معمولاً در برخورد با پديده هاي نو که امکانات جديدي را به خصوص در زمينه ارتباط و اطلاع رساني در اختيار ما مي گذارند ، دو نوع برخورد افراطي و تفريطي وجود دارد : کساني چنان دل باخته و خود باخته مي شوند که گويي اين اوج کمال انساني است و کساني که از اين وسايل و فن آوري ها بهره مندند ، کامل ترين انسان هايند و بايد در حد پرستش به آن ها احترام گذاشت . دسته ديگري هم در جهت تفريط ، به بهانه هاي مختلف ، از جمله اين که از اين وسايل استفاده هاي غلط و سوء استفاده مي شود ، آن ها را تحريم مي کنند و مي گويند چون کفار اين ها را اختراع کرده اند يا چون از اين هااستفاده هاي نامطلوبي درجهان مي شود ، بايد از آن ها پرهيز کنيم ، اما هردوي اين سخن ها نادرست است .
نعمت هاي خدا را چه کفار به دست ما بدهند و چه مؤمنان ، وسيله اي براي آزمايش من و شماست . بايد نعمت را قدرداني و از آن در راه درست استفاده کرد . از آن طرف هم اگر فکر کنيم که اين اوج کمال انساني است و کساني که چنين وسايلي را در اختيار دارند ، کامل ترين انسان ها در انسانيت هستند ؛ اشتباه است . همه نعمت هاي دنيا وسيله آزمايش است ؛ شمشير دو دم است ؛ هم مي شود از آن استفاده درست کرد هم استفاده نادرست ؛ حتي مقدس ترين علوم هم از جهتي که مفاهيمي در ذهن ، و قابل نقل و انتقال و تعليم و تعلم است نيز کمال نهايي انسان نيست ؛ کيفيت بهره برداري از آن ها ملاک است ؛ چه رسد به ابزار بي جان و اختراعاتي که خود بشر انجام داده و وسايلي که براي زندگي مادي اش فراهم کرده است . اين ها نه نجس ، پليد ، دورانداختني و طرد کردني است و نه بسيار مقدس ، مطلوب و پرستيدني ؛ بلکه وسايلي براي آزمايش است ، منتها هم قدر اين وسايل بيش تر باشد ، هم امکان ترقي ، صعود و عروج بيش تر است و هم امکان تنزل و سقوط . وقتي که وسايل کم تر باشد ، هم عروج و صعود محدودتر است و هم سقوط و نزول .

پديده هاي امروزي و مسؤوليت ما

درباره وسايلي که جديداً کشف شده و وظيفه ما اين است که اولاً خودمان چگونه از اين وسايل بهتر استفاده کنيم و ثانياً نسبت به جامعه چه راهي را برگزينيم که استفاده مطلوب از آن بيش تر شود و جلوي مفاسدش تا حد امکان گرفته شود ؛ يعني ببينيم خودمان شخصاً براي مقاصد مشروع خودمان چه استفاده هاي بهتري مي توانيم بکنيم و هم چنين با توجه به مسؤوليتي که در قبال جامعه داريم ، چه کار کنيم که عموم مردم هرچه بيش تر از اين وسايل و به شکل صحيح استفاده کنند ؟ اين مسؤوليتي است که ما به عهده داريم ؛ وگرنه برخورد منفي و طرد ، آن ها و اين که بگوييم بايد به کلي از اين ها جلوگيري کرد و نبايد چنين چيزهايي وجود داشته باشد ، کار درست و معقولي نيست . چه بخواهيم و چه نخواهيم ، اين وسايل وجود خواهد داشت و گسترش هم مي يابد . از آن طرف نبايد هم بي تفاوت از کنارش بگذريم و بگوييم : بالاخره اين واقعيتي است که وجود دارد و مردم هم به صورت هاي مختلفي ( غلط يا درست ، مناسب يا نامناسب ) از آن استفاده خواهند کرد . پس ما چه کاره ايم ؟ مگر ما مسؤوليتي نداريم ؟مسؤوليت ما در جامعه اين است که سعي کنيم راه استفاده مشروع از همه وسايل جديد بيش تر باز شود و تا حدي که ممکن است ، کاري کنيم که از مفاسد آن کاسته شود .

اينترنت ؛ بهترين وسيله براي معرفي اسلام به دنيا

يکي از مسايل که امروز براي ما مطرح است ، همين وسايل اطلاع رساني جديدي است که يک شاخه اش اينترنت است ، اين بهترين وسيله اي است که مي توانيم اسلام را با کم ترين هزينه به وسيله آن به دنيا معرفي کنيم ؛ دنيايي که تشنگان شناخت حقيقت در آن کم نيستند . ما ـ با توجه به کمبود امکانات و نيرويي که داريم ـ اگر نمي توانيم حضوراً نيازهاي دنيا را براي شناختن اسلام ، تشيع و حقايق برطرف کنيم ، با استفاده از اين وسيله مي توانيم رسالت خودمان را به جهان ابلاغ کنيم و تکليف شرعي مان را که معرفي اسلام است ، به انجام برسانيم .