|
با که دوست نباشيم
 -(10 Body)
|
با که دوست نباشيم
Visitor
477
Category:
دنياي فن آوري
يکي از صفات رذيله و بيماري‌هاي خطرناک اخلاقي که بسياري از ما انسان‌ها به آن گرفتاريم، حسد است.
امام علي عليه‌السلام مي‌فرمايد:
«رأس الرذايل الحسد»
حسد سر آمد همه زشتي‌ها است
حسد يعني رشک بردن و بدخواهي و تنگ‌چشمي و زوال نعمت کسي را خواستن يا دور شدن نعمت از فردي را آرزو کردن.
انسان حسود و انحصارطلب است و همه خوبي‌ها را براي خود مي‌خواهد و به ديگران با ديد حقارت مي‌نگرد.
«حسود نابودي نعمت ديگران را براي خود نعمت مي‌شمارد» او انتقام‌گير و تندخواست.
حسود و مجال تفکر و انديشه ندارد و بدگو و بدخواه است و دوستي را به دشمني تبديل مي‌کند و دوستان را از يکديگر جدا مي‌کند و چون نمي‌تواند به جايي برسد و چشم ديدن موفقيت‌هاي دوستان خود را ندارد.
معاشرت با حسود و مايه عقب‌افتادگي و به دور از آسايش و راحتي است و دوستي با او سالم و ماندگار نيست.
بخل يعني رشک و ترک ايثار به هنگام حاجت و کنگ چشمي و خسيسي و ضد جود و کرم.
امام صادق عليه‌السلام از علي عليه‌السلام مي‌فرمايد:
«بخل گردآورنده همة بدي‌ها و افساري است که (شخص) با آن به هر کار زشتي کشيده مي‌شود.»
و همچنين آن حضرت مي‌فرمايد:
«لامروه لبخيل»
بخيل مروت و مردانگي ندارد.
يکي از هدف‌ها و انگيزه‌هاي پيوند دوستي بين مردمان و بهره‌گيري از ياري و کمک يکديگر در سختي‌ها و شدايد روزگار است. هر يک از ما انسان‌ها در زندگي روزانه خود با مشکلات و موانع کوچک يا بزرگ‌اي روبرو هستيم که بسا موفقيت در حل مشکلات يا پيروزي در برطرف کردن آن‌ها و به تنهايي غير ممکن يا طاقت‌فرسا است و از اين رو به دوستان خود روي آورده و از امکانات و توان‌مندي‌هاي آنان مدد مي‌جوييم.
اميرمؤمنان علي‌عليه‌السلام مي‌فرمايد:
«للشدايد تدخر الرجال»
دوستان جوان مرد براي سختي‌ها ذخيره مي‌شوند»
از ديدگاه آن حضرت بدترين دوستان کساني هستند که به هنگام نياز به جدايي روي مي‌آورند
سعدي مي‌گويد:
دوست نباشد به حقيقت که او
دوست فراموش کند در بلا
دروغ يکي از آفات زبان و از گناهاني است که آثار بد و زيان‌هاي فردي و اجتماعي فراوان وارد و فلذا دروغ‌گو هيچ‌گاه قابل اعتماد و مورد اطمينان و شايسته دوستي نيست.
قرآن کريم در سوره توبه به انسان‌هاي درست‌کار توصيه مي‌کند که با راست گويان همراه باشند و از دروغ‌گويان دوري گزينند. به طور کلي دروغ‌گو روابط اجتماعي را متزلزل مي‌کند ودوستي و صداقت و اعتماد را بين دوستان از بين مي‌برد.
امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايد، پدرم امام باقر عليه‌السلام فرمود:
امام‌سجادعليه‌السلام روزي به من فرمود:
«فرزندم با 5گروه دوست و همراه مشو (که يکي از آن‌ها) دروغ‌گو است.
«از دوستي با دروغ‌گو خودداري کن چون او همانند سراب است دور را براي تو نزديک و نزديک را براي تو دور جلوه مي‌دهد.»
مکن دوستي با دروغ آزماي
همان نيز با مرد ناپاک راي
(فردوسي)
|
|
|
|