اختلال آناتوميك، زمينه‌ساز افزايش آسيب‌ديدگي در ورزشكاران
اختلال آناتوميك و برنامه‌ريزي غلط در بدنسازي مي‌تواند عامل افزايش آسيب ديدگي در بين ورزشكاران محسوب شود. آسيب در ورزش بحثي است كه در همه جاي دنيا مطرح است و همه به دنبال اين مسأله هستند كه اين آسيب‌ها را در بين ورزشكاران كاهش دهند.
با توجه به اختراع روش‌هاي جديد در زمينه پيشگيري از آسيب‌هاي ورزشي توانسته‌اند كه حدود 25 تا 50 درصد از بروز صدمات ورزشي جلوگيري كنند.
آسيب‌ها در رشته‌هاي پربرخورد مثل هندبال و ورزش‌هاي رزمي نسبت به بقيه رشته‌ها بيشتر بوده و باعث انواع آسيب‌هاي حاد مثل انواع شكستگي بيني، پار‌گي‌هاي صورت، آسيب‌هاي سر، دست و انگشتان، پيچ خوردگي‌هاي مچ پا و ... شود.
طبق گزارشات ارسال شده در رشته‌هاي رزمي ميزان برخوردها و صدمات بيشتر بوده و بالطبع ورزشكاران آسيب ديده نيز در اين رشته نسبت به بقيه رشته‌ها بالاست.
آسيب‌هاي مزمن مثل دردهاي كمر، كشاله ران، درد زانو آسيب‌هايي هستند كه يك مرتبه ايجاد نمي‌شوند و چنانچه روش‌ها و تدابير مناسبي پيش بگيريم مي‌توان از درصد زيادي از آنها جلوگيري كرد.
با توجه به اين كه ورزشكاران ما حرفه‌اي نيستند و برنامه بدنسازي را به طور مداوم دنبال نمي‌كنند در نتيجه عدم آمادگي جسماني زمينه‌ساز بروز آسيب‌هاي ورزشي در آنها مي‌شود.
حضور يك تيم پزشكي در كنار تيم مي‌تواند چنانچه ورزشكار در دوره‌هاي قبل آسيب ديده و نقاط ضعفي در بدنش داشته باشد را شناسايي كرده و از آسيب‌هاي جدي بعدي پيشگيري كند.
متاسفانه بسياري از ورزشكاران با آسيب‌هاي بسيار ساده و جزئي از ورزش كناره گيري مي‌كنند بنابراين حضور يك متخصص در تيم مي‌تواند از بروز مشكلات و آسيب‌هاي جدي بعدي جلوگيري كند.
منبع: www.iransalamat.com