهي کودک اجتناب کنيد. متاسفانه حقيقت اين است که ما هميشه از کاري که انجام مي دهيم متاسف و پشيمان نيستيم، فرزندانمان نيز همينطور! نتيجه چنين اصراري اين خواهد بود که کودک ياد مي گيرد گفتن کلمه "ببخشيد" راهي براي فرار از مشکلاتي است که باعث آن شده.
4- به دنبال روش هاي بالاتري از جبران کردن باشيد. ياد گرفتن "عذرخواهي" به اين معني است که شما مسئوليت کاري که انجام مي دهيد و عواقب آن را نيز بپذيريد. يک پنجره شکسته شده، بايد تعمير شود و هزينه اش پرداخت شود. يک گوشواره گمشده بايد جايگزين شود و اگر به احساسات کسي ضربه خورده، بايد از راه مناسبي جبران شود.
ارسال مقاله توسط عضو محترم سايت با نام کاربري : esfahaniran88
/س