شيخ بهايي مُسَمّط مخمس ( پنجگانه‌ي ) معروفي دارد که در آن غزلي از « خيالي بخارايي » ( شاعر سده‌ي نهم ق./ پانزدهم م.) را تضمين کرده است. يعني در هر بند ، لت ( مصراع ) چهارم و پنجم از خيالي است و سه لت نخست از شيخ بهايي .
تاکي به تمناي وصال تو يگانه
اشکم شود از هر مژه چون سيل روانه
خواهد به سر آمد شب هجران تو يا نه؟
اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول و تو غايب ز ميانه