"از غريزه تان پيروي کنيد چون حقيقت واقعي آنجا نهفته است." اُپرا وينفري
هفته پيش چيزي که هيچوقت فکرش را نمي کردم اتفاق افتاد. يکي از همکلاسي هاي 17 ساله دخترم در يک تصادف کشته شد. نيازي به گفتن نيست که کل خانواده به خاطر اين اتفاق ناراحت شده بودند. شام آن شب با درد و ناراحتي بود. فرزند نوجوانمان را مي ديديم که با ناراحتي و غصه زياد سر ميز شام نشسته است و غرق در افکار و احساسات خود شده است.
مي دانستم که من بعنوان يکي از والدين او وظيفه دارم که به او تسلي بدهم و در اين راه دشوار و تجربه ناراحت کننده به او کمک کنم، اما نمي دانستم چطور. وقت اين رسيده بود که وارد ماجرا شوم و مي دانستم که اولين قدم اين است که گفتگويي را شروع کنم که به تسلي او کمک کند.
از پله ها که بالا مي رفتم تا به سمت اتاقش بروم، قلبم در دهانم بود و افکارم حسابي مغشوش و نگران. با خودم فکر مي کردم، "خدايا چه بايد بگويم؟". من درمورد سوگواري و اندوه چه مي دانم؟ تجربه زيادي در از دست دادن کسي و مرگ عزيزان نداشته ام. اگر خودم اشکم جاري شود چه کنم؟
وارد راهرو قبل از اتاقش که شدم صدايي از اعماق درونم شنيدم که مي گفت، "به غريزه خودت اعتماد کن، مطمئن باش وقتش که برسد خودت مي داني چه بايد بگويي." خودم گيج مانده بودم که اعتماد کردن به غريزه ام يعني چه...
در مدت زمان شصت ثانيه اي که مثل يک عمر طولاني آمد شروع کردن که با غريزه ام ارتباط برقرار کنم.
غريزه آن چيزي است که وادارمان مي کند واکنش دهيم، يک انگيزه و محرک خيلي قوي است. در اين مورد نياز مادرانه من بايد به فرزندم آرامش مي داد. غريزه آن توانايي دروني و ذاتي است که براي انجام هرکاري به آن نياز داريم مثل يک مادر خوب بودن.
غريزه ام من را از پله ها بالا برد اما حالا براي اينکه يک مادر خوب براي دختري داغديده باشم چه بايد بکنم؟
خيلي ساده بود. از خودم پرسيدم که دخترم به چه نياز دارد، فضايي براي خالي کردن احساساتش، کسي که موقع گريه کردن در آغوشش بگيرد، کسي که به او بگويد همه احساساتش کاملاً طبيعي است. به نظرم ساده مي آمد و مي توانستم از عهده آن بربيايم.
شما چه؟ از غريزه تان پيروي مي کنيد؟
در زير به چند نکته اشاره مي کنيم که براي ايجاد يک رابطه مطمئن با غريزه حتماً به آنها نياز خواهيد داشت.
1. ياد بگيريد گه به نداي درونتان گوش دهيد. صداي افکار و ترستان معمولاً از درونتان شنيده مي شود. بايستيد، نفس بکشيد و ببينيد چه مي توانيد بشنويد.
2. به قلبتان اعتماد کنيد. براي آنچه که احساس مي کنيد و همچنين فکرتان ارزش قائل باشيد. اولين قدمي که به سمت اعتماد کردن به قلبتان برمي داريد اين است که اعتماد شرطي منطق را بپذيريد. هر دو آنها لازم هستند و اگر عادت داريد به منطقتان بيشتر از قلبتان توجه کنيد، لازم است که بيشتر روي بالا بردن قدرت دلتان کار کنيد.
3. توانايي هاي فرديتان را به ياد داشته باشيد. در چه چيزهايي خوب هستيد و مهارت داريد؟ در همه کارها از مهارت هايتان استفاده کنيد.
4. و آخر اينکه به غريزه تان اعتماد کنيد. اشتباهات شما در عين اينکه مي تواند منعلق به کس ديگري باشد، متعلق به خود شماست. بايد از زندگي درس بگيريد و رشد کنيد.
در اتاق دخترم را باز کردم، نفسي عميق کشيدم و آغوشم را باز کرده و در آغوشش گرفتم. در زماني که کنار هم گذرانديم، گاهي حرف مي زديم، گاهي ساکت بوديم، و با يک عالمه اشکي که هر دومان مي ريختيم، دوره تسلي او شروع شد. آخر کار ديديم که هر دومان مي خنديديم و او خاطره هاي عالي از همکلاسي هايش تعريف مي کرد.
غريزه ام کمک خيلي زيادي به من کرد، به دخترم هم همينطور و الان من يک مادر با اعتماد به نفس خيلي بالاتر هستم.
زندگي شما هم همينطور است....به ممکن ها فکر کنيد.
منبع:http://www.mardoman.net
/س