همانطور که با ديدن اولين جوانه و آمدن پرستوها، متوجه رسيدن بهار ميشويم، ميتوانيم شروع فصل تابستان را هم با جمله معروف مامان..حوصله ام سر رفته.. علامت گذاري کنيم. تعطيلات تابستاني اصولا براي همه، به غير از صبورترين، خلاق ترين و بگذاريد صادقانه بگوييم، ثروتمندترين والدين، دردسري بزرگ به شمار ميرود.
والدين بدون اينکه متوجه شوند، براي هرچه بهتر گذشتن تعطيلات و با تهيه کتاب و لوازم سرگرمي، غذا خوردن در رستوران، خوردن بستني و دعوت از دوستان فرزندانشان و از سفرهاي داخلي گرفته تا پيک نيکهاي کوچک و بزرگ و کلاسهاي تقويتي و تفريحي، پول زيادي خرج ميکنند.
اين مشکل براي افرادي که به تنهايي از فرزندان خود نگهداري ميکنند، ابعاد بسيار بزرگتري دارد. بر خلاف خانواده هايي با هردو والد، که پدر و مادر ميتوانند با استفاده جداگانه از مرخصيهاي خود و همچنين تقسيم وقت، اين دوره را ساده تر بگذرانند، پدران و مادران مجرد، مجبور هستند امور کار و زندگي و تعطيلات را به بهترين شکل ممکن سر و سامان دهند.
بنا به نظر کارشناسان، برنامه ريزي براي کل تابستان بسيار موفقتر از برنامه ريزي روزانه است. اين شيوه ذهني آسوده تر براي والدين به همراه خواهد داشت و کودکان نيز ميدانند که چه برنامه هايي در انتظارشان است و با علاقه بيشتري خود را با والدين همراه ميکنند.
اما نبايد فراموش کنيد که اين برنامه ريزي بايد با مشورت اعضاي خانواده انجام شود، تصميمات آمرانه و خودخواهانه همواره موجب اختلاف خواهد شد. در ضمن برنامه هاي ساده و ارزان ميتوانند به اندازه تفريحات پرخرج جذاب و مفرح باشند، نکته مهم اين است که قصد ما از اجراي آنها رفع تکليف نباشد و همه با خوشي و خورويي در آنها شرکت کنيم.
اگر بتوانيد با چند تن از دوستان و اقوام برنامه ريزي کنيد که علاوه بر استفاده از نظرات و پيشنهادات يکديگر در امر برنامه ريزي، کاري کنيد که همواره چند بزرگتر همراه بچه ها باشند و در عين حال باقي والدين زماني براي رسيدگي به امور ديگر داشته باشند، تابستاني بسيار بهتر از سالهاي پيش در انتظارتان خواهد بود.
? در اينجا چند روش جالب براي برنامه ريزي تابستان که توسط والدين واقعي-نه کارشناسان- اجرا و توصيه شده اند ميپردازيم:
? من و دخترم قبل از شروع تابستان جدولي با 40 خانه (يا به تعداد روزهاي تعطيل) تهيه ميکنيم و در هر خانه چيزي براي يکديگر مينويسيم که در هر روز بايد اجرا شود. اين کار ميتواند رسيدگي به امور ساده روزمره، يک فعاليت مفرح يا کاري خنده دار باشد.صبح هر روز، يک شماره را انتخاب ميکنيم و کاري که در خانه مربوط به آن نوشته شده را انجام ميدهيم. اين کار براي ما به يک رسم تابستاني محبوب تبديل شده است.
? عروسکهاي کاغذي. يک کاغذ A4 معمولي را به 4 قسمت تقسيم کنيد و به بچه ها بگوييد در هر قسمت تصوير يکي از شخصيتهاي محبوب داستاني خود را با ماژيک نقاشي کنند. سپس نقاشيها را بريده و يک عدد ني براي دستگيره، به پشت آنها بچسبانيد. سپس ميتوانيد داستانها را با اين عروسکهاي کاغذي نمايش دهيد. پشتي مبل و پيشخوان آشپزخانه محل مناسبي براي نشستن و نمايش دادن است. حسن اين کار اين است که نه تنها کودکان توجه فراواني از ديگران دريافت ميکنند و نمايش دادن در پرورش خلاقيت، جسارت و حافظه آنها بسيار موثر است، بلکه داستانها و شخصيتها، بسيار متعددند و اين کار ميتواند يک سرگرمي پايان ناپذير باشد.
? در روزهايي که بسيار گرم يا باراني است، به پيک نيک خانگي ميرويم. با يک ملحفه چادر ميزنيم، غذاي خود را که شامل خوراکيهاي پيک نيکي مانند ساندويچهاي کوچک، شيرينيهاي خانگي و نوشيدنيهاي ساده است، در جايي غير از محل معمول ميخوريم. تلويزيون را تا بازگشت از پيک نيک روشن نميکنيم و در عوض با چراغ قوه به اکتشاف در خانه، زير مبلها و داخل پارکينگ ميپردازيم.
? مادر من در ابتداي تابستان مرا به بازار ميبرد، تعدادي تي-شرت ساده ارزان و مقداري دکمه، روبان، پولک، رنگ پارچه و اکليل برايم ميخرد تا من در تعطيلات اين تي-شرتها را به ميل خود تزئين کنم. اين يکي از بهترين تفريحات من است.
? براي کوچکترها يک برنامه اکتشافي ترتيب ميدهم. فهرستي از چيزهايي که در خانه يا حياط وجود دارند، مانند يک سنگ پهن، يک برگ گرد، يک مداد آبي و... تهيه ميکنم و به آنها ميدهم تا بگردند و پيدايشان کنند. هر مورد جايزه کوچک و يافتن تمام موارد هم يک جايزه بزرگتر دارد.
? هدف اصلي من اين است که آنها را در ساعات اوليه صبح با فعاليتهايي چون رفتن به پارک، شنا، دوچرخه سواري و خريد (پياده) حسابي خسته کنم تا ساعات عصر بتوانند با تماشاي فيلم، بازيهاي نشسته مانند مونوپلي و مانند آن سرگرم شوند و من هم به کارهايم برسم يا استراحت کنم.
? من براي هر يک از سه فرزند نوجوانم يک دوربين يک بار مصرف ميخرم و از آنها ميخواهم که از جالبترين صحنه ها و آنچه واقعا برايشان جذاب است عکس بگيرند. سپس عکسها را چاپ کرده و با کمک يکي از اعضاي هنرمند خانواده، بهترين آنها را-بدون دانستن اينکه عکس متعلق به کدام يک از بچه هاست- انتخاب ميکنيم و جايزه اي اساسي به او ميدهيم.
اهميت جايزه کمک ميکند تا بچه ها به جاي اينکه به سرعت فيلم دوربين را تمام کنند، وسواس به خرج داده، بيشتر اوقات خود را به گشت و گذار و يافتن سوژه جالب بگذرانند و گاهي تا پايان تابستان به عکاسي ادامه دهند.
/خ