اگر بگوييم تمامي انسان ها در طول زندگي شان بارها به نحوي دچار شکست و عدم موفقيت شده اند ،لحظات سخت و دشوار شکست را تجربه کرده اند و آن را پشت سرگذاشته اند و يا مزه تلخ آن را چشيده اند ،گزاف نگفته ايم
انسان پس از شکست و ناکامي ،احساس يأس و نااميدي و بعضا سرخوردگي مي کند که اين امر کاملاً طبيعي است و در واقع اين حالت واکنشي است که بدن در مقابل اين حس ناخوشايند از خود نشان مي دهد و علامت هشداردهنده اي براي غلبه بر شکست و ناکامي است به شرط اين که بتوان با اقتدار ،پشتکار و جسارت شکست را به پيروزي دلچسب تبديل کرد ،حتي بعضي از افراد پيروزي و موفقيت خود را بعد از شکست بيش از هر چيز مرهون پشتکار و مقاومت خود مي دانند .

دراين وادي انسان ها به دو دسته تقسيم مي شوند

دسته اول کساني هستند که بدبين و دچار ضعف شخصيتي هستند. اين افراد بر اين باورند که شکست و عدم موفقيت شان هميشگي و ماندني است و احساس مي کنند که ديگر به پايان راه رسيده اند وتمامي درها به رويشان بسته شده است . در اين لحظه به مرور گذشته مي پردازند و مرتبا خود را سرزنش مي کنند که اگر فرضا اين کار رامي کردم ،حتما موفق مي شدم اما غافل از اين که بر اگر ها نتوان نشست .
اما دسته دوم افرادري هستند که با علم به اين که شکست و عدم موفقيت امري کاملا طبيعي و جزء جدايي ناپذير نظام بشري است با درايت به دنبال دلايل شکست مي گردند ،در واقع اين دسته از افراد باتجربه کردن نقاط روشن و تاريک و فراز و نيشيب زندگي به حيات خود معنا و مفهوم مي بخشند زيرا يک انسان مقتدر تشنه مقابله کردن با سختي ها و غلبه کردن بر آنهاست . اين افراد هرگز تسليم شکست نمي شوند و اميد خود را از دست نمي دهند
شاهد زيبايي رنگين کمان بودن نياز به صبر و تحمل دارد .
منبع:نشريه راه موفقيت ،شماره 14
/خ