آداب استفاده از روژ لب
براي اينکه روژلب مدت بيشتري دوام داشته باشد، بهتر است ابتدا از فونداسيون، روي لب‌ها استفاده کنيد و سپس روژلب بزنيد. با دستمال، رنگ اضافي را بگيريد، دوباره روژ بزنيد و در پايان با پودر روي آن را بپوشانيد. از آنجا که فونداسيون و پودر، لب‌ها را خشک مي‌کند، از روژلبي با فرمول کرم استفاده کنيد تا اثر خشکي را خنثي کند.
براي استفاده از روژ، بهتر است ابتدا لب‌ها را کامل بکشيد، سپس از مرکز لب شروع کنيد به زدن روژ و تا گوشه‌هاي لب اين کار را ادامه دهيد. برس‌هاي مخصوص لب‌ها کمک مي‌کند تا رنگ بهتري به لب‌ها داده شده و مقدار اضافي آنها پاک شود.
يک روش روژ زدن سريع لب‌ها اين است که مقداري از آن را به لب پايين بزنيد سپس لب‌ها را به هم فشار دهيد دوباره با اسفنج مخصوص، گوشه‌هاي لب را نيز رنگي کنيد.
براي اينکه ظاهري طبيعي‌تر به آرايش لب‌هاي خود بدهيد، بد نيست به اين نکات توجه کنيد:
• براي داشتن لب‌هاي برجسته‌تر و نمايان، مي‌توانيد از رنگ صورتي خنثي استفاده کنيد به صورتي که متناسب با تون پوست‌تان باشد. بانواني که رنگ پريده‌تر به نظر مي‌رسند، مي‌توانند از روژلب نارنجي روشن با ته‌مايه صورتي استفاده کنند و زناني با پوست گندم‌گون يا به اصطلاح زيتوني، مي‌توانند از سايه برنزه قهوه‌اي بهره برند. از خط لب استفاده نکنيد چون نيازي به خطوط برجسته و نمايان نيست. برق لب شفاف را به وسط لب‌ها بزنيد تا رنگ روژ خود را نشان دهد.
• برخي از روژلب‌ها حس بهتر و حجم بيشتري به لب‌ها مي‌دهند و حتي طعم خاصي دارند. شما مي‌توانيد از روژلب‌هايي با طعم و عطر دلخواه نيز استفاده کنيد.
• زنان مسن‌تر بهتر است از روژلب‌هاي کرمي استفاده کنند.
• سايه‌هاي قهوه‌اي و نارنجي موجب مي‌شود تا دندان‌هايتان زرد جلوه کنند. پس براي داشتن تصويري کامل و زيبا، از آنها تا حد امکان استفاده نکنيد.
• در فصل تابستان و گرما و زمستان و خشکي هوا، ممکن است لب‌هايتان ترک خورده شوند. به آرامي با مسواک، پوسته‌ها را برداريد و از يک نرم‌کننده و آرامش بخش براي لب‌ها استفاده کنيد تا پس از استفاده از روژلب، زيباتر به نظر آيند.
ريمل يا ماسکارا، فرآورده‌اي است که براي تيره و ضخيم و مشخص کردن مژه‌ها به کار مي‌رود. به سه شکل وجود دارد: مايع، کيک و خمير. همچنين شامل بسياري از مواد مانند رنگ و حلال و مواد نگه‌دارنده است. مواد تشکيل‌دهنده ريمل، آب، واکس يا موم، ضخيم‌کننده‌هاي موم، تشکيل‌دهنده‌هاي فيلم و مواد نگه‌دارنده است. برس ريمل ممکن است مستقيم يا خميده باشد که نوع خميده آن براي فر دادن به مژه‌ها استفاده مي‌شود و موهاي برس هم ممکن است نازک يا ضخيم باشد. برخي از انواع ريمل شامل الياف نايلون يا مداد شمعي‌اند تا به مژه‌ها طول بيشتري دهند.
تاريخچه ريمل
اولين ريمل از سوي فردي به نام «يوجين ريمل» در قرن نوزدهم ساخته شد و در بسياري از کشورها به همين نام خوانده مي‌شود، مانند فرانسه، پرتغال و ايتاليا. کلمه ماسکارا از ريشه زبان ايتاليايي به نام ماسک گرفته شده است. ريمل به سبک جديد در سال 1913 از سوي شيمي‌داني به نام تي. ال. ويليامز براي خواهرش ميبل ساخته شده و مواد اصلي آن ذرات زغال و ژل نفتي شرکت وازلين بود. سپس از ترکيب اين دو اسم (وازلين و ميبل)، شرکت ميبلين را به وجود آورد که پيشگام توليد لوازم آرايشي شد. تا پيش از سال 1957، ريمل به شکل کيک و شامل موم و رنگ‌هاي گوناگون بود و مصرف‌کننده با مرطوب کردن برس ريمل، آن را روي کيک ريمل مي‌کشيد و سپس براي مژه‌ها استفاده مي‌کرد. در سال 1957، شکل جديد ريمل تيوپي و اپليکاتور از سوي فردي به هلن روبنشتاين معرفي شد.
انواع ريمل
ريمل به دو نوع اصلي مقاوم و غيرمقاوم در برابر آب وجود دارد و ترکيبات اين دو کمي با هم متفاوت است. خوب است بدانيم که ريمل ضد‌آب در برابر عرق کردن، اشک و باران يا هر آب ديگري که به صورت و چشم‌ها برخورد مي‌کند، مقاوم است و تنها با حلال‌هاي خاصي پاک مي‌شود. جالب است بدانيد که وجود برخي پليمرهاي منتشر در آب که نوعي لاتکس ايجاد مي‌کنند، به ريمل‌هاي غيرمقاوم به آب، حالت مقاوم به آب مي‌دهند. ريمل‌هاي مقاوم به آب مانند رنگ‌هاي روغني و غيرمقاوم به آب مثل رنگ‌هاي پلاستيکي ساختمان است.
استفاده از ريمل
ريمل ظاهر زيبايي به چشم مي‌دهد و در حقيقت، تمام‌کننده آرايش چشم است و بايد از ريشه تا نوک مژه‌ها زده شود. ريمل موجب ضخيم‌تر، بلندتر و مشخص‌تر جلوه کردن و جدا شدن مژه‌ها مي‌شود. ريمل بايد از سطح زيرين مژه‌ها زده شود و برس بايد به آرامي به بالا بچرخد. براي مژه‌هاي پايين بايد ريمل کمتري استفاده شود و رنگ اضافي بايد با يک کاغذ مخصوص برداشته شود. از هر ريمل و دسته و برس مخصوص آن بايد فقط يک نفر استفاده کند تا به عفونت‌هاي چشمي مبتلا نشويد. پيش از استفاده از ريمل، حتما مژه‌ها را با شانه مخصوص شانه کنيد يا با استفاده از مسواک مرطوب، مژه‌ها را از هم جدا کنيد. سپس از ريمل تميز و تازه استفاده کنيد و بين دو بار استفاده از ريمل در يک نوبت، کمي فاصله بگذاريد تا پوشش اولي خشک شود. هرگز مژه‌ها و چشم‌ها را با دست‌تان نماليد تا ريمل را پاک کنيد بلکه از حلال مناسب استفاده کنيد.
ريمل مشکي را هرکسي مي‌تواند استفاده کند اما اگر مي‌خواهيد ريمل بلوند استفاده کنيد بايد براي آرايش شب باشد. برس‌هاي نازک و کوتاه، بهترين‌اند چون هم راحت کنترل مي‌شوند و هم به سادگي به گوشه چشم مي‌روند و آنجا را تحت پوشش قرار مي‌دهند. پيش از استفاده از ريمل، زير چشم‌ها را پودر بزنيد تا بعدا ريمل خراب نشود. از سويي ديگر قبل از ريمل زدن مژه‌ها را فر کنيد و با روش زيگزاگ آنها را از هم باز کنيد تا درخشان‌تر و پراکنده‌تر به نظر برسند.
اگر ريمل را فقط به مژه‌هاي بالايي بزنيد، ظاهر لطيفي به چشم مي‌دهيد اما اگر براي هر دو مژه به کار ببريد چشم بزرگ‌تر به نظر مي‌رسد. ريمل‌هاي نوع ژل، مژه‌ها را تقويت و نمايان‌تر مي‌کند در حالي که ريمل‌هاي ضخيم کننده، حجم بيشتري به مژه‌ها مي‌دهد. رنگ ريمل نبايد با رنگ چشم هم‌خواني داشته باشد و بهتر است با رنگ مو تنظيم و متناسب شود. خانم‌هايي که موهايي به رنگ بلوند دارند مي‌توانند از سايه‌هاي قهوه‌اي استفاده کنند.
لاک ناخن، نوعي فرآورده زيبايي است که براي پوشش روي ناخن به منظور زيباتر کردن يا گاهي محافظت از آن به کار مي‌رود.
اضافه کردن رنگ به ناخن انگشتان، حدود سه‌هزار سال پيش از ميلاد مسيح در کشور ژاپن و ايتاليا شروع شد. چيني‌ها نيز از صمغ عربي، سفيده تخم‌مرغ، ژلاتين و موم زنبور عسل و گياهان رنگي گوناگون براي ايجاد نوعي لاک و پوشش رنگي ناخن استفاده مي‌کردند.
مصريان باستان نيز از گياه حنا براي رنگآميزي ناخن خود استفاده مي‌کردند که به نظر مي‌رسد در زمان سلطه ايرانيان بر مصر به آنجا رفته است چون زنان ايران باستان به استفاده از حنا براي رنگآميزي لب و مو و ناخن خود مشهور بودند. حتي در استفاده از لاک يا پوشش رنگي ناخن در کشورهاي گوناگون آداب و رسوم خاصي وجود داشت. از جمله اينکه رنگ‌هاي طلايي يا قرمز تند يا نقره‌اي مخصوص اشراف بود و به جز اشراف، ساير زنان نبايد از آن استفاده مي‌کردند.
در قرن نوزدهم ناخن‌ها با روغن‌هاي معطر پوشانده و رنگآميزي مي‌شد. همچنين با پودرها و کرم‌هاي مخصوص آنها را صيقل داده و درخشان و براق مي‌کردند.
يکي از محصولات اين دوره، خمير پوليش يا براق‌کننده ناخن به نام گراف هيگو بود که زنان با برس حاوي موي شتر، آن را به ناخن‌ها مي‌ماليدند و آنها را درخشان و صيقلي مي‌کردند. با ساخته شدن رنگ خودرو در حدود سال 1920، انقلابي در رنگ لاک‌هاي ناخن ايجاد شد. ميشل نياز فرانسوي، بنيان‌گذار صنعت نوين لاک ناخن است.
مواد تشکيل‌دهنده لاک ناخن شامل نيتروسلولز محلول در نوعي حلال است که با رنگدانه‌هاي خاصي رنگ شده است. اجزاي پايه لاک شامل تشکيل‌دهنده‌هاي لايه فيلم، رزين‌ها و پلاستيکي‌کننده‌ها، حلال‌ها و عوامل رنگ‌دهنده است.
البته مواد ديگري هم در لاک ناخن وجود دارد مانند فتالات، تولوئن و فرمالدئيد که برخي از شرکت‌هاي توليدکننده به علت اينکه از سوي مجامع بهداشتي تحت فشار بودند و عوارضي به صورت آزمايشگاهي در حيوان و انسان مشاهده شد، ميزان آن را به زير حد خطرزا کاهش دادند يا آنها را از محصولات خود حذف کردند.
لاک ناخن و مد
لاک ناخن به‌طور معمول به رنگ‌هاي صورتي، قرمز و سايه‌هايي از رنگ‌هاي گوناگون وجود دارد. معمول است که فرانسوي‌ها رنگ يا سايه‌اي از لاک را روي ناخن به کار مي‌برند و لبه‌هاي ناخن را به رنگ سفيد مي‌کنند.
پس از اينکه اماترمن در فيلم داستان‌هاي تخيلي عامه‌پسند (pulpfiction) رنگ قرمز تيره يا Rouge Noir از شرکت شانل (Chanel) را روي ناخن‌هاي خود ماليد، مورد استفاده عموم قرار گرفت.
در دهه 90 ميلادي استفاده از اين رنگ که به آن قرمز مشکي مي‌گويند و در آمريکا به «Vamp» يا «خوني» مشهور است، رايج شد. امروزه جوانان و نوجوانان زير 20 سال از لاک‌هايي به رنگ نقره‌اي يا ذرات نقره‌اي در زمينه‌اي به رنگ ديگر استفاده مي‌کنند.
در حالي که لاک قرمز محبوبيت خود را از دست داده است، رنگ نقره‌اي کم‌رنگ يا صورتي يا ترکيبي از اين دو يا رنگ‌هايي همراه با سايه‌هاي مرواريدي، طرفداران زيادي در ميان نوجوانان و دنياي زيبايي پيدا کرده است.
نکاتي درباره کاربرد لاک ناخن
رعايت نکات کلي به افزايش کيفيت لاک‌ناخن و درخشان‌تر شدن و زيباتر شدن آن کمک مي‌کند. به ياد داشته باشيد که هميشه با پاک‌کننده مناسب، لاک قبلي و چربي‌هاي موجود روي ناخن را پاک کنيد و سپس لايه‌اي نازک از لاک را روي ناخن بماليد. پس از خشک‌شدن، لايه ديگري از لاک را روي ناخن بماليد. بيش از يکي دو بار در هفته از لاک و پاک کن آن استفاده نکنيد چون ناخن بيش از حد خشک مي‌شود.
• براي مانيکور کردن به روش فرانسوي، با مداد سفيد مخصوص ناخن از زير ناخن، لبه آن را خط‌کشي کنيد و از مرز اين خط به بعد را از روي ناخن، با لاک رنگآميزي کنيد.
• فراموش نکنيد که هفته‌اي يک بار دستان خود را ماساژ دهيد تا جريان خون ناخن و رشد آن افزايش يابد.
• براي تقويت و طولاني شدن عمر لاک و پوشش سخت ناخن، پس از لاک زدن، دست‌هاي خود را در بطري آب يخ به مدت 30 ثانيه قرار دهيد.
• اگر بخشي از لاک ناخن‌تان پريد، به جاي اينکه ناحيه آسيب‌ديده را با لايه‌هاي ديگر از لاک بپوشانيد، براي تميز کردن و استفاده دوباره از لاک ناخن، از پاک‌کننده استفاده کنيد.
منبع: www.salamat.com /خ